ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Ε, ναι! Είμαι τύπος περιπετειώδης!
Έχεις πιάσει ποτέ τον εαυτό σου να ζηλεύει τη ζωή κάποιου άλλου; H Λένα, ναι. Και το ομολογεί!
Ούτε με το Survivor ξετρελάθηκα (κάθε άλλο), ούτε με το Nomads (μ' αυτό κι αν δεν...). Όμως , κι επειδή δεν είναι ο προορισμός που μετράει, αλλά το πόσο ιδιαίτερη, πόσο μοναδική και πόσο "περιπετειώδη" κάνουμε την κάθε στιγμή του, γιατί να μην προσπαθήσω να... μιμηθώ, όλους αυτούς που ζουν την περιπέτεια στον Μαυρίκιο, στη Μαδαγασκάρη ή στον Άγιο Δομίνικο... έστω κι αν πρόκειται να "ταξιδέψω" μόλις 30 χιλιόμετρα από το σπίτι μου;
Αυτό, λοιπόν, έχω σκοπό να κάνω σήμερα και σε προσκαλώ να ζήσεις μαζί μου το... άγνωστο, στη... Μαλακάσα. Τελικός προορισμός μας; Το Adventure Park!
Τι, δεν το έχεις ξανακούσει; Σου εξηγώ, λοιπόν: Πρόκειται για έναν (πολυ)χώρο αναψυχής, στην "καρδιά" ενός πυκνόφυτου δάσους, στο οποίο διοργανώνονται πολλές και ενδιαφέρουσες δραστηριότητες που έχουν σχέση με τη φύση. Η πιο ενδιαφέρουσα είναι (μακράν) οι εναέριες διαδρομές. Ακριβώς αυτό θα κάνουμε σήμερα: Θα "πετάξουμε" σε ύψος μέχρι 15 μέτρων.
Η διαδικασία είναι απλή. Αφού βάλουμε τον ειδικό εξοπλισμό ασφαλείας και περάσουμε την σύντομη μεν, πλήρως ικανοποιητική δε εκπαίδευση, θα ξεκινήσουμε την αναρρίχηση, θα κρεμαστούμε από ψηλά και θα περάσουμε από δέντρο σε δέντρο δεμένοι σε μια τροχαλία. Όχι, δεν χρειάζεται να είσαι γυμνασμένη, ειδήμονας της αναρρίχησης ή λάτρης των extreme sports (ούτε κι εγώ είμαι άλλωστε), καθώς υπάρχουν 3 "πίστες", με διαφορετικές διαδρομές με κλιμακούμενο βαθμό δυσκολίας και ύψη: οι "Αλεπούδες", για τους αρχάριους (ή όσους... αισθάνονται έτσι), οι "Λύκοι", για τους λίγο πιο... προχωρημένους (καθώς τα ύψη κυμαίνονται από 4 έως 10 μέτρα) και οι "Αετοί", για τους πιο extreme τύπους, αφού όλη η δραστηριότητα εξελίσσεται σε ύψος 15 περίπου μέτρων.
Εσύ μπορείς να διαλέξεις όποια... πίστα θέλεις, αλλά εγώ (που το έχω ξαναδοκιμάσει), λέω σήμερα να μεταμορφωθώ σε... Αετό (και ο Θεός βοηθός). Άλλωστε, είπαμε, η ζωή είναι περιπέτεια.
Οι διαδρομές διαρκούν περίπου 3 ώρες, αλλά δεν θα χρειαστεί να φύγουμε αμέσως μετά. Μπορεί στο πάρκο να μην υπάρχει ταβέρνα ή κάποιο αναψυκτήριο που να διαθέτει κάτι για να τσιμπήσουμε (παρά μόνο καφέ/αναψυκτικά/νερό), αλλά έχω προνοήσει να αναπληρώσουμε τις (πολλές) χαμένες θερμίδες μας, φέρνοντας μαζί μου ένα καλάθι γεμάτο με κεφτεδάκια/τυροπιτάκια/μπομπάκια και όλα τα υπόλοιπα εις -άκια, που θα μας κάνουν να αισθανθούμε και πάλι παιδιά. Ναι, καλά κατάλαβες, πικνικ σου προτείνω και σου υπόσχομαι ότι δεν θα είμαστε οι μοναδικοί, καθώς ακριβώς την ίδια τακτική ακολουθούν σχεδόν όλοι οι επισκέπτες του.
Τι λες, λοιπόν; Τα λέμε... στην κορυφή;