Λίγο Κρήτη, λίγο πράσινο και ο Ζέφυρος

Να, λοιπόν, που φτάσαμε στα μέσα Μαΐου. Να που σε λίγες μέρες, ξεκινάει και επίσημα το καλοκαίρι! Να που έχει τόση ζέστη που μοιάζει ήδη με καλοκαίρι! Ε, πώς να μην είναι ανεβασμένη η διάθεση; Πώς να μη θέλω να κάνω βόλτες, όταν ο ήλιος επιτέλους βγαίνει και δεν παίζει κρυφτό; 

Έφυγα, λοιπόν! Η σημερινή μου βόλτα θα ξεκινήσει με καλό φαγητό σε ένα περιβάλλον που θυμίζει επαρχία. "Ταβέρνα του Διοματάρη" (Δημοφώντος 80, Άνω Πετράλωνα). Ο καλός καιρός είναι ιδανικός για αυτό το μαγαζί που στην ταράτσα  του έχει στρωμένο χαλίκι, ξύλινες καρέκλες και πράσινο τριγύρω. Οι κρητικές λιχουδιές θα γεμίσουν το στομάχι μου και η ρακή θα καταφέρει για λίγο να με κάνει να ξεχάσω τα προβλήματα της καθημερινότητας. 
 

Η επόμενη στάση θα γίνει στο "Ρίζα Ρίζα" (Δράκου 19, Κουκάκι). Όπως κατάλαβες, συνεχίζω με πράσινο! Περιτρυγιρσμένη από γλάστρες, θα πιώ τον καφέ μου, σε ένα μαγαζί που ξεχωρίζει και σε κάνει επίσης να ξεχάσεις ότι είσαι στην Αθήνα. Πάνω σε πεζόδρομο, βλέπεις. Ο κόσμος περπατάει, χαιρετιέται, γελάει. 

To βραδάκι, λέω να επιστρέψουμε από εκεί που ξεκινήσαμε... Πετράλωνα δηλαδή. Μιας και ο καιρός είναι έτσι, αξίζει να δούμε τι παίζει στον "Ζέφυρο", το θερινό της περιοχής. Οι πληροφορίες μου λένε ότι από σήμερα προβάλλεται το αριστούργμα Lăutarii - Οι τσιγγάνοι πεθαίνουν από αγάπη.

Φύγαμε!