Η Βουλιαγμένη, το (παγωτό) Σικάγο, ο Μουρακάμι, τα Public, η λίστα με τα ψώνια και η "Κιβωτός του Κόσμου" 

Είμαι παιδί της θάλασσας και το φωνάζω! Νησιώτικη η καταγωγή μου, Σάμος το νησί μου, θαλασσινά τα γούστα μου, θαλασσινές κι οι αγάπες.

Στη θάλασσα αδειάζω και γεμίζω, ταξιδεύω κι επιστρέφω, βρίσκομαι και χάνομαι. Κι άλλα πολλά... 

Χτες απογευματόβραδο, λοιπόν, που βρέθηκα στη Βουλιαγμένη για βόλτα για καφέ, πρώτη μου δουλειά ήταν να ξυποληθώ. Να βουλιάξω τα πόδια μου βαθιά στην άμμο και μετά να μπω ως τα γόνατα να πάρω τη θαλασσινή δροσιά,να την βάλω στις χούφτες μου, αυτή τη θαλασσινή αρμύρα, και να τη γευτώ και τέλος να καθίσω κάτω, μισοβρεγμένη, να περιμένω το ηλιοβασίλεμα. Το πιο ωραίο. 

Όταν το τελευταίο πορτοκαλί χάθηκε απ' τον ουρανό, σηκώθηκα.

"Τώρα μπορούμε να πάμε όπου θέλετε", είπα στους φίλους μου. 

Περάσαμε απέναντι και μόλις είδα τη φωτεινή επιγραφή, φώναξα "εδώωω"!

"Aqua Marina" (Αγίου Παντελεήμονος 15). Φουλ στις αναμνήσεις! Όλη η Βουλιαγμένη, η παλιά και η διάσημη, στις καρέκλες της, στις βεράντες της, στα γλυκά και τα παγωτά της.

Τα "αμαρτωλά" μου Σικάγο, τα εκλέρ και οι αμυγδάλου. Και το γέλιο της μαμάς μου, και το χαμογελαστό "πάμε τώρα", του μπαμπά μου και οι Κυριακές με το ρενό, το πρώτο μας αυτοκίνητο.

"Εδώ, και θα με δοξάσετε", είπα στην παρέα! Με κοίταξαν παραξενεμένοι και με μια μικρή καχυποψία, αλλά πείσθηκαν. Στην πρώτη γουλιά εσπρέσο και στην πρώτη κουταλιά της σοκολατίνας και του αρμενονβίλ, μου χαμογελούσαν γλυκά και... δοξαστικά.

Ναι, στη"σειρά" της είναι πολλά και όμορφα καινούργια καφέ, φαγάδικα, μπαρ, ζαχαροπλαστεία, αλλά σε μένα της Aqua Marina, ασκεί μια αλλιώτικη γοητεία.

Το ίδιο και η Βουλιαγμένη.

Στον γυρισμό, είχα στο μυαλό μου χίλια δυο. Έκανα νοερά, λίστες με ψώνια, βιβλία, τραγούδια, δουλειές και υποχρεώσεις.

Αποφάσισα, μόλις θα έμπαινα, σπίτι να πάρω μολύβι και χαρτί (ναι, ναι, πολύ καλά διάβασες!) και να τα βάλω όλα σε μια σειρά.

Αυτό και έκανα! Κι έτσι σήμερα, επίσημα πρώτη μέρα του καλοκαιριού (και καλό μας μήνα!) είμαι μια προγραμματισμένη και πανέτοιμη, συνειδητοποιημένη και ευαισθητοποιημένη, για τουλάχιστον τις δυο-τρεις επόμενες ημέρες!

Πρώτα στη λίστα μου τα βιβλία που θα αγοράσω γι' αυτό το μήνα. Επηρεασμένη (γιατί να το κρύψωμεν, άλλωστε...) από τα Βραβεία Βιβλίου Public, και πολύ περήφανη που οι ψήφοι μου και οι προτιμήσεις μου δεν πήγαν χαμένες (!), θα κατευθυνθώ στο Public στο Σύνταγμα, έχοντας στο μυαλό μου την όμορφη τελετή βράβευσης στο Παλλάς, που έγινε την περασμένη εβδομάδα. 

Χαρούμενη για το βραβείο στον Ξανθούλη και "Την Κυριακή έχουμε γάμο", την Ξένια Καλογεροπούλου και το "Γράμμα στον Κωστή " της, για την Καρυστιάνη, την Άγρα", και για τα πιο πολλά από τα βραβεία, θα αγοράσω τον βραβευμένο (τελευταίο) Μουρακάμι και το βιβλίο του "Ο Κάφκα στην Ακτή" ( Εκδ. Ψυχογιός) που λείπει από τη βιβλιοθήκη μου και "Το φαράγγι" της Ιωάννας Καρυστιάνη (Εκδ. Καστανιώτη), που είναι το μόνο βιβλίο της που δεν έχω διαβάσει ακόμα.

Να σου πω, μπαίνω στον πειρασμό να ξεφυλλίσω και το "Μια συγγνώμη για το τέλος" της Λένας Μαντά (Εκδ. Ψυχογιός), γιατί με προκάλεσε η κατηγορία που βραβεύτηκε: "Hρωίδα - Έμπνευση", με χορηγό την AVON και με μια περιγραφή που συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους των παρευρισκομένων: " Γυναίκα ηρωίδα είναι αυτή που βρίσκει την ευτυχία στα αλλά καθημερινά πράγματα".

Ξέρω πως θα παρασυρθώ και μπορεί να... τολμήσω κι άλλη αγορά, αλλά τα καινούργια οικονομικά μέτρα (....) δεν επιτρέπουν σπατάλες και παρασπονδίες από το μηνιαίο Budget!

Λίστα no 2 και η προσωπική μου φροντίδα και περιποίηση μαζί με την υγιεινή μου διατροφή, έχουν σειρά. Super Market, λοιπόν, και το καταναλωτικό μου δαιμόνιο θα βρει πρόσφορο έδαφος. Καλοκαίρι μπήκε και πλέον είναι απαραίτητο να εξοπλιστώ με τα απολύτως απαραίτητα. Και όταν λέω "απαραίτητα", εννοείται ότι αναφέρομαι στα αντηλιακά, τόσο για το πρόσωπο, όσο και για το σώμα. Άλλωστε, το πρώτο καυτό Σαββατοκύριακο του Ιουνίου είναι σε... απόσταση αναπνοής κι η πρώτη "επίσημη" βουτιά μου είναι σχεδόν σίγουρη!

Θα συμπληρώσω τη λίστα μου με τα bio προϊόντα που αγαπώ για πρωινό και βραδινό και θα προχωρήσω σε μια επόμενη λίστα: αυτή με όλες μου τις υποχρεώσεις! Χμμμμ, αυτή, λέω να μην τη μοιραστώ μαζί σου.

Μαζί σου σίγουρα θα μοιραστώ τη βόλτα μου της επόμενης Τετάρτης.

Ως τότε, φιλιά!