Το top 5 της εβδομάδας

* Τη Δευτέρα, η Αναστασία οργανώθηκε για τα δύσκολα! 

Στο allyou.gr έχεις ξαναδιαβάσει για την φετινή παράσταση της Χάρις Αλεξίου στο Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου (Προφήτου Δανιήλ 3, Αθήνα), ένα από τα ομορφότερα και πιο συγκινητικά πράγματα, χτισμένα πάνω στη γυναικεία ψυχοσύνθεση, που μπορείς να δεις στην θεατρική Αθήνα. Το παραδέχομαι, το έχω ήδη δει μία φορά. Αλλά θα ξαναπάω. Για να ακούσω πάλι εκείνη τη φράση που κάπως έγραψε μέσα μου και δεν θα την ξεχάσω: «Φοβάμαι πως δεν θα με αγαπάς, αν δεν χαμογελώ κι αν δεν είμαι καλό παιδί»...

* Την Τρίτη, η Γεωργία μάς αποκάλυψε τη συνταγή μίας τέλειας μέρας!

Η σημερινή ημέρα θα κλείσει στο πιο διάσημο ορόσημο της πλατείας Μαβίλη, το Μπρίκι (Δορυλαίου 6). Θα αράξουμε στον εξωτερικό πάγκο και θα χαζεύουμε την ασταμάτητη περαντζάδα μέχρι το σούρουπο, γιορτάζοντας το πρώτο εικοσιτετράωρο του χρόνου που η ημέρα ξεπερνάει σε διάρκεια τη νύχτα, την επίσημη αρχή της άνοιξης.

* Την Τετάρτη, η Λένα βρήκε τη Μάγκυ Σμίθ!

Λίγο πριν τις 18.00, θα εγκαταλείψω το ΣΤΕΚΙ για να προλάβω την "Κυρία και το φορτηγάκι", στην ΕΛΛΗ (Ακαδημίας 64). Σ' αυτόν τον κινηματογράφο πηγαίνω συχνά. Μου αρέσει που ενώ ξέρω πως είναι από τους πιο παλιούς κινηματογράφους της Αθήνας (από το 1952...) έχει μια αύρα φρεσκάδας κι ένα ταίριασμα του χθες με το σήμερα. Στην "ΕΛΛΗ" σήμερα θα πάω μόνο για την Μάγκυ Σμιθ, αυτή τη μεγάλη ηθοποιό που στο ρόλο της εκκεντρικής άστεγης κυρίας Σέφερντ, δίνει ένα ακόμα ρεσιτάλ ερμηνείας. Την απολαμβάνω τη Μάγκυ Σμιθ, κάθε φορά σε κάθε ρόλο της. Και δεν θέλω να χάσω την απόλαυση του να την δω να ερμηνεύει αυτήν την παράδοξη, ηλικιωμένη Αγγλίδα που, στην ταινία του Νικολας Χάιτνερ, αλλιώς ξεκινάει κι αλλιώς καταλήγει.

* Την Πέμπτη, η Μαρία πέρασε μια νύχτα στο μουσείο... 

Δεν είμαι μεγάλη φαν των μουσείων, οφείλω να το ομολογήσω. Επαναδιατυπώνω: δεν είμαι μεγάλη φαν των μουσείων αν α) δεν έχω μαζί μου κάποιον που να μου εξηγεί πού ακριβώς πρέπει να εστιάσω την προσοχή μου, ώστε να εκτιμήσω την μοναδικότητα του κάθε εκθέματος και β) η επίσκεψή μου στους χώρους τους δεν περιλαμβάνει και άλλες παράλληλες δραστηριότητες, πέραν του να καλύψει την... φιλότεχνη πλευρά που κρύβω (βαθιά) μέσα μου. Ανήκεις κι εσύ στην δική μου κατηγορία; Τέλεια! Σήμερα ετοιμάσου, γατί θα "ταξιδέψουμε" στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφύτου Δούκα 4), όπου έχει ξεκινήσει το Taste of Culture, μία νέα δράση πολιτισμού, οίνου και γαστρονομίας, σε συνεργασία με το Trip2taste. Όχι, ξεναγό δεν θα έχουμε -δεν θα τον χρειαστούμε άλλωστε. Θα έχουμε, όμως, την ευκαιρία να συνδυάσουμε την τέχνη με την οινοποσία -κυριολεκτικά μιλώντας.

* Την Παρασκευή, η Κέλλυ πήρε ταξί για... Τεχεράνη! 

Σκεπτόμενη ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην την απολαμβάνουμε διαρκώς, λέω να αφεθώ σε άλλη μία μικρή μου απόλαυση: το σινεμά. Σήμερα, θα δω μια από τις ταινίες που έχουν πάρει πολύ καλές κριτικές. Το «Ταξί στην Τεχεράνη», του σκηνοθέτη Τζαφάρ Παναχί, διηγείται τις ιστορίες του από τότε που ήταν οδηγός ταξί. Το ενδιαφέρον είναι ότι ενώ βρισκόταν σε αυστηρό περιορισμό από τις ιρανικές αρχές, οδηγεί το ταξί στους δρόμους της Τεχεράνης, παίρνοντας ανθρώπους διαφορετικών τάξεων, ηλικιών και αντιλήψεων. Οπότε, περιμένω με κομμένη την ανάσα να απολαύσω αυτή την διαφορετικού ύφους -από σκηνοθετικής και σεναριακής άποψης- ταινία. Και μιας και βρίσκομαι ήδη στην Γλυφάδα, θα την δω σε ένα από τα σινεμά της περιοχής, από το οποίο έχω πολλές παιδικές αναμνήσεις: Το Αθηναίον Cinepolis (Ζησιμοποπούλου 7 & Α. Μεταξά).