«Θα προτιμούσα να πεθάνω από πάθος παρά από πλήξη» Vincent van Gogh

Από τους πιο ταλαντούχους και αγαπημένους στον κόσμο ζωγράφους, αν και άργησε όπως πολλοί άλλοι να αναγνωριστεί. Οι πίνακες του με τα ηλιοτρόπια, η χρήση του κίτρινου αλλά και του μπλε χρώματος, αλλά ακόμα και οι προσωπογραφίες του έχουν περάσει στον κατάλογο των πιο διάσημων έργων. Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh, προφορά στα ολλανδικά: Φίνσεντ φαν Χοχ) (30 Μαρτίου 1853 – 29 Ιουλίου 1890) ήταν Ολλανδός ζωγράφος. Εν ζωή, το έργο του δεν σημείωσε επιτυχία ούτε ο ίδιος αναγνωρίστηκε ως σημαντικός καλλιτέχνης. Ωστόσο, μετά το θάνατό του, η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών.
Η επίδρασή του στα μεταγενέστερα κινήματα του εξπρεσιονισμού, του φωβισμού αλλά και εν γένει της αφηρημένης τέχνης, θεωρείται καταλυτική.
Αυτές είναι μερικές από τις φράσεις του που έμειναν στην ιστορία
«Αν ακούσετε μια φωνή μέσα σας να σας λέει “δεν μπορείτε να ζωγραφίσετε”, τότε με κάθε τρόπο προσπαθήστε να ζωγραφίσετε και αυτή η φωνή θα σιγήσει».

«Αν και είμαι συχνά στα βάθη της δυστυχίας, υπάρχει ακόμα ηρεμία, καθαρή αρμονία και μουσική μέσα μου».

«Να αφήνεστε να κοιτάζετε τα πράγματα για πολύ καιρό, θα ωριμάζουν και σας αποκτούν ένα βαθύτερο νόημα».

«Όταν στο τέλος θα είχαμε αρκετό κυνισμό, σκεπτικισμό και ταπεινότητα, θα θέλαμε να ζήσουμε πιο μουσικά».

«Είναι καλό να αγαπάς πολλά πράγματα, γιατί εκεί βρίσκεται η αληθινή δύναμη, και όποιος αγαπάει πολύ αποδίδει πολύ, και μπορεί να πετύχει πολλά, και αυτό που γίνεται με αγάπη είναι για καλό».

«Οι ψαράδες γνωρίζουν ότι η θάλασσα είναι επικίνδυνη και η καταιγίδα τρομερή, αλλά δεν βρήκαν ποτέ αυτούς τους κινδύνους επαρκή λόγο για να παραμείνουν στην ξηρά».

«Αν θα αξίζω κάτι αργότερα, θα αξίζω κάτι και τώρα. Γιατί το σιτάρι είναι σιτάρι, ακόμα κι όταν οι άνθρωποι στην αρχή πιστεύουν ότι είναι απλό χορτάρι».

«Είμαι κάποιος που έχει μια μεγάλη φωτιά στην ψυχή του και κανείς δεν έρχεται ποτέ να ζεσταθεί κοντά του, και οι περαστικοί δεν βλέπουν τίποτα παρά λίγο καπνό στην κορυφή της καμινάδας και στη συνέχεια συνεχίζουν στο δρόμο τους».

«Ποια θα ήταν η ζωή αν δεν είχαμε το θάρρος να προσπαθήσουμε για κάτι;»

«… Και πάντα, έχω τη φύση και την τέχνη και την ποίηση, και αν αυτό δεν είναι αρκετό, τι είναι αρκετό;»

 «Τα μεγάλα πράγματα γίνονται από μια σειρά μικρών πραγμάτων που συγκεντρώνονται». 

«Η κανονικότητα είναι ένας ασφαλτοστρωμένος δρόμος: Είναι άνετο να περπατάς πάνω του, αλλά εκεί δεν μεγαλώνουν λουλούδια».

«Προσπαθώ όλο και περισσότερο να είμαι ο εαυτός μου, και με νοιάζει σχετικά λίγο αν οι άνθρωποι με εγκρίνουν ή με απορρίπτουν».

«Θα προτιμούσα να πεθάνω από πάθος παρά από πλήξη».

«Από την πλευρά μου δεν ξέρω τίποτα με βεβαιότητα, αλλά η θέα των αστεριών με κάνει να ονειρεύομαι».

«Να αφήνετε το προφανές ασαφές».

«Έβαλα την καρδιά μου και την ψυχή μου στο έργο μου, και έχω χάσει το μυαλό μου μέσα σε αυτή τη διαδικασία».

«Η αρχή είναι ίσως πιο δύσκολη από οτιδήποτε άλλο, αλλά όταν βρείτε το θάρρος να ξεκινήσετε, θα είναι όλα εντάξει».

«Συχνά πιστεύω ότι η νύχτα είναι πιο ζωντανή και πιο πλούσια από την ημέρα».

«Δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινά καλλιτεχνικό από το να αγαπάς τους ανθρώπους».