ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ
«Άνεμος κι Αναρχία» ένα ποίημα της Λίνας Στεφάνου για τη Mahsa Amini
Ένα ποίημα για τη Mahsa Amini, για τις γυναίκες του Ιράν, για όλες τις Γυναίκες, από τη Λίνα Στεφάνου
Αυτές τις μέρες ζούμε στον παλμό των γυναικών του Ιράν αλλά και όλων των καταπιεσμένων γυναικών ανά την υφήλιο. Η επαίσχυντη δολοφονία της Ιρανής Mahsa Amini έχει πυροδοτήσει πλήθος αντιδράσεων, ειρηνικών και μη, κι έχει αποτελέσει αφορμή για ξεσηκωμό, επανάσταση των γυναικών του Ιράν αλλά κι έχει γίνει αφορμή για σκέψη, προβληματισμό και αναστοχασμό στις γυναίκες και τους άντρες μεγάλου μέρους του σημερινού κόσμου.
Η ποίηση έχει πάντα νόημα ύπαρξης σε τέτοιες κοσμοϊστορικές συγκυρίες, γι’ αυτό μόλις η ποιήτρια Λίνα Στεφάνου ανέβασε σε ανάρτησή της στα κοινωνικά δίκτυα το ποίημά της «Άνεμος κι Αναρχία», της ζητήσαμε την άδεια να το αναδημοσιεύσουμε στη σελίδα μας και την ευχαριστούμε θερμά που μας το επέτρεψε.
«Άνεμος κι Αναρχία»
Οι γυναίκες αφήνουν τα μαλλιά τους
ν' ανεμίζουν καθώς περπατούν.
Τα τινάζουν
Τα χαϊδεύουν
Μαύρα μαλλιά, πλούσια
ισιωμένα, να μοιάζουν με
Ινδιάνες
με Ινδές
μ' αρχαίες Κινέζες
μαλλιά σγουρά σαν
της Βραζιλιάνας προγιαγιάς τους.
Δεν είναι απλές τρίχες
που φεγγοβολούν φως
και προϊόντα κομμωτηρίου˙
είναι μυστική κληρονομιά. Φωλιά
για τα πουλιά, μια μαγική βιβλιοθήκη
που αγαπάει να παίζει ο άνεμος
γυρνώντας τυχαία τις σελίδες. Ένα
μικρό φεγγάρι στα μαλλιά τους κρύβεται.
Η Δαλιδά είναι επινοημένη ιστορία.
Πρόσωπο υπαρκτό, αρχαία θεά
προγονή τους Την ιστορία της
αντέστρεψαν οι ιερείς για να
κρύψουν την αλήθεια.
Τα μαλλιά των γυναικών καθώς
περπατούν και τα τινάζουν στον αέρα
είναι μια μυστική αδελφότητα.
Ένα μαχαίρι που βυθίζεται στο σκοτάδι
της ματαιοδοξίας. Τρίχες, ανθεκτικότερες
από κείνες των αλόγων, υφαίνουν αρχαίες
ιστορίες που τις ενώνουν. Από την Vasthi,
γυναίκα του Ασσουήρη, μέχρι την Mahsa Amini
η Ιστορία λύνει τις πλεξούδες τους,
ψιθυρίζει την Αλήθεια
και με όρκους σιωπής πίσω πάλι τις δένει.
Αν τις λύσεις θ' ακούσεις ότι οι έχοντες
την εξουσία τις ακολουθούν σκυφτοί,
ξυρισμένοι, συχνά καραφλοί, ακόμα
κι όταν έχουν μαλλιά ζουν με φόβο
πως κάποτε θα τα χάσουν. Κι από φόβο
και φθόνο, για λίγες τρίχες, επειδή
εκείνες περπατούν αγέρωχες μπροστά τους
Τις σκοτώνουν.
Για τη Mahsa Amini, για τις γυναίκες του Ιράν, για όλες τις Γυναίκες.
24/09/2022
Λίνα Στεφάνου
artwork: Necla Rüzgar 2009
