ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ
«Να λέτε τη γνώμη σας, ακόμα κι όταν η φωνή σας τρέμει» Maggie Smith
Στα 89 της η Ντάμα Maggie Smith παραδίδει μαθήματα τόλμης και σοφίας
Οξυδερκής, πνευματώδης, κομψή, γοητευτική και κάτι παραπάνω από ταλαντούχα. Η Μάγκι Σμιθ (Maggie Smith) γεννήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1934 κι είναι Αγγλίδα ηθοποιός. Η μακρά της καριέρα, που μετρά περίπου 60 χρόνια, την έχει καταστήσει ως μια από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της Μεγάλης Βρετανίας. Η Σμιθ έχει βραβευτεί για τις ερμηνείες της τόσο στο θέατρο, όσο και τον κινηματογράφο. Είναι κάτοχος δυο βραβείων Όσκαρ (ενός Α' Γυναικείου Ρόλου κι ενός Β' Γυναικείου Ρόλου), ενός Βραβείου Τόνυ, επτά Βραβείων BAFTA, δυο Βραβείων Έμμυ, δυο Χρυσών Σφαίρων, δυο Βραβείων Σωματείου Ηθοποιών κι ενός Βραβείου Λόρενς Ολίβιε. Οι σημαντικότερες ταινίες στις οποίες έχει συμμετάσχει είναι οι: Οθέλλος (Othello, 1965), Η Δεύτερη Νιότη της Τζιν Μπρόντι (The Prime of Miss Jean Brodie, 1969), Ταξίδια με τη Θεία μου (Travels With My Aunt, 1972), Καλιφόρνια Οτέλ (California Suite, 1978), Η Σύγκρουση των Τιτάνων (Clash of the Titans, 1981), Δωμάτιο με θέα (Room with a View, 1985) κι Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ (Gosford Park, 2001), οι οποίες έχουν μείνει κλασικές και έχουν λάβει ευνοϊκές κριτικές. Τα τελευταία χρόνια έχει συμμετάσχει και σε εμπορικότερες ταινίες όπως οι: Κάπτεν Χουκ (Hook, 1991), Τρελές Αδελφές (Sister Act, 1992) και στη σειρά ταινιών Χάρι Πότερ. Ενώ αυτή την περίοδο εμφανίζεται στη δραματική σειρά εποχής Downton Abbey στο ρόλο της Βασιλομήτορος Κοντέσας του Γκράντθαμ, Βάιολετ Κρόλεϊ για τον οποίο τιμήθηκε με Βραβείο Έμμυ. Η ηθοποιός έχει επίσης τιμηθεί από τη Βασίλισσα της Αγγλίας με τον ανώτερο τίτλο τιμής της Βρετανίας, Dame.
Η Σμιθ υπήρξε παντρεμένη δυο φορές. Απέκτησε δυο γιους από τον πρώτο της γάμο με τον ηθοποιό Ρόμπερτ Στίβενς. Οι δυο τους χώρισαν το 1974 ενώ ο γάμος τους κράτησε 7 χρόνια. Το 1975 παντρεύτηκε τον δραματουργό Μπέβερλι Κρος, ο οποίος απεβίωσε το 1998.
Με αφορμή τα γενέθλιά της θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές στιγμές και φράσεις της:
«Ο κόσμος λέει ότι βελτιώνεται αλλά δεν συμβαίνει αυτό. Απλώς γίνεται διαφορετικό, αυτό είναι όλο».
«Υπάρχει διαφορά μεταξύ μοναξιάς και μοναχικότητας».
«Μου αρέσει το εφήμερο του θεάτρου, κάθε παράσταση είναι σαν φάντασμα - είναι εκεί και μετά φεύγει».
«Πείτε τη γνώμη σας, ακόμα κι αν η φωνή σας τρέμει».
«Είναι αλήθεια ότι δεν ανέχομαι τους ανόητους, αλλά ούτε εκείνοι με ανέχονται, γιατί είμαι αιχμηρή. Ίσως γι' αυτό είμαι αρκετά καλή στο να παίζω αιχμηρές ηλικιωμένες κυρίες».
«Όταν ξεκίνησα την υποκριτική πριν από σχεδόν 60 χρόνια, δεν αφορούσε τη φήμη. Αφορούσε την υποκριτική».
«Αγαπούσα τον Ρόμπερτ Άλτμαν, τόσο ευγενικός αλλά και άτακτος! Και ο Julian Fellowes γράφει τόσο όμορφα».
«Ηθοποιός είναι κάποιος που μεταδίδει τα λόγια και τα συναισθήματα κάποιου άλλου στο κοινό. Δεν είμαι εγώ. Αυτό θέλουν οι συγγραφείς να είμαι».
«Λατρεύω την κωμωδία, και όταν έχεις μια κωμική στιγμή και μπορείς να κάνεις τον κόσμο να γελάσει, φυσικά είναι υπέροχο».
«Υπάρχει ένα είδος αόρατου νήματος μεταξύ του ηθοποιού και του κοινού, και όταν είναι εκεί είναι εκπληκτικό και δεν υπάρχει τίποτα που να ταιριάζει με αυτό».
«Αν είσαι τυχερός, νομίζω ότι ξέρεις τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα μεγαλύτερο δώρο από οποιοδήποτε από τα δώρα που μπορεί να έχετε όταν το γνωρίζετε, αν ξέρετε τι εννοώ. Πρέπει να είναι απαίσιο να μην ξέρεις τι θέλεις να κάνεις.
«Οι ερμηνείες που έχεις στο κεφάλι σου είναι πάντα πολύ καλύτερες από τις παραστάσεις στη σκηνή».
«Το θέμα είναι ότι συχνά οι άνθρωποι του Τύπου κάνουν ερωτήσεις που είναι τόσο προσωπικές που ακόμη και ο πιο κοντινός και αγαπημένος σου δεν θα τις έκανε».
«Ξέρω ότι υπάρχει κάτι εκεί έξω και όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, τείνω να το πιστεύω περισσότερο όταν τα πράγματα πάνε άσχημα. Αλλά δεν είμαι σαν τη Shirley MacLaine, που πιθανώς πιστεύει ότι ήμασταν εραστές στο παρελθόν σε μια άλλη ζωή».
