Στέλιος Κούλογλου: Ένας ανήσυχος ταξιδιώτης (και όχι μόνο...)

Μόσχα, Νέα Υόρκη, Παρίσι, Τόκιο, Ινδία, Καναδάς, Κίνα, Βερολίνο, Δουβλίνο, Λονδίνο... και οι Βρυξέλλες, δεν είναι, τελικά, παρά μόνο η φυσική του κατάληξη. Η κατάληξη ενός αληθινού ταξιδευτή, ορκισμένου ιδεαλιστή, ανήσυχου και σπουδαγμένου δημοσιογράφου (και απόφοιτου της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, παρακαλώ), εραστή της κινηματογραφικής κάμερας (με 2 ταινίες-ντοκιμαντέρ στο ενεργητικό του), θαρραλέου συγγραφέα (έρωτα και κατασκοπείας), προκλητικού πολιτικού, ψύχραιμου παρατηρητή του συστήματος (εν γένει), λάτρη της ιστορίας, ορκισμένου της Αίγινας!

Ο Στέλιος Κούλογλου είναι εδώ!

Ας ξεκινήσουμε με μια αλήθεια, τη δική σας. Ποια είναι για σας η πιο μεγάλη αλήθεια;

Ότι ξέρουμε πολύ λίγη από την αλήθεια. 

Ποιος πιστεύετε πως είναι πιο αξιόπιστος και με μεγαλύτερο κύρος, ως προσωπικότητα, για μια Ελληνίδα πολίτη: ένας πολιτικός ή ένας δημοσιογράφος;

Έτσι όπως τα έχουν καταφέρει τα τελευταία χρόνια οι δημοσιογράφοι, εξαρτάται αποκλειστικά από τον άνθρωπο για τον οποίο μιλάμε. 

Πείτε μας 3 ομοιότητες και 3 διαφορές που πιστεύετε πως υπάρχουν ανάμεσα στην πολιτική και τη δημοσιογραφία.

Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Η δημοσιογραφία είναι η τέχνη της αφήγησης μιας πραγματικής ιστορίας. Αλλά και στη μια και στην άλλη περίπτωση, πρέπει να σκέπτεσαι τους πολίτες και να δρας στην υπηρεσία τους. 

Ποια είναι η σχέση των παιδιών σας με την πολιτική; Αποφάσισε κάποιος, ή κάποια, να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο; Αν σας ρωτούσαν, θα τα προτρέπατε να γίνουν κάτι από τα δύο, δημοσιογράφοι ή πολιτικοί; 

Τα παιδιά μου ακολουθούν την δική τους ξεχωριστή πορεία και καλά κάνουν. Θα τους προέτρεπα να ασχοληθούν με το ίντερνετ, που είναι το μέλλον. 

Μπορεί κάποιος στην Ελλάδα του 2015 να ονειρεύεται ακόμα;

Ασφαλώς. Τα όνειρα δεν σταμάτησαν ούτε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Πόσο ίδια ή πόσο αλλιώτικα βλέπετε την Ελλάδα... από απόσταση, ως Ευρωβουλευτής;

Επειδή ταξίδευα πάντα πολύ, την βλέπω όπως την έβλεπα πάντα: μικρομέγαλη. 

Η Ευρωβουλή τι κοινό έχει με τη Βουλή των Ελλήνων;

Έχουν και οι 2 έδρανα. 

Θα θέλατε, αν ήταν στο χέρι σας, να παραμείνετε Ευρωβουλευτής;

Δεν έχω κλείσει ούτε χρόνο, άρα δεν έχω βαρεθεί καθόλου, το αντίθετο. Το 2019 με ξαναρωτάτε. 

Τι βιβλία διαβάσατε αυτό το καλοκαίρι; Τι μουσικές ακούσατε;

Πολλά ιστορικά ή πολιτικά και 1-2 μυθιστορήματα. Ξεχωρίζω τους “Άρρώστους που μας κυβερνούν”. Από μουσική, καμιά ροκιά για να χορέψουμε κιόλας. Και λίγο ρεμπέτικο, για τραγούδι. 

Έχετε "κολλητό"; Είναι ο ίδιος που είχατε πριν 20, 30 χρόνια;

Είχα, αλλά τον έχασα. 

Ποια είναι η πρώτη σας σκέψη όταν ξυπνάτε το πρωί;

Ότι έπρεπε να κοιμηθώ παραπάνω. 

Περιγράψτε μας μια ιδανική, για σας, ημέρα.

Περισσότερος ύπνος, χαλάρωση και κάτω από 15 ώρες δουλειά. 

Τι είναι για σας ο ΣΥΡΙΖΑ:  ιδέα, δρόμος για την εξουσία, αγάπη, υποχρέωση, στοίχημα;

Η μόνη εναλλακτική λύση. 

Τι δεν συγχωρείτε στους συνεργάτες σας; Στα παιδιά σας; Στους φίλους σας;

Την αχαριστία. 

Αν μπορούσατε να μπείτε στο μυαλό μιας σημερινής Ελληνίδας ψηφοφόρου, τι θα της λέγατε;

Τι θέλεις και μπλέκεσαι; 

Είστε "κολλημένος" με τα social media;

Όχι, αλλά ξέρω πολλούς. 

Ποιο είναι το μεγαλύτερο προσόν σας; Ποιο το μεγαλύτερο ελάττωμά σας;

Mου θυμίζετε ένα παλιό γαλλικό χιουμοριστικό σκίτσο, νομίζω ήταν του Βολίνσκι που δολοφόνησαν οι ισλαμιστές στο Charlie: "Πως να είσαι μετριόφρων, όταν είσαι ο καλύτερος;” Θέλω να πω ότι έχουμε τόσα ελαττώματα, πως να ξεχωρίσεις ένα; 

Γιατί να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ  στις 20 Σεπτεμβρίου;

Γιατί η αποτυχία του θα ήταν θανάσιμο πλήγμα για όσους, στην Ευρώπη, θέλουν να την αλλάξουν -δηλαδή να την απαλλάξουν από την γερμανική κηδεμονία. Θα ήταν ο θρίαμβος των πιο συντηρητικών κύκλων, όλων αυτών που ήθελαν από τον Ιανουάριο να ρίξουν τον Τσίπρα. 

Κάντε μια ευχή...

Να γίνουμε σύντομα μια “κανονική” χώρα. Που δεν θα ασχολούνται όλα τα διεθνή ΜΜΕ μαζί της. Θα έχω και λιγότερη δουλειά.