«Σημασία δεν έχει μόνο ποιον αγαπάς, αλλά με ποιον μπορείς να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου» Μαλβίνα Κάραλη

Ευφυής, πνευματώδης, απελευθερωμένη, αποστομωτική, γοητευτική, οξυδερκής – μία και μοναδική – και εδώ και είκοσι χρόνια άφησε ένα κενό που δεν έχει συμπληρωθεί, και μας λείπει αφάνταστα. Η Μαλβίνα Κάραλη γεννήθηκε στην Τερψιθέα Πειραιά της 3 Φεβρουαρίου 1952, με το όνομα ως Μαρία Σακκά, κι ήταν Ελληνίδα συγγραφέας, σεναριογράφος, δημοσιογράφος και παρουσιάστρια. Καταγόταν από τα Ψαρά από τον πατέρα της και από την πλευρά της μητέρας της από την Πύλο. Η Ψαριανή οικογένεια από γιαγιά της είχε ρίζες από την οικογένεια Λεοντή (από την οποία καταγόταν και ο Ιωάννης Λεοντής, γνωστότερος ως Ιωάννης Βαρβάκης).

Η Μαλβίνα ήταν το πρώτο παιδί από τον δεύτερο γάμο του πατέρα της. Ο Ψαριανός παππούς της Γιώργης Σακκάς, ήταν ναύαρχος του τότε Βασιλικού Ναυτικού και η μητέρα της δασκάλα, το γένος Ιωάννη Χαρίτου, την οποία γνώρισε ο πατέρας της σε μετάθεσή του από την «Τράπεζα της Ελλάδος» στην Πύλο το 1950. Είχε δυο αδελφούς, τον Γιώργη-Αλκίνοο και τον Γιάννη Σακκά.

Με το πραγματικό της όνομα (Μαίρη Σακκά) συμμετείχε της ταινίες «Ορφανή σε ξένα χέρια» (1962) του Ερρίκου Θαλασσινού, «Κατρακύλισμα... στο βούρκο» (1962) του Σπύρου Ζιάγκου και «Ορφανή της πέντε δρόμους» του Παναγιώτη Κωνσταντίνου.

Απόφοιτη του Αρσάκειου ή φοίτησε ένα έτος κατά δήλωση του μεγάλου αδελφού της, ο οποίος σε τηλεοπτική συνέντευξη και σε συνέντευξη στο «Πρώτο Θέμα», της διόρθωσε ανακριβή στοιχεία γύρω από το εν λόγω θέμα.

Εργάστηκε επί χρόνια ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες της η Απογευματινή και η Ελευθεροτυπία και ως αρθρογράφος στα περιοδικά Φαντάζιο, Επίκαιρα, Γυναίκα, Κλικ και 01.

Η τηλεοπτική της καριέρα ξεκίνησε στην ΕΡΤ («Οι νότες και τα λόγια», 1988 – 1989, «Μαγειρική τέχνη» μαζί με τον Δημήτρη Ποταμιάνο, 1992 – 1993) και συνέχισε της τηλεοπτικούς σταθμούς Seven X («Mea culpa», 1992 – 1993, «Η πόλις εάλω», 1993), ΑΝΤ1 («Το έγκλημα της Δευτέρας» και «Το έγκλημα της Τρίτης», 1993 – 1994, «Όσο υπάρχουν Έλληνες», 1994), Star Channel («Βίοι αγίων», 1995, «Μαλβίνα ρίχτεν», 1999), ΣΚΑΪ («Μαλβίνα live», 1995 – 1997, «Αρνάκι με κους-κους», 1996), Mega Channel («Μαλβίνα hostess», 1997 – 1998), Extra Channel («MalviNight», 2001), κ.ά.

Οι πιο δημοφιλείς εκπομπές της ήταν το Mea Culpa (Seven X), Malvina Live (ΣΚΑΪ), Μalvina Hostess (Mega Channel), Malvina Rixten (Star Channel). Ο χαρακτήρας αυτών των τηλεοπτικών σόου, που συνήθως προβάλλονταν πριν ή μετά το κεντρικό δελτίο ειδήσεων, ήταν επιθεωρησιακός.

Παράλληλα, ως σεναριογράφος, τιμήθηκε με δύο κρατικά βραβεία σεναρίου για της ταινίες «Ξένια» (1989) του Πατρίς Βιβάνκος και «Κρυστάλλινες Νύχτες» (1992) της Τώνιας Μαρκετάκη. Συνυπέγραψε της τα σενάρια της ταινίες «Αρχάγγελος του Πάθους» (1987) του Νίκου Βεργίτση και «Ζωή χαρισάμενη» (1993) του Πατρίς Βιβάνκος.

Έγραψε τα βιβλία «Αθώος σαν αγαπημένος» (εκδ. Καστανιώτη, 1989), «Τα κορίτσια στη σαβάνα» (εκδ. Νεφέλη, 1991), «Πιο πολύ, πιο πολλοί» (εκδ. Αστάρτη, 2000), «Έρωτας και της πολεμικές τέχνες» (εκδ. Κάκτος, 1996), συλλογή κειμένων από τη στήλη της «Επ’ αυτοφόρω» στο περιοδικό «Γυναίκα» από την περίοδο 1989 έως 1996 καθώς και σειρά πέντε βιβλίων μαγειρικής υπό τον γενικό τίτλο «Η κουζίνα της Μαλβίνας» («Συνταγές για κόρες ακαμάτρες», εκδ. Αστάρτη 1999, «Μαλβινέζικα», εκδ. Αστάρτη, 1999, «Συνταγές για κουζίνα αποψάτη», εκδ. Αστάρτη, 2000, «Πιάτα της απάτης», εκδ. Αστάρτη, 2000, «Συνταγές κατάλληλες για όλους», εκδ. Αστάρτη, 2001). Της, έγραψε την μυθιστορηματική βιογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη («Γλυκό κορίτσι», εκδ. Αστάρτη, 1997).

Το βιβλίο "Σαββατογεννημένη» (εκδ. Τσαγκαρουσιάνος, 2005 – με κείμενά της από το περιοδικό Symbol της εφημερίδας Επενδυτής), κυκλοφόρησε μετά το θάνατό της.

Έκανε τρεις γάμους και απέκτησε τρία παιδιά. Ο πρώτος γάμος της ήταν με τον βιβλιοχαρτοπώλη Βαγγέλη Κάραλη, ο δεύτερος με τον σκηνογράφο Γιώργο Πάτσα και ο τελευταίος με τον συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλο.

Πέθανε στην Αθήνα στις 7 Ιούνιου του 2002 από καρκίνο. Κηδεύτηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών. (πηγή)

Με αφορμή την επέτειο της γέννησής της θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές της φράσεις:

«Δεν έχω πρόβλημα συμπεριφοράς φίλε μου, έχω απλά προσωπικότητα που δεν μπορείς να χειριστείς».

«Σημασία δεν έχει μόνο ποιον αγαπάς, αλλά με ποιον μπορείς να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου. Εγώ έτσι είμαι μαζί σου και ξέρω πως με ‘μένα είσαι ο εαυτός σου και θα είμαι ο υπασπιστής σου σε κάθε πετροπόλεμο».

«Ή είμαι ερωτευμένη και δυστυχώ με τρόπο αστείο, ή είμαι λογική και πλήττω θανάσιμα».

«Εγώ τον έρωτα τον αντιλαμβάνομαι σαν την πιο φοβερή χειραψία προς τη ζωή».

«Η ένταση ενός καινούργιου έρωτα εξαρτάται από τη μοναξιά που προηγήθηκε από αυτόν. Το ίδιο συμβαίνει και με τη γραφή. Ξαναγράφω, λοιπόν, με την έξαψη που ζεις έναν αργοπορημένο έρωτα».

«Πρώτη απ’ όλους εγώ το ξέρω πως κάνω την έξυπνη και πως είμαι τσάμπα μάγκας και πάντα θα είμαι τσάμπα μάγκας».

«Κάθε θηλυκό πλάσμα έχει τη μοιραία σφραγίδα της μάνας του. Και καμιά δεν γλιτώνει τον κανόνα».

«Αν είναι κακό να σκοτώνεις τον πλησίον σου δίχως λόγο, είναι χίλιες φορές πιο κακό να ερωτεύεσαι και να αγαπάς τον πλησίον σου δίχως λόγο».

«Δεν υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί, έξυπνοι και χαζοί, όμορφοι και άσχημοι, υπάρχουν μόνο άνθρωποι που αγαπήθηκαν και άνθρωποι που δεν αγαπήθηκαν».

«Έχω έμμονες ιδέες. Που για ‘μένα δεν είναι άλλο παρά αβλαβή τσιμπούρια της σκέψης».

«Γιατί τα κάνεις αυτά; Γιατί είμαι αδύναμη, κακομαθημένη και σ’ αγαπάω».

«Δεν γουστάρω να περνάω καλά χωρίς εσένα. Θέλω να λες από μέσα σου να είναι όλα μαύρα εκεί που πάει χωρίς εμένα. Γιατί έτσι λέω κι εγώ. Τι να σου κάνω ανωτερότητες; Γιατί είμαστε έτσι φτιαγμένοι να μη μας αρέσει να περνάει καλά ο άλλος χωρίς εμάς».

«Όταν ζηλεύω γίνομαι έξυπνη. Και όταν γίνομαι έξυπνη, τα καταστρέφω όλα».

«Άντρας είναι ένας, ο άντρας μου. Ενδιάμεση κατάσταση δεν υπάρχει».

«Στον έρωτα όταν έχεις σταθερές βάσεις, καλή ανατροφή, σωστές χαρακτηρολογικές δομές τη χάνεις την αξιοπρέπειά σου απέναντι στον άλλον διαφορετικά είσαι βλάκας».

«Μόνο αυτούς που με τρόμαζαν αγάπησα. Ίσχυε για μένα το αρχαιοελληνικό “είναι τρομερό να πέσεις στα χέρια ζωντανού Θεού”. Aπό την άλλη μεριά, ήταν και οι μόνοι που με ενδιέφεραν».

«Αυτό που επιζητεί μία γυναίκα από τη σχέση με έναν άντρα είναι η άλωση. Το να χαθεί μέσα σε άλλον. Που σημαίνει ότι αν μία γυναίκα πάει με άλλον άντρα έχει χαθεί ο προηγούμενος».