Γιώργος Σεφέρης, 13/03/1900- 21 09/1971

Γιώργος Σεφεριάδης, τ' όνομα του. Γεννήθηκε σαν σήμερα, το 1900. Στη Σμύρνη, της Μικράς Ασίας. Και με θεωρώ ελάχιστη για να μιλήσω γι αυτόν.

Μόνο να τον μελετάω, να τον θαυμάζω και να τον ανακαλύπτω ξανά και ξανά, μπορώ τον μεγάλο ποιητή. Τον Έλληνα Νομπελίστα ποιητή. Αυτόν που για πρώτη φορά, έφερε στην Ελλάδα, το 1963, το Νόμπελ.

"Ανήκω σε μια χώρα μικρή", είχε πει ο Γιώργος Σεφέρης στην ομιλία του στη Στοκχόλμη, στις 10 Δεκεμβρίου. "Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού, τη θάλασσα και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοση του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή"...

Άρχισε να γράφει πολύ νωρίς:

"Μέτρια κι όλα μέτρια και μέτρια παντού

Κ'οι αγάπες μου κ' οι πόθοι μου, κι' ότι η καρδιά μου ανειώνει

Κ'η φαντασία της ψυχής και το είδωλο του νου

Και ο έρωτας της ομορφιάς και του παντοτεινού,

με σφίγγουν όλα μέτρια, το μέτριο με παγώνει" (1918)

Συνέχισε με ορμή και πάθος:

"Στο περιγιάλι το κρυφό

κι άσπρο σαν περιστέρι

διψάσαμε το μεσημέρι

μα το νερό γλυφό"…. (1931)

και

"Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει"..

και

"Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη"...

και

"...το σπουδαίο δεν είναι ν' αλλάξουμε τη ζωή μας, ονειροπολώντας μιαν ΄'αλλη, αλλά να κάνουμε να λαλήσει τούτη η ζωή, όπως μας δόθηκε, την καθημερινή, την ταπεινή, την ανθρώπινη, όπου το καθετί που μπορούσε να γυρέψουμε πρέπει να υπάρχει"

και '

"χώρες του ανθρώπου και δεν μπορείτε ν' αντικρύσετε τον άνθρωπο"

και

"ζωή σου είναι 'ο,τι έδωσες"

και

¨"Σκαρφαλώνοντας λέξεις, όπως μιαν ανεμόσκαλα"...

και

"Τ' είναι θεός; τι μη θεός; και τι τ' ανάμεσό τους"

Ο Γιώργος Σεφέρης "έφυγε" τον Σεπτέμβριο του 1971. Στις 21.

"Η σωτηρία του ανθρώπου βρίσκεται μέσα του και ο χαμός του" 

"Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ! 

"Μέρες Α!", "Μέρες Β!, "Μέρες Γ!"

 Θερινό Ηλιοστάσι"

"Τετράδιο Γυμνασμάτων"

" Τετράδιο Γυμνασμάτων Β!"
 "Ελένη"