Nα τι συνέβη όταν ένα σχολείο έβαλε στοπ στις ασκήσεις για το σπίτι

Ο Mark Trifilio, διευθυντής ενός δημόσιου νηπιαγωγείο/δημοτικού στο Βερμόντ, κάθισε το περασμένο καλοκαίρι μαζί με τους 40 εκπαιδευτικούς του σχολείου για να συζητήσουν για τη νέα σχολική χρονιά που θα ξεκινούσε και τις εργασίες στο σπίτι – πόσες εργασίες έπαιρναν τα παιδιά κι αν τα βοηθούσαν να μάθουν.

Ο Mark Trifilio έχοντας μελετήσει το θέμα για κάποιο διάστημα, είπε, πως τον ανησυχεί ότι φαίνεται να υπάρχει άνιση κατανομή του φόρτου εργασίας για τους μαθητές διαφορετικών τμημάτων της ίδιας τάξης και ότι οι διαφορές από τμήμα σε τμήμα δεν έβγαζαν νόημα. Έκανε μία έρευνα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των εργασιών στο σπίτι και έμαθε πως σε γενικές γραμμές οι εργασίες στο δημοτικό σχολείο δε συνδέονται με την καλύτερη ακαδημαϊκή επίδοση – εκτός από την ανάγνωση μετά το σχολείο. Έτσι, κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τους δασκάλους, πρότεινε ένα πείραμα: να σταματήσουν όλες τις εργασίες σε κάθε τάξη και να ζητήσουν από τους μαθητές να διαβάζουν μόνοι τους στο σχολείο – ή εάν δεν ήταν έτοιμοι να διαβάσουν μόνοι τους να το κάνουν με έναν γονέα ή έναν κηδεμόνα. Ο ίδιος είπε πως εξεπλάγην όταν όλοι – δάσκαλοι αλλά και εκπαιδευτικοί σε ειδικά μαθήματα όπως τα Αγγλικά – υπέγραψαν γι’ αυτήν την ιδέα. “Και οι 40 ψήφισαν ναι”, είπε, “και όχι μόνο ψήφισαν ναι, αλλά ήταν και παθιασμένοι. Πότε βρίσκεις 40 άτομα να συμφωνήσουν σε κάτι;”.Έτσι, συστάθηκε η πολιτική του εγχειρήματος, όπως αναφέρετια στην ιστοσελίδα του σχολείου:

Πολιτική χωρίς εργασίες στο σπίτι:

1. Διαβάστε βιβλία κάθε βράδυ (και βάλτε και τους γονείς σας να σας διαβάσουν).
2. Βγείτε έξω και παίξτε – αυτό δε σημαίνει πιο πολύ χρόνο μπροστά από μια οθόνη.
3. Φάτε βραδινό με την οικογένειά σας – βοηθήστε με το στήσιμο του τραπεζιού και με το καθάρισμα.
4. Κοιμηθείτε καλά.

Ποια είναι τα αποτελέσματα;

Έξι μήνες μετά την έναρξη του προγράμματος, ο Mark Trifilio λέει πως υπήρξε μεγάλη επιτυχία: οι μαθητές δεν πήγαν πίσω όσον αφορά το ακαδημαϊκό κομμάτι και ίσως τα καταφέρνουν και καλύτερα και πλέον “έχουν χρόνο να γίνουν δημιουργικοί στοχαστές και να ακολουθήσουν τα πάθη τους”.

Ζητήθηκε από τους μαθητές να διαβάζουν κάθε βράδυ. Προτείνονται βιβλία στις οικογένειες, αλλά δε ζητείται από τα παιδιά να κάνουν καταγραφή πληροφοριών (επειδή, όπως λέει ο Mark Trifilio, “όλοι ξέρουμε να καταγράφουμε”).

Ο Mark Trifilio λέει πως πραγματοποίησε μια οικογενειακή έρευνα ρωτώντας σχετικά με αυτή την πολιτική και από τους γονείς των περίπου 400 μαθητών ανταποκρίθηκαν οι περισσότεροι. Η συντριπτική πλειοψηφία υποστήριξε αυτή την πολιτική, λέγοντας ότι τα παιδιά τους είχαν πλέον χρόνο να κάνουν κι άλλα πράγματα εκτός από εργασίες μαθηματικών και πολλοί ανέφεραν ότι περισσότεροι μαθητές διάβαζαν μόνοι τους απ’ ότι προηγουμένως. Είπε πως μία μικρή μόνο μειοψηφία γονιών ανησύχησε ότι οι μαθητές χάνουν κάποιες ευκαιρίες μάθησης μέσω των εργασιών κι ότι δε θα είναι προετοιμασμένοι για το γυμνάσιο.

Η Burlington, μία δωρεάν εφημερίδα, ανέφερε πρόσφατα ότι ένας γονιός, ο James Conway, είπε για το γιο του Sean ο οποίος είναι μαθητής νηπιαγωγείου: «ο γιος μου τη Δευτέρα δήλωσε ότι μπορεί πλέον να διαβάσει κι ότι δε χρειάζεται βοήθεια. Άρα, κάτι λειτουργεί”.

Τι λέει η έρευνα για την αξία της εργασίας στο σπίτι; Καθώς οι ακαδημαϊκοί συνεχίζουν να μελετούν το θέμα, αναφέρεται συχνά μία ανάλυση κάποιας σχετικής έρευνας, η οποία δημοσιεύτηκε το 2006 από τον Harris Cooper και τους συνεργάτες του. Αυτή η έρευνα διαπίστωσε πως οι εργασίες στο σπίτι στο δημοτικό σχολείο δε συμβάλλουν στην ακαδημαϊκή επίδοση κι έχουν μόνο μία μέτρια επίδραση σε μεγαλύτερους μαθητές όσον αφορά αυτή τη βελτίωση.

Πηγή: Childit.gr