Πανάδες: Μπορούν τελικά να φύγουν οριστικά;

Ειδικά όταν καλοκαιριάζει, η επιδερμίδα μας είναι περισσότερο εκτεθειμένη στον ήλιο με τις πανάδες να “φαίνονται” πολύ περισσότερο. Ξέρουμε όμως τον ακριβή λόγο που εμφανίζονται; Είναι επικίνδυνες; Σε ποιες περιπτώσεις εμφανίζονται συχνότερα; Πως γίνεται η πρόληψη ; Στο άρθρο που θα διαβάσεις παρακάτω θα βρείς απαντήσεις σε όλες σου τις απορίες.

Πανάδες (ή το μέλασμα στην ιατρική ορολογία)

Αποτελούν κοινές βλάβες του δέρματος, καφέ ή γκριζοκυανού χρώματος, που παρουσιάζονται κατά κύριο λόγο στις γυναίκες της αναπαραγωγικής ηλικίας. Εμφανίζονται συνήθως στα ζυγωματικά, το άνω χείλος, το μέτωπο και το πηγούνι.

Αιτίες

Σχετίζονται κυρίως με την έκθεση στον ήλιο και τις ορμονικές διακυμάνσεις (λόγω χρήσης φαρμάκων/αντισυλληπτικών ή κατά τη διάρκεια της κύησης, του θηλασμού, της εμμηνόπαυσης). Παγκοσμίως, έχει υπολογιστεί ότι πανάδες έχουν περίπου 45-50 εκατομμύρια άνθρωποι, το 90% των οποίων είναι γυναίκες.  Η ακριβής αιτία των πανάδων παραμένει άγνωστη. Μπορεί να προκληθούν από διάφορους παράγοντες, όπως την εγκυμοσύνη, τη λήψη αντισυλληπτικών χαπιών, τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, την κληρονομικότητα, καθώς και τη λήψη αντιεπιληπτικών και άλλων φαρμάκων που κάνουν το δέρμα πιο επιρρεπές στη μελάγχρωση μετά από την έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία. Η αλόγιστη έκθεση στον ήλιο θεωρείται η κύρια αιτία, ειδικά στα άτομα με γενετική προδιάθεση.

Διάγνωση

Το μέλασμα διαγνώσκεται εύκολα βάσει της χαρακτηριστικής όψης των καφέ κηλίδων πάνω στο πρόσωπο. Ένας έμπειρος δερματολόγος μπορεί να το ξεχωρίσει ακόμα και δια γυμνού οφθαλμού. Σε κάθε περίπτωση, ένα μαύρο φως ή μία λάμπα Woods (340-400nm) μπορεί να συμβάλλει στη σωστή διάγνωση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, διαγνώσκεται μικτό μέλασμα, που σημαίνει ότι εντοπίζονται κηλίδες τόσο στην επιδερμίδα, όσο και στις βαθύτερες στιβάδες του δέρματος. Πολύ σπάνια, μπορεί να κριθεί απαραίτητη η βιοψία για να αποκλειστούν άλλες πιθανές αιτίες υπερμελάγχρωσης του δέρματος.Υπάρχουν θεραπείες για όλους τους τύπους μελάσματος, αλλά ο επιδερμικός τύπος ανταποκρίνεται καλύτερα στη θεραπεία σε σχέση με τους υπόλοιπους, καθώς η χρωστική ουσία βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνεια του δέρματος

Θεραπεία-Αντιμετώπιση

1. Οι περισσότερες κοινές θεραπείες για το μέλασμα είναι αλοιφές που περιέχουν υδροκινόνη 2-4%. Εφαρμόζονται τοπικά, πάνω στις κηλίδες, δύο φορές τη μέρα.

2. Ειδικό αντηλιακό προϊόν με υψηλό SPF, το οποίο πρέπει να εφαρμοστεί κάθε πρωί.

3. Θεραπεία χημικού πίλινγκ η οποία πραγματοποιείται συνήθως με γλυκολικό, σαλικυλικό και τριχλωρικό οξύ. 

4. Θεραπεία  δερμοαπόξεσης. Επιτυγχάνεται με τη βοήθεια ειδικών μηχανημάτων και διαρκεί από μερικά λεπτά μέχρι μία ώρα, ανάλογα με τον τύπο του δέρματος. Η ανάγκη για ανάρρωση είναι μηδαμινή. Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η μικροδερμοαπόξεση δεν φέρνει ιδιαίτερα ορατά αποτελέσματα μετά από 1-2 συνεδρίες. Χρειάζονται αρκετές θεραπείες και ο συνδυασμός τους με τη χρήση αντηλιακών προϊόντων και άλλων αλοιφών για να υπάρξουν ουσιαστικά αποτελέσματα.

Πρόληψη και πρόγνωση

Ορισμένες φορές, το μέλασμα μπορεί να προληφθεί με την αποφυγή έκθεσης στον ήλιο. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως, η πρόληψη είναι δύσκολη. Όταν η έκθεση στον ήλιο δεν μπορεί να αποφευχθεί, τότε είναι απαραίτητη η χρήση καπέλου, γυαλιών ηλίου και αντηλιακών προϊόντων. Το αντηλιακό προϊόν θα πρέπει να έχει τουλάχιστον 30 δείκτη προστασίας και να περιέχει φυσικά φίλτρα, όπως οξείδιο του ψευδαργύρου και διοξείδιο του τιτανίου, για να μπλοκάρει αποτελεσματικά τις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου.