Το top 5 της εβδομάδας

* Τη Δευτέρα, η Αναστασία έζησα σαν τουρίστας στην πόλη μας!

Η πλατεία Μοναστηρακίου, πριν γεμίσει με κόσμο και κίνηση έχει μία παράξενη γοητεία, αν έχεις βρεθεί κι εσύ εκεί πριν τις 9 το πρωί θα το έχεις παρατηρήσει. Θα την διασχίσω κι από κει θα βγω στην Μητροπόλεως. Εκεί, υπάρχει ένα μικρό μυστικό αυτής της πόλης, ένα καφέ που στο μάτι μοιάζει πολύ τουριστικό (εντάξει, όντως είναι), αλλά την ίδια στιγμή έχει κάτι το ζεστό και το φιλόξενο που σε προσκαλεί να αράξεις για ώρα στα τραπεζάκια του. Το Piazza Duomo (Μητροπόλεως 52) είναι ανοιχτό 24 ώρες του 24ώρο, σερβίρει πάρα πολύ πλούσιο πρωινό από νωρίς και είναι ιδανικό για εμάς που ξυπνάμε απ'το χάραμα και μας αρέσει να τελειώνουν τις δουλειές μας στο κέντρο πριν πλακώσει το πλήθος. Εδώ, λοιπόν, θα βρεις, εκτός από έναν αέρα που θα σε κάνει να αισθανθείς λες και είσαι σε διακοπές, χορταστικά κρουασάν βουτύρου, τεράστιες πιατέλες με Αγγλικό πρωινό, πολύ καλό καφέ αλλά και θέα σε όλη την ...περατζάδα της Μητροπόλεως. 

* Την Τρίτη, η Γεωργία ανέβηκε Κηφισιά! 

Η επόμενη στάση μου θα είναι ένα καφέ-μπαρ που αποτελεί κοινό μυστικό των Κηφισιωτών. Μέσα στην καρδιά της Κηφισιάς και ταυτόχρονα κρυμμένο σε ένα σοκάκι, το Menta Café (Αγ. Θεοδώρων 10), που στεγάζεται σε μια μονοκατοικία του 19ου αιώνα όπου περνούσε τα καλοκαίρια του ο Άγγελος Σικελιανός, με την ανεπιτήδευτη διακόσμηση και τις γλάστρες του με κάνει κάθε φορά να αισθάνομαι σαν να έχω έρθει στην αυλή ενός φιλικού σπιτιού. Εδώ θα απολαύσω τον απογευματινό καφέ μου και ένα από τα γλυκά της ημέρας.

* Την Τετάρτη, η Λένα αφιέρωσε τη μέρα της στην Τέχνη! 

Είναι Κινέζος, αρχιτέκτονας, εικαστικός, ακτιβιστής,σύμβολο της πολίτικης και αισθητικής αντίστασης στην πατρίδα του, βραβευμένος με το "Βραβείο Συνείδησης" από τη Διεθνή Αμνηστία, φυλακίστηκε για τις ιδέες του, καλλιτέχνης πολυσυζητημένος και συναρπαστικός, ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος με το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα, θαυμαστής  της Ελλάδας και λάτρης του  αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Ο Ai Wei Wei, αυτός ο μαχητικός και σπουδαίος δημιουργός ήρθε στην Ελλάδα και εκθέτει, τα έργα του στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Πες μου, πώς να κρατηθώ και να μην αφιερώσω σ' εκείνον, στο ταλέντο του, στην τόλμη του, στην αίσθηση και την πίστη του για απόλυτη ελευθερία, τη σημερινή μου βόλτα; Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, μ' αυτό το μοναδικό φως, πιστεύω πως τα έργα του θα έχουν μια ιδιαίτερη γοητεία. Θα είμαι εκεί από νωρίς, από τις 10.00 το πρωί που ανοίγει το Μουσείο. Και θα περάσω εκεί όλη μου τη μέρα. Κοιτάζοντας, απορώντας, θαυμάζοντας και πλάθοντας με το μυαλό μου μικρές και μεγάλες ιστορίες φανταστικές.

* Την Πέμπτη, η Μαρία... πήγε Πλατεία (Μοναστηρακίου)!  

Θα δώσουμε το ραντεβού μας στην κεντρική πλατεία του, ένα από τα πιο πολυσύχναστα και όμορφα σημεία του, που κατακλύζεται καθημερινά από εκατοντάδες (ως και χιλιάδες) ανθρώπων. Αν είσαι αρκετά τολμηρή (και λιγότερο... κοσμοφοβική από μένα), θα σου πρότεινα να ξεχυθείς στα παρακείμενα στενά της και να χαζέψεις τα εκατοντάδες μικρά μαγαζιά, στα οποία μπορείς να βρεις από είδη λαϊκής τέχνης, μέχρι στρατιωτικό... εξοπλισμό. Άλλωστε, η αγορά του Μοναστηρακίου θεωρείται μία από τις 10 top αγορές της Ευρώπης, σύμφωνα με την Telegraph! Θα με συγχωρέσεις που δεν θα ακολουθήσω σ' αυτό (η... κοσμοφοβία που λέγαμε παραπάνω), αλλά θα σε περιμένω από την άλλη πλευρά της πλατείας, εκεί που βρίσκονται όλα τα εστιατόρια και τα "παραδοσιακά" ταχυφαγία. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι θα καθίσουμε στον "Θανάση" (Μητροπόλεως 69), το -κατ' εμέ- πιο κλασικό ψητοπωλείο που σερβίρει το ΚΑ-ΛΥ-ΤΕ-ΡΟ κεμπάπ της πόλης. Το μαγαζί λειτουργεί από το 1964 και προσφέρει λίγα και (πολύ) καλά: τηγανιτές πατάτες, χωριάτικη σαλάτα, ψητές πιπεριές, τζατζίκι και -φυσικά- κεμπάπ, σε όλες τις... παραλλαγές του. Από τυλιχτό σουβλάκι, μέχρι μερίδα. Αν δεν το έχεις δοκιμάσει μέχρι σήμερα, σου εγγυώμαι ότι μια (και μόνο) μπουκιά του θα σε πείσει.    

* Την Παρασκευή, η Κέλλυ πήγε Πετράλωνα

Μιας και λέμε για ξενόφερτα προϊόντα, έχοντας τιμήσει τα ελληνικά τοπικά ήδη, λέω να στραφώ προς Ταϊλάνδη μεριά, με σκοπό να εξερευνήσω μια διαφορετική κουλτούρα. Έφυγα, λοιπόν, για το Blue Bamboo (Κυδαντιδών 24, Πετράλωνα) ένα από τα πιο ιδιαίτερα Ταϊλανδέζικα εστιατόρια της Αθήνας. Για ποιο πιάτο να σου πρωτομιλήσω δεν ξέρω και εγώ. Γι΄αυτό και θα αναφερθώ στα αγαπημένα μου: όπως το πράσινο κάρυ (πρόσεχε, καίει!), το καταπληκτικό ρύζι ανανά (ναι, το σερβίρουν μέσα σε ανανά) αλλά και το καταπληκτικό Phad Thai νουντλς ρυζιού με γαρίδες, tamarino τσίλι και μαύρη ζάχαρη, λάιμ και κοκοφοίνικα, το οποίο θα κάνει ακόμα και τον πιο... δύσπιστο, να γλύφει μέχρι και το πιάτο του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα φάω περισσότερο και απ’ όσο πρέπει αλλά και απ’ όσο αντέχω, αλλά τα καλά νέα είναι ότι δεν θα πληρώσω περισσότερα απ’ όσα αντέχει το πορτοφόλι μου, καθώς οι τιμές του μαγαζιού είναι -αυτό που λέμε- νορμάλ.