Λίγο κρασί, λίγο πράσινο και το αγόρι μου

Λίγο κρασί, λίγο πράσινο και το αγόρι μου. Αυτά είναι τα συστατικά της συνταγής μιας τέλειας ημέρας, όπου η απόδραση από την πόλη είναι προαιρετική. Γιατί, παρόλο που η Αθήνα δεν φημίζεται για τις φυσικές οάσεις της, σήμερα το καταπράσινο Πάρκο Ελευθερίας δίπλα στο Μέγαρο Μουσικής θα αντικαταστήσει ικανοποιητικά κάποιον εξοχικό προορισμό. 

Πάμε στην εκτέλεση της συνταγής λοιπόν: Πρώτον, βάζουμε το πράσινο. Θα βρω μια ήσυχη γωνιά στο πάρκο, σε απόσταση αναπνοής από τη βαβούρα του δρόμου, και παρέα με το νέο μυθιστόρημα ενός αγαπημένου συγγραφέα, το “Ο Κάφκα στην Ακτή” του Χαρούκι Μουρακάμι (εκδ. Ψυχογιός), όπου διασταυρώνονται οι δρόμοι του νεαρού Κάφκα Ταμούρα, και ενός αφελή γέρου, του Νακάτα, θα ταξιδέψω σε ένα σουρεαλιστικό σύμπαν αντιπροσωπευτικό του Μουρακάμι, με γάτες που μιλούν και ψάρια που πέφτουν απ' τον ουρανό.

Δεύτερον, προσθέτουμε το αγόρι. Θα έρθει να με βρει στο Πάρκο, ένα ήσυχο καφέ-εστιατόριο στην καρδιά του Πάρκου Ελευθερίας, για ένα μεσημεριανό καφεδάκι στη σκιά των δέντρων. 

Τρίτον, συμπληρώνουμε με κρασί κατά βούληση. Η σημερινή ημέρα θα κλείσει στο πιο διάσημο ορόσημο της πλατείας Μαβίλη, το Μπρίκι (Δορυλαίου 6). Θα αράξουμε στον εξωτερικό πάγκο και θα χαζεύουμε την ασταμάτητη περαντζάδα μέχρι το σούρουπο, γιορτάζοντας το πρώτο εικοσιτετράωρο του χρόνου που η ημέρα ξεπερνάει σε διάρκεια τη νύχτα, την επίσημη αρχή της άνοιξης.