ΠΑΙΔΙ
Γιατί με λυπεί να διαβάζω για την «άδεια πατρότητας»
Στη χώρα μας ισχύουν οι 2 μέρες, μόνο.
Την περίοδο που ήμουν έγκυος στην κόρη μου, εργαζόμουν πολύ σκληρά και δεν έκανα ούτε λόγο για άδεια μητρότητας και τοκετού. Έλειψα από τη δουλειά μου ελάχιστες μέρες και για ένα μικρό διάστημα δούλευα από το σπίτι. Για τον άντρα μου, για τη δική του βοήθεια, δεν υπήρχε καν ως προοπτική στον προσωπικό μου ορίζοντα.
Πήρε μόνο κάποιες ημέρες άδεια από τη δουλειά του όταν βρισκόμουν στο μαιευτήριο.
Ξέρω όμως ότι σε πολλές χώρες της Ευρώπης οι μπαμπάδες παίρνουν άδεια πατρότητας, η οποία μάλιστα μπορεί και να επιδοτείται. Και ορισμένοι επιλέγουν να αφήσουν για λίγο τη δουλειά τους για να φροντίσουν το μωρό τους.
Πόσο ξένο ακούγεται αυτό για τη δική μας πραγματικότητα!
Τώρα διαβάζω ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε 10 μέρες άδεια πατρότητας για τους άντρες που μόλις απέκτησαν παιδί.
Σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος-μέλος η άδεια πατρότητας είναι διαφορετική και ρυθμιζόμενη από την εθνική νομοθεσία. Και ενώ στην Ελλάδα δεν ξεπερνά τις 2 μέρες, στην Σλοβενία οι μπαμπάδες δικαιούνται ακόμα και 90 ημέρες άδεια!
Σκέψου τώρα πώς μπορεί να ισχύσει αυτό στη χώρα μας. Σκέψου έναν μπαμπά που δουλεύει μέσα στην αγωνία εάν θα κρατήσει τη δουλειά του, με τις όποιες συνθήκες αυτή γίνεται, να μένει έγκυος η γυναίκα του και να ζητάει από την εταιρεία του την άδεια πατρότητας που δικαιούται. Να ήμουν από μια μεριά να έβλεπα την έκφραση του υπεύθυνου προσωπικού ή του προϊσταμένου...
Πραγματικά με λυπεί να διαβάζω αυτές τις ειδήσεις. Αντί να χαίρομαι και να βλέπω ένα φως στο τούνελ, βλέπω μονάχα σκοτάδι.
Έχω άδικο; Πες μου!
