ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Η Αλεξάνδρα βγάζει 3 εισιτήρια για «Πράγα» με μια Κιβωτό
Soundtracks, βαλς και δικαίωμα στο όνειρο.
Ωωω, πολύ θα ήθελα σε αυτόν τον τίτλο να μην είχα βάλει εισαγωγικά. Να είχα βγάλει κρυφά 3 εισιτήρια για Πράγα και να έκανα έκπληξη στον άντρα και την κόρη μου.
Το ξανασκέφτομαι.
Πιο πολύ θα ήθελα σε αυτόν το τίτλο να μην υπήρχε η Κιβωτός*. Ούτε ναυαγισμένα παιδάκια στο κρύο πέλαγος της αδιαφορίας, της κακοποίησης, της εγκατάλειψης. Μόνο Αγάπη.
Παλαιότερα έβρισκα αυτή τη μέρα αδιάφορη. Η Ημέρα του Έρωτα. Του Αγίου Βαλεντίνου ανήμερα. Μεγάλη η χάρη του. Χωρίς ίχνος ειρωνείας ειπωμένο.
Αφού χάρισα και έλαβα φρικτά αλλά και γλυκύτατα αρκουδάκια, αντάλλαξα ρομαντικά αλλά και παμπόνηρα ραβασάκια, και μια χρονιά χώρισα μια μέρα σαν και τη σημερινή γιατί δεν ήμουν πια ερωτευμένη, τελικά κατάλαβα ότι την 14η Φεβρουαρίου για κάποιο λόγο τη θυμάμαι στο πέρας του χρόνου.
Με τον αγαπημένο μου ποτέ δεν βγήκαμε επί τούτου- ρομαντικό τραπέζι για δύο, κεριά να τρεμοσβήνουν και τα τοιαύτα.
Τα τοιαύτα τα λατρεύω, δεν το συζητώ. Αλλά να, δεν είναι πιο ωραίο να προκύπτουν όταν δεν τα περιμένεις; Σαν έρωτας ξαφνικός να έρχονται, σαν coup de foudre;
Σήμερα δεν αδιαφορώ διόλου για τη μέρα του έρωτα ή για καμία παγκόσμια μέρα. Όλες έχουν την αξία τους, έρχονται για να υπενθυμίσουν. Και στην περίπτωσή μου ο Άγιος έχει πολλά να υπενθυμίσει, να υπογραμμίσει, να τονίσει. Θα του το επιτρέψω.
Την Τρίτη αυτή θα πάρω τον καλό μου και την κόρη μου και θα πάμε στο Παλλάς για να παρακολουθήσουμε την Φιλαρμονική Ορχήστρα της Πράγας υπό τη διεύθυνση του Friedemann Riehle.
“Love goes to the Movies” λέγεται εύγλωττα το πρόγραμμα που μας υπόσχεται να ακούσουμε τις ωραιότερες μελωδίες αγάπης στην ιστορία του κινηματογράφου.
Με φαντάζομαι να κάθομαι ντυμένη στο καλό μου φόρεμα ανάμεσα στους ανθρώπους που αγαπώ πιο πολύ στον κόσμο όλο, να κλείνω τα μάτια και μέσα από τις εξαίσιες μελωδιες των ταινιών “Love Story”, “Ο Πιανίστας ”, “Τιτανικός ”, “West side story”, “ Όσα παίρνει ο άνεμος” να ανακαλώ στιγμές και συναισθήματα πρωτόγνωρα.
Η βραδιά δεν θα έχει μόνο μουσική αλλά και χορό αφού την σημαντική αυτή ορχήστρα, συνώνυμη των soundtracks, θα πλαισιώσει ένα χορευτικό θέαμα με χορογραφίες της διακεκριμένης χορογράφου Άννας Αθανασιάδη.
Και η μικρή μου σίγουρα θα πει: "Μαμά, και εγώ ξέρω τανγκό!"
Δεινή χορεύτρια του σύγχρονου χορού και η ίδια, όταν την βλέπουμε να αυτοσχεδιάζει ο μπαμπάς της και εγώ κοιτιόμαστε συνωμοτικά λες και λέμε «Πω, πω τι τυχεροί που είμαστε!» Και αυτό είναι έρωτας. Δια τρία. Στη νιοστή.
* Με την παράσταση αυτή θα υποστηριχθεί και το έργο της Κιβωτού του Κόσμου. Ακόμα ένας λόγος για να έρθεις και συ.
