Το top 5 της εβδομάδας

* Τη Δευτέρα, η Αναστασία ταξίδεψε σε άλλο γαλαξία... 

Θέλω να πιστεύω ότι δεν είμαι η μόνη που κάποτε αντέδρασε στη μαζική φρενίτιδα γύρω από το Star Wars. Κάτι η παρεξηγημένη έννοια του «block buster» μέσα στο κεφάλι μου, κάτι η αδικαιολόγητη αντιπάθεια που είχα για τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας, σαν ο μακρινός κόσμος του διαστήματος να έμοιαζε πάντα ψέμα φτιαγμένο μόνο για παιδιά. Αργά ή γρήγορα, όμως, υπέκυψα κι εγώ. Στον μακρινό μα τόσο ελκυστικό Γαλαξία του, στην συγκινητική ιστορία του, που μοιάζει με αρχαία τραγωδία και που ξεπερνά κατά πολύ τα στενά όρια μιας διαστημικής περιπέτειας. Τώρα, με το ολοκαίνουργιο "Star Wars: Τhe Force Awakens" να έχει κυκλοφορήσει εδώ και λίγο καιρό στα σινεμά, τα θυμήθηκα όλα από την αρχή. Κι έτσι λέω, σήμερα Δευτέρα, να μην βγω. Nα μείνω στο σπίτι, να φορέσω την στολή μου και να μπω στο φανταστικό μου διαστημόπλοιο με μοναδική κατεύθυνση "a galaxy far far away"...

* Την Τρίτη, η Ειρήνη... μηδένισε τις αποστάσεις! 

Ακριβώς πάνω από τον Σαμπάνη -ναι καλά διάβασες τον τραγουδιστή- και απέναντι από την επιβλητική Ακρόπολη, υπάρχει ένα μεξικάνικο χωριό, που λέγεται Palmitas (Palmitas Pop Up Bar, Ιερά Οδός 7-13). Πώς γίνεται αυτό; Αν με ακολουθήσεις στον τέταρτο όροφο του εμπορικού συγκροτήματος Acro, θα το διαπιστώσεις με τα ίδια σου τα μάτια. Concept μοναδικό και πρωτοποριακό για τα δεδομένα της Ελλάδας, ένα μεξικάνικο χωριό εμπνευσμένο από την ομώνυμη γειτονιά της μεξικάνικης πόλης Πατσούκα, μια γειτονιά κακόφημη και υπανάπτυκτη αλλά αναγεννημένη, χάρη στις εικαστικές παρεμβάσεις της κολεκτίβας German Crew. Η ομάδα του Clumsies έφερε στη χώρα μας τη νέα τάση των pop up bar - restaurants στην Ιερά Οδό και υπόσχεται αξέχαστες βραδιές με φανταστικά κοκτέιλ και κουζίνα texmex. 

* Την Τετάρτη, η ο αγαπημένος μας guest editor Μπάμπης Παπαφιλιππάκης, μάς περιέγραψε μία διαφορετική "βόλτα"!

Σήμερα θα πάω στο παλιό μου στέκι. Στην παλιά μου γειτονιά, εκεί που έκανα τα πρώτα μου όνειρα ερχόμενος στην πρωτεύουσα, αμούστακο παιδί γαρ. Κοιτάζω την επιγραφή που γράφει «Αχίλλειον» (Αχαρνών 330) και από το μυαλό μου περνούν σαν ταινία όλες οι στιγμές (οι καλές, οι κακές και αυτές ακόμη που ήταν βουτηγμένες στο ποτό) που έχω ζήσει στο ιστορικό καφέ των Κάτω Πατησίων. Παραγγέλνω τον καφέ μου, ωστόσο κάτι διαφορετικό υπάρχει στην ατμόσφαιρα του μαγαζιού. Κάτι ξένο. Παρατηρώ ότι κάτι δεν είναι όπως παλιά. Τα ίδια άτομα βρίσκονταν στις γνωστές θέσεις τους. Σταθεροί. Εντούτοις ούτε εφημερίδα είχαν στα χέρια, ούτε έκανε καζούρα ο ένας στον άλλον. Ο κάθε ένας από αυτούς είχε ένα κινητό στο χέρι. Και από τα καλά μάλιστα. Αυτά που μπαίνουν στο facebook, όπως -χαρακτηριστικά- άκουσα έναν να λέει. Αυτή -πλέον- είναι η ζωή τους και η διασκέδαση τους. Η αληθινή επαφή «πέθανε» ή μάλλον αντικαταστάθηκε από τα likes και τα comments. Για το φλερτ; Ούτε λόγος... Να χάσουμε καμιά δημοσίευση των 2.000 φίλων μας και να μην σχολιάσουμε; Ε ντροπή θα είναι εδώ που τα λέμε..

* Την Πέμπτη, η Μαρία βόλταρε στην πλατεία των Βριλησσίων, πάνω σε δύο ρόδες! 

Προορισμός μας για σήμερα; Η πλατεία Αναλήψεως, η μεγαλύτερη και πιο κεντρική πλατεία των Βριλησσίων! Στη σημερινή μας βόλτα, λέω να "παρκάρουμε" τα ποδήλατα έξω από το "33". Πρόκειται για ένα all day bar, το οποίο αποτελεί σήμα κατατεθέν της πλατείας, όχι μόνο για το μικρό του μέγεθος (το οποίο δεν ξεπερνά τα 33μ2 -true story) αλλά και για το χαλαρό ύφος, την παρεΐστικη ατμόσφαιρα, το προσεγμένο βιομηχανικό design, αλλά και τις εξίσου προσεγμένες τιμές του. Το 33 είναι ένα από τα αγαπημένα μου καλοκαιρινά στέκια, καθώς διαθέτει μερικά από τα πιο ψαγμένα κοκτέηλ των Β.Π., που διαρκώς ανανεώνονται. Για σήμερα, θα αρκεστώ σε ένα (καλοφτιαγμένο) κρύο καφεδάκι και άφθονο κους κους. Άλλωστε, έχουμε και συνέχεια...

* Την Παρασκευή, η Κέλλυ μάς προσκάλεσε σε μία... διαδικτυακή βόλτα! 

Είναι μια από αυτές τις ημέρες που πραγματικά… τρέχω και δεν φτάνω. Αλλά να σου πω κάτι; Δεν θα σκάσω κιόλας, γιατί μπορώ να απολαύσω την παρασκευιάτικη βόλτα μου... ακόμα και από το σπίτι μου. Πώς; Με την βοήθεια της τεχνολογίας! Φύγαμε λοιπόν! Αρχικά, θέλω να έχω κάτι να διαβάσω μιας και θα την βγάλω σήμερα μέσα. Και λέω να αναζωπυρώσω τις υπαρξιακές μου ταυτότητες, μέσα από τις λατρεμένες λέξεις του Charles Bukowski. Το “Ham on Rye”(εκδόσεις Canongate Books Ltd), λένε ότι είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία του γνωστού συγγραφέα, ίσως γιατί πρόκειται για την αυτοβιογραφία του. Τι συμβαίνει όταν η έννοια του “American dream” αποτυγχάνει; Ο Βukowski δεν φοβάται να εξιστορίσει, ωμά και κωμικά, την ζωή του Henri Chinaski (το alter ego του Bukowski) μέσα από την ισχυρή ματιά και διορατικότητα του ως νέος ακόμη έφηβος που μεγαλώνει σε μια φτωχή γειτονιά και σε μια σκληρή οικογένεια, προσπαθώντας απλά να επιβιώσει. Ανυπομονώ να παραλάβω στα χέρια μου το βιβλίο, που πριν λίγες παράγγειλα από το online βιβλιοπωλείο της Cosmote (www.cosmotebooks.gr), και να περιπλανηθώ στις δρόμους της χαμένης νιότης και της πρόωρης πραγματικότητας του πρωταγωνιστή.