«Δεν με πειράζει να γερνάω. Απολαμβάνω να μην έχω αυτή τη μανιώδη φιλοδοξία που είχα όλη μου τη ζωή» Jeremy Irons

Γοητευτικός, ταλαντούχος και πολυαγαπημένος. Ο Τζέρεμι Άιρονς (Jeremy Irons) γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1948 και είναι Άγγλος ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του 1990 Το γύρισμα της τύχης (Reversal of Fortune), όπου πλάι στην Γκλεν Κλόουζ υποδύθηκε τον κοσμικό Κλάους φον Μπιούλοου που το 1980 κατηγορήθηκε για απόπειρα δολοφονίας της ζάπλουτης συζύγου του, Σάνι. Ο ρόλος αυτός του χάρισε επίσης τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δραματική ταινία.

Ο Τζέρεμι Άιρονς σπούδασε υποκριτική στη δραματική σχολή του Θεάτρου Old Vic στο Μπρίστολ και έκανε το ντεμπούτο του στο σανίδι το 1969 υποδυόμενος τον Φλόριζελ στο έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Το χειμωνιάτικο παραμύθι (A Winter's Tale). Κατά τη δεκαετία του '70 πρωταγωνίστησε σε πολλές παραστάσεις σε θέατρα του Λονδίνου ερμηνεύοντας μεταξύ άλλων Σαίξπηρ, Σάμιουελ Μπέκετ και Νικολάι Γκόγκολ. Το 1984 έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ ερμηνεύοντας τον ρόλο του Χένρι στο θεατρικό του Τομ Στόπαρντ Το πιο αληθινό (The Real Thing) και βραβεύτηκε με Βραβείο Τόνι.

Ο Άιρονς έλαβε αναγνωρισιμότητα για την ερμηνεία του στο ρομαντικό δράμα του 1981 Η ερωμένη του Γάλλου λοχαγού (The French Lieutenant's Woman), όπου εμφανίστηκε πλάι στη Μέριλ Στριπ. Έπειτα πρωταγωνίστησε στις ταινίες Στο φως του φεγγαριού (Moonlighting, 1982), Προδοσία, 1983 και Η αποστολή (Mission, 1986) και έλαβε διθυραμβικές κριτικές για τη σκιαγράφηση διδύμων γυναικολόγων στο ψυχολογικό θρίλερ του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ Οι διχασμένοι (Dead Ringer, 1988). Άλλες σημαντικές ταινίες του ηθοποιού είναι οι εξής: Κάφκα (Kafka, 1991), Ολέθριο πάθος (Damage, 1992), Το σπίτι των πνευμάτων (The House of Spirits, 1993), Ο βασιλιάς των λιονταριών (The Lion King, 1994), Πολύ σκληρός για να πεθάνει: Η εκδίκηση (Die Hard with a Vengeance, 1995), Λολίτα (Lolita, 1997), Ο άνθρωπος με τη σιδερένια μάσκα (The Man in the Iron Mask, 1998), Ο έμπορος της Βενετίας (The Merchant of Venice, 2004) και Η τελευταία λέξη της Τζούλια (Being Julia, 2004). Η εμφάνισή του πλάι στην Έλεν Μίρεν στη μίνι τηλεοπτική σειρά Elizabeth I το 2005 του χάρισε Χρυσή Σφαίρα και Βραβείο Έμμυ, ενώ από το 2011 πρωταγωνιστεί στην ιστορική τηλεοπτική σειρά Ο Βοργίες (The Borgias).

https://www.instagram.com/p/CfI7N06L75Q/

Με αφορμή τα γενέθλιά του, θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές του φράσεις:

«Όλοι έχουμε τις μηχανές του χρόνου μας. Κάποιες μας πάνε πίσω, λέγονται αναμνήσεις. Κάποιες μας πάνε μπροστά, λέγονται όνειρα».

«Όχι, δεν πιστεύω στη σκληρή δουλειά. Αν κάτι είναι δύσκολο, αφήστε το. Αφήστε το να σας έρθει. Αφήστε το να συμβεί».

«Η Λολίτα ήταν μια μεγάλη πληγή για μένα. Έβγαλα τον εαυτό μου έξω ίσως περισσότερο από όσο θα έπρεπε και κατηγόρησα το στούντιο που δεν με προστάτεψε».

«Το Godspell ήταν ένα καλό άλμα για μένα, ήταν μια καλή βιτρίνα».

«Επομένως, όσο καλύτερος είναι ο σύντροφός μου ή ο αντίπαλος μου, όπως σας αρέσει να το σκέφτεστε, τόσο καλύτερο είναι το παιχνίδι μου».

 https://www.instagram.com/p/CisPRSxNGyG/

«Το λυπηρό πράγμα για οποιαδήποτε επιχείρηση υποθέτω, αλλά στη δική μου το βλέπετε ιδιαίτερα, είναι ότι πάντα σας ζητείται να κάνετε αυτό που έχετε ήδη κάνει».

«Η ευγένεια, η καλοσύνη, είναι σαν ένα τσιμέντο σε μια κοινωνία: το δένει. Και όταν το χάνουμε, τότε νομίζω ότι όλοι νιώθουμε μικρότεροι των περιστάσεων».

«Έχω παίξει χαρακτήρες που δεν με έχουν απορροφήσει - ξέρετε, αυτό που αποκαλώ τυπικό πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία, όπου πρέπει απλώς να δείχνεις υπέροχος και να είσαι ελκυστικός και γοητευτικός. Με βαριέμαι. Μου αρέσει λίγη βρωμιά, λίγη άμμος στο στρείδι».

«Δεν με πειράζει να γερνάω. Απολαμβάνω να μην έχω αυτή τη μανιώδη φιλοδοξία που είχα όλη μου τη ζωή».

 https://www.instagram.com/p/CisOf1Ko2Cm/

«Πραγματικά, η φιλοδοξία έχει φύγει. Ψάχνω πράγματα που μου γαργαλάνε. Αρχίζεις να βλέπεις το τέλος της ζωής στον ορίζοντα. Σκέφτεσαι, "Δεν θα συνεχιστεί για πάντα, αυτό." Ας αξιοποιήσω όσο χρόνο μου απομένει».

«Ήθελα να γίνω ηθοποιός γιατί ήθελα να γίνω τσιγγάνος. Ήθελα να ζήσω τη ζωή των τσιγγάνων!»

«Νομίζω ότι η δουλειά των καλλιτεχνών είναι να ταράζουν τα πράγματα».

 https://www.instagram.com/p/CisFk2fKSF_/

«Βιώνω συνεχώς την αποτυχία στο ότι η δουλειά μου δεν είναι ποτέ τόσο καλή όσο θα ήθελα. Έτσι ζω με την αποτυχία».

«Έχω αναπτύξει μια ζωή που φαίνεται να χρειάζεται ένα σχετικά υψηλό εισόδημα».

«Είναι πάντα υπέροχο να παίζεις έναν άνθρωπο που στήνει τον εαυτό του για να τον τρυπήσουν».

«Πιστεύω ότι τα άψυχα αντικείμενα έχουν πνεύμα».

«Ήθελα να βρω έναν τρόπο ζωής που να μου επέτρεπε μεγάλη ελευθερία, να μην βαλτώσω. Πήγα σε ένα πολύ παραδοσιακό σχολείο, που προετοίμαζε ανθρώπους για το στρατό ή για τις τράπεζες ή για τη βιομηχανία, και ήθελα να είμαι έξω από αυτό».

 https://www.instagram.com/p/CisD9JBPsKR/

«Υπάρχουν άνθρωποι που είναι θύματα στη ζωή και δεν νομίζω ότι πρέπει να ενθαρρύνονται να παραμένουν».

«Δεν είμαι θρησκευόμενος. Είμαι πνευματικός. Το θρησκευτικό στοιχείο μοιάζει πάρα πολύ με λέσχη».

«Νομίζω ότι υπάρχει ακόμα όρεξη σε ένα συγκεκριμένο κοινό να δει έξυπνες ταινίες που έχουν αληθινά συναισθήματα μέσα τους».

«Πάντα είχα την τάση να παίζω ανθρώπους που τους αρέσει να παίζουν ενάντια στους κανόνες».