«Σχεδόν όλοι λίγο πολύ τρελαίνονται όταν ερωτεύονται» Τζακ Νίκολσον

Μπορεί να μην ανήκεις στη γενιά που τον καθιέρωσε στη Φωλιά του Κούκου ή στο Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δύο φορές, αλλά αποκλείεται να μην έχεις αναζητήσει τις μεγάλες του επιτυχίες ή να μην έχεις απολαύσει τους σημαντικούς ρόλους του – όπου έχει υποδυθεί αριστοτεχνικά μια τεράστια γκάμα ρόλων, που τον κατατάσσουν στους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς ever.

Ο Τζακ Τζόζεφ Νίκολσον (Jack Joseph Nicholson) γεννήθηκε στις 22 Απριλίου 1937 και είναι Αμερικανός ηθοποιός, βραβευμένος με 3 Βραβεία Όσκαρ από τις 12 φορές που προτάθηκε και 7 Χρυσές Σφαίρες.

Ο Τζακ Νίκολσον γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας ένα μικρό ρόλο στην ταινία του Ρότζερ Κόρμαν The City Baby Killer (1958). Παίζοντας μικρούς ρόλους, ασχολιόταν παράλληλα με την συγγραφή κάποιων ταινιών χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ενώ εμφανίστηκε και στην τηλεόραση στο The Andy Griffith Show, σε δύο επεισόδια.

Η ακμή στη σταδιοδρομία του Νίκολσον ξεκίνησε με την ταινία Ξένοιαστος Καβαλάρης (Easy Rider, 1969). Η ερμηνεία του χαρακτήρα ενός μέθυσου δικηγόρου οδήγησε στην υποψηφιότητά του για το Βραβείο Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου. Ακολούθησε η ταινία Πέντε Εύκολα Κομμάτια (Five Easy Pieces, 1970), που προτάθηκε για Όσκαρ για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, αυτή τη φορά Α'ανδρικού ρόλου και στη συνέχεια οι ταινίες Η Διπλή Ζωή της Ντέιζι Γκέιμπλ (On a Clear Day You Can See Forever, 1970), Η Γνωριμία της Σάρκας (Carnal Knowledge, 1971), Το Τελευταίο Απόσπασμα (The Last Detail, 1973) και η κλασική ταινία του Ρόμαν Πολάνσκι Τσάιναταουν (Chinatown, 1974). Για την ηθοποιία του στις δύο τελευταίες ο Νίκολσον προτάθηκε για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου.

https://www.instagram.com/p/CN4-WyosYIT/

Το πρώτο του Όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου, το κέρδισε για την ερμηνεία του στην ταινία του Μίλος Φόρμαν Στη Φωλιά του Κούκου (One Flew Over the Cuckoo's Nest, 1975).

Ακολούθησαν οι ταινίες The Passenger (1975), Οι Φυγάδες του Μισούρι (The Missouri Breaks, 1976) και Ο Τελευταίος των Μεγιστάνων (The Last Tycoon, 1976). Αν και δεν κέρδισε κάποιο βραβείο η ερμηνεία του στην ταινία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ Η Λάμψη (The Shining, 1980), αυτή παραμένει μια από τις πιο καλές του και ίσως η πιο κλασσική. Μεγάλη επιτυχία σημείωσε επίσης η ταινία Ο Ταχυδρόμος Χτυπάει Πάντα Δυο Φορες (The Postman Always Rings Twice, 1981). Για τον ρόλο του στο Οι Κόκκινοι (Reds, 1981) προτάθηκε για Όσκαρ Β' ανδρικού ρόλου, δυο χρόνια αργότερα κέρδισε το όσκαρ Β' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο Σχέσεις Στοργής (Terms of Endearment, 1983), ενώ για το Καλύτερα δε Γίνεται (As Good As It Gets) του 1997 κέρδισε το τρίτο του όσκαρ. Επίσης προτάθηκε για Όσκαρ για τις ταινίες Η Τιμή των Πρίτσι (Prizzi's Honor, 1985), Ξένοι στην Ίδια Πόλη (Ironweed, (1987), Ζήτημα Τιμής (A Few Good Men) (1992) και Σχετικά με τον Σμιντ (About Schmidt, 2002). Στον αντίποδα των επιτυχιών αυτών ήταν η διάκρισή του για το Χρυσό Βατόμουρο ως χειρότερος Ηθοποιός της Χρονιάς, για τις ταινίες του Ο Προστάτης (Man Trouble) και Χόφφα (Hoffa, 1992). Η ταινία Batman (1989), στην οποία ενσαρκώνει τον ψυχοπαθή εγκληματία Τζόκερ, σημείωσε τεράστια εισπρακτική επιτυχία. Ο Νίκολσον προσωπικά κέρδισε κατόπιν ειδικής συμφωνίας το αστρονομικό ποσό των 60.000.000 δολαρίων.

Παντρεύτηκε 3 φορές και απέκτησε 4 παιδιά.

Σήμερα, τιμώντας τα γενέθλιά του, θυμόμαστε μερικές από τις ταινίες και τις χαρακτηριστικές του φράσεις:

https://www.instagram.com/p/lz57dKi7Oo/

«Δεν νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι έχουν πολύ κατανοήσει τη σημασία του ελεύθερου χρόνου και τον ρόλο που παίζει στη ζωή μας».

«Είμαι ένας ηθοποιός που είπε ότι ήμουν ζαρωμένος και φαλακρός παρά οτιδήποτε άλλο όταν ήμουν στις αρχές της δεκαετίας του '30 μου. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που έγραψαν ότι πίστευαν ότι ήταν νεότεροι από εμένα είναι τώρα φαλακροί και ζαρωμένοι».

«Με άλλα λόγια, δεν θα ήθελα να είμαι ηθοποιός αν μπορούσα να είμαι έτσι στην πραγματικότητα. Μου αρέσει να υποδύομαι οποιαδήποτε άγρια, συμπεριφορά ή τρέλα και να σκέφτομαι οποιαδήποτε μορφή παλαβομάρας όπου είναι απλώς ένας ρόλος». 

«Είναι μια μικρή έκταση της φαντασίας, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι είναι οι ίδιοι με τους περισσότερους ρόλους, οπότε δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα να ταυτιστώ με τον χαρακτήρα που παίζω».

«Με τα γυαλιά ηλίου μου, είμαι ο Τζακ Νίκολσον. Χωρίς αυτά, είμαι ένας χοντρός ηλικιωμένος»

«Ένας σταρ στο καστ μιας ταινίας είναι σαν μια ωρολογιακή βόμβα. Αυτή η βόμβα πρέπει να απορριφθεί, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να την πλησιάσουν χωρίς φόβο».

«Δεν θα παραπονιόμουν ποτέ για τη ζωή μου, αν και θα ήθελα πραγματικά να έχω μια σύντροφο».

«Υπάρχει μια περίοδος λίγο πριν ξεκινήσεις μια ταινία όταν αρχίζεις να σκέφτεσαι, δεν έχω ιδέα τι πρόκειται να κάνω. Είναι ένα απίστευτο άγχος. Στην περίπτωσή μου, ωστόσο, αυτό τελειώνει ως το μεσημεριανό γεύμα την πρώτη ημέρα των γυρισμάτων».

«Είμαι καλός φίλος».

«Υπήρχαν σημεία στη ζωή μου όπου ένιωθα μια ακαταμάχητη έλξη για τις γυναίκες. Δεν είμαι σε αυτήν την κατάσταση τώρα και αυτό με θλίβει».

«Η μέση διασημότητα συναντά, σε ένα χρόνο, δέκα φορές το πλήθος των ανθρώπων που συναντά ο μέσος άνθρωπος σε όλη του τη ζωή».

«Εάν έχεις μια παρόρμηση σε μια σκηνή, ανεξάρτητα από το πόσο λάθος σου φαίνεται, ακολούθησε την»

«Το κατάλαβα αυτό όταν ξεκίνησα για πρώτη φορά: ότι δεν πρέπει να επαναλαμβάνεις μια επιτυχία. Πολύ συχνά συμβαίνει, και ίσως την πρώτη φορά που θα το κάνεις, να λειτουργεί. Και το λατρεύεις. Αλλά τότε βρίσκεσαι παγιδευμένος».

https://www.instagram.com/p/CN94C2hFuE2/

«Παλιότερα, αν ήμουν μόνος δύο με τρεις νύχτες στη σειρά, θα άρχιζα να γράφω αυτοκτονικά ποιήματα».

«Δεν είχα ποτέ πολιτική για τον γάμο. Παντρεύτηκα πολύ μικρός στη ζωή και πάντα σκεφτόμουν σε όλες τις σχέσεις, πάντα πίστευα ότι είναι αντιπαραγωγικό να έχουμε μια συγκεκριμένη θεωρία ή πρακτική για αυτές». 

«Επειδή ξέρετε, μέσα βαθιά στην καρδιά μου, εκεί όπου όλα λέγονται και γίνονται, εξακολουθώ να ζω υπό την ψευδαίσθηση ότι βασικά, οι άνθρωποι με θεωρούν ακόμα ως έναν ανερχόμενο νέο ηθοποιό».

«Σχεδόν όλοι τρελαίνονται από χαρά όταν ερωτεύονται».