Το top 5 της εβδομάδας

* Τη Δευτέρα, η Αναστασία τραγούδησε τον δικό της «Εθνικό Ύμνο»!

Αν είδες την «Μεγάλη Χίμαιρα» του Μ. Καραγάτση στο θέατρο Πορεία, τότε σίγουρα θα πήρε κι εσένα το αυτί σου για την λεγόμενη «Γενιά του 30». Ο Καραγάτσης, ο Τερζάκης, ο Θεοτόκης, ο Πολιτής, ο Θεοτοκάς και τα άλλα παιδιά, έδωσαν με τη δουλειά τους μία άλλη πνοή στη μοντέρνα ελληνική λογοτεχνία, κάνοντας την κάτι περισσότερο διεθνές και εμπνέοντας με το έργο τους δεκαετίες αργότερα. Άλλωστε αυτός ήταν και ο στόχος. Ο ίδιος ο Γιωργος Θεοτοκάς είχε γράψει κάποτε, σε κάποιο δοκίμιο του πως «το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας είναι το ότι δεν επιδιώκει τίποτα μεγάλο». Η γενιά αυτή, λοιπόν, έθεσε την βάση για νέους, ευρωπαϊκότερους πνευματικούς ορίζοντες και μία πιο ελεύθερη λογοτεχνική σκέψη. Να επηρεάσουμε κι εμείς τους έξω όπως επηρέαζαν οι έξω εμάς μέχρι τώρα. Αυτό θα έπρεπε να είναι το στοίχημα μας σε όλα, είτε αφορούν στην Τέχνη είτε όχι. 

* Την Τρίτη, η Γεωργία έγινε... Χοραργόσχολη! 

Όσο περνάει η ώρα, η παρέα μεγαλώνει. Για μερικά τσίπουρα αλλά και πρωτότυπα κοκτέιλ δεν υπάρχει καλύτερη επιλογή στην περιοχή από το Τζώννυ Ντέπυ (Μεσογείων 234), ένα πολύχρωμο καφενείο με ωραίο εξωτερικό χώρο, από αυτά που θα περίμενες να δεις στα Εξάρχεια ή στο Γκάζι ή στο σοκάκι κάποιου νησιού. Είναι λίγο χωμένο στο βάθος μιας μικρής στοάς, αλλά αξίζει να το ανακαλύψεις, γιατί η ατμόσφαιρα είναι τόσο χαλαρή που νομίζεις ότι είσαι διακοπές. Αργεί το καλοκαίρι;

* Την Τετάρτη, η Μαρία άραξε σπίτι... 

Πού θα γράψουμε τον σημερινό μας επίλογο; Στο σπίτι μου -αυτή τη φορά κυριολεκτικά. Για απόψε, έχω αποφασίσει να δω μια ταινία που -δυστυχώς- δεν κατάφερα να απολαύσω στις κινηματογραφικές αίθουσες φέτος το χειμώνα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, όμως, όπως λένε. Αυτό, άλλωστε, είναι -πάνω κάτω- και το κεντρικό μήνυμα της ταινίας "Η Νιότη", ενός τρυφερού, συγκινητικού αλλά και φαντασμαγορικού ύμνου στην τέχνη, την φιλία, τον έρωτα και τον χρόνο που περνάει αναπόφευκτα. Πρόκειται για την δεύτερη αγγλόφωνη ταινία του Πάολο Σορεντίνο -δύο χρόνια μετά την βραβευμένη με Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας «Τέλεια Ομορφιά» του, με πρωταγωνιστές τον Μάικλ Κέιν, τον Χάρβεϊ Καϊτέλ και τη Ρέιτσελ Βάις.

* Την Πέμπτη, η Λένα πήγε... Σχολείο! 

Η βόλτα σήμερα είναι must! To μυαλό είναι γεμάτο σκέψεις, τα μάτια έχουν ανάγκη από καινούργιες εικόνες. Η πρόσκληση της φίλης μου της Σάσας για τις 8 το βράδυ, ήταν αυτό που χρειαζόμουν. Πάμε μαζί στο "Σχολείον" μου πρότεινε. Απόρησα λίγο. "Να κάνουμε τι;" ρώτησα. "Να δούμε τα παιδιά του Εθνικού Θεάτρου να παίζουν Μενέλαο Λουντέμη, για να συγκεντρώσουν είδη πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες της πύλης Ε", μου είπε. Κατάλαβα. Και είπα, "φύγαμε"! Κατάλαβα για ποιο Σχολείο μού μιλούσε η Σάσα. Τον χώρο που έφτιαξε η (σπουδαία) Ειρήνη Παππά. Ένα πρώην βιομηχανικό χώρο στην Πειραιώς 52, που η Ειρήνη Παππά μεταμόρφωσε σε χώρο πολιτισμού, καταθέτοντας την αγάπη, το μεράκι της αλλά και την περιουσία της. Θυμήθηκα το χώρο που το καλοκαίρι του 2014 είχα δει το "Fantastico"! Θυμήθηκα και το "Ρολόι".

* Την Παρασκευή, η Κέλλυ συνάντησε τον... Χάμφρει Μπόγκαρντ!

 Στο Κολωνάκι και συγκεκριμένα δίπλα στα άπειρα σκαλάκια της Πλουτάρχου, στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας, βρίσκεται πολύ καλά κρυμμένο ένα από τα πιο όμορφα και σαγηνευτικά μπαρ της Αθήνας. Το 56 (Kλεομένους 56), μπορεί να άνοιξε το '90, αλλά εγώ κάθε φορά που πάω εκεί, νιώθω ότι κάνω “time travel” στην Νέα Υόρκη το ΄50 και ότι από στιγμή σε στιγμή θα συναντήσω τον Humphrey Bogart, ο οποίος θα μου ζητάει φωτιά για να ανάψει το τσιγάρο του. Οκέι, ξέρω ότι δεν θα τον δω πραγματικά, αλλά θα τον αναπολήσω, απολαμβάνοντας μια από τις άπειρες επιλογές malt ουίσκι που διαθέτει το μαγαζί.