Μια τελευταία προειδοποίηση θα σου δώσω: H ευτυχία έρχεται!

Σίγουρα, με όλα όσα έχουν συμβεί στην ζωή μου τελευταία, συνέχεια αναζητάω το πραγματικό νόημα της ζωής. Όχι με τον βαθυστόχαστο τρόπο που μπορεί να ακούγεται ή να νομίζεις, αλλά με τον πιο απλό, τον πιο καθημερινό. Αυτές τις μικρές αλλά σημαντικές απολαύσεις της ζωής, οι οποίες ίσως τελικά να είναι αυτές που συνθέτουν την προσωπική μας ευτυχία. Δεν ξέρω γιατί σου τα λέω όλα αυτά. Ή, μάλλον, ξέρω. Ο λόγος είναι το νέο βιβλίο του Παναγιώτη Κεχαγιά, του νέου Έλληνα συγγραφέα του οποίου το πρώτο βιβλίο «έπεσε» πρόσφατα στα χέρια μου. Εντάξει, δεν… έπεσε τυχαία, αλλά πήγα στοχευμένα χθες στο βιβλιοπωλείο Πολιτεία (Ασκληπιού 1, Αθήνα) και το αγόρασα, εφόσον ήξερα ότι η κυκλοφορία του ξεκίνησε την 1^η Απριλίου.

Ο Παναγιώτης Κεχαγιάς, λοιπόν, στο βιβλίο «Τελευταία Προειδοποίηση» (εκδόσεις Αντίποδες), ευφυέστατα διαπραγματεύεται πέντε διαφορετικές και τρομερά μυστηριακές ιστορίες, οι οποίες συνθέτουν δεξιοτεχνικούς αφηγηματικούς λαβυρίνθους, οδηγώντας τον αναγνώστη σε ένα παράδοξο αλλά οικείο σύμπαν. Να, σαν την «Έλευση της Ευτυχίας», όπου η ευτυχία του ήρωα εξαρτάται από ένα μόνο και τηλεφώνημα.

Εγώ, σε αντίθεση με τον ήρωα, δεν θα περιμένω ένα τηλεφώνημα να καθορίσει την ευτυχία μου. Τουλάχιστον αυτήν που μπορώ άμεσα να δημιουργήσω. Γι’ αυτό, με το νέο μου βιβλίο στο χέρι και το νέο backpack μου στους ώμους, θα απολαύσω την ηλιόλουστη αυτή ημέρα, διαβάζοντας και πίνοντας έναν κρύο καφέ στην πανέμορφη αυλή του Ζάχαρη & Αλάτι (Βαλτετσίου 47, Εξάρχεια). Έτσι, για να ταξιδέψω και εγώ μέσα από τις αμέτρητες λέξεις του Παναγιώτη στις προσωπικές αναζητήσεις του εκάστοτε ήρωα.

“Νέο backpack” σού είπα προηγουμένως και δεν αναφέρθηκα στο νέο μου απόκτημα! Η μάλλον την νέα προσθήκη στην συλλογή με τις τσάντες μου. Μια πράσινη (μάλλον λαδί) δερμάτινη, χειροποίητη τσάντα ώμου είναι η πιο πρόσφατη αγορά μου από την σχεδιάστρια Μαρία Καράντζαλου. Η Μαρία, εδώ και περίπου ένα χρόνο, δημιουργεί απλά μοναδικά αλλά και… απλά σχέδια backpacks τσαντών, τα οποία είναι τόσο κομψά και τόσο διαχρονικά που πραγματικά είναι αυτά που ταιριάζουν άψογα στο στιλ μου. Αλλά αυτό είναι το καλό με τις τσάντες αυτές. Είναι «ευπροσάρμοστες» σε κάθε στιλ ανθρώπου. Γυναίκας ή άντρα.

Μια διαδικτυακή βόλτα από το κινητό μου στην σελίδα της στο Facebook, θα είναι ένα καλό break από το διάβασμά μου, αλλά και μια ένδειξη του ότι ενώ τα υλικά πράγματα δεν είναι αυτά που μας κάνουν πραγματικά ευτυχισμένους, το να μπορέσουμε να εκφραστούμε μέσα από αυτά, ίσως να είναι τελικά και αυτό ένα δείγμα ευτυχίας.