Μια uncesored εβδομάδα που μια χαρά αντιστάθηκε στο παράλογο

Την Δευτέρα η Τζίνα  πέφτει επάνω σε ένα βίντεο στο youtube όπου οι άνθρωποι του Dog bakery  εξηγούσαν την ιδέα του πρώτου χώρου στην Αθήνα, που προσφέρει μαγειρευτό φαγητό για σκύλους και για γάτες. Γιατί όπως όλοι οι άνθρωποι που αγαπούν τα ζωάκια τους, προβληματίστηκαν για την ποιότητα της ξηράς τροφής και της κονσέρβας με τα οποία συνήθως τρέφονται τα ζώα. Αναρωτιέται λοιπόν πόσο υγιεινή είναι αυτή η διατροφή; Και αλήθεια πώς θα ήταν η ζωή μας και η διάθεσή μας, αν κι εμείς αναγκαζόμασταν να τρώμε κάθε μέρα ξηρά τροφή και κονσέρβα; Γιατί να μην είναι το ίδιο βαρετό και ανθυγιεινό και για τα πλάσματα αυτά;


Την Τρίτη η Ζωή μας δίνει όπως πάντα, ωραίες σούπερ ιδέες: Πώς π.χ να δώσουμε το πρώτο ραντεβού σε ένα μουσείο της πόλης. Γιατί -και σωστά σου λέει-, σινεμά; Kλισέ και επίφοβο. Nαι ούτε το φαγητό είναι καλή ιδέα, γιατί σε κάνει να νιώθεις αμήχανα απέναντι στον άλλο, τελικά δεν τρως τίποτα και σε πιάνει και μια χαζή τάση για ανιαρές συζητήσεις πάνω από ευφάνταστα πιάτα pasta. Ούτε αλκοόλ, ούτε μεγάλη οθόνη με ποπ κόρν. Θα έδινε, όμως ωραιότατα,  ραντεβού σε ένα μουσείο. «Κι αυτό γιατί μέσα στ' ατελείωτα προβλήματα αυτής της πόλης υπάρχει μια ηλιαχτίδα και αυτή είναι ο πολιτισμός» λέει η Ζωή. Μια βιομηχανία πολύ πιο βαριά και από το air bnb και από τον υπερ-τουρισμό. Ναι, λοιπόν σε ένα μουσείο θα είναι ρομαντικά γιατί θα είναι αληθινά και ήσυχα. Στην Αθήνα μας μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα σε πολλά μουσεία που φιλοξενούν αριστουργήματα. «Μη δειλιάσεις. Δώσε ραντεβού στο μουσείο ακόμα και εάν δεν ψήνεται με την τέχνη. Γιατί; Γιατί η τέχνη έχει τη δύναμη να "βγάζει" πολλά για τον χαρακτήρα κάποιου». Ακόμα, περπατάτε δίπλα δίπλα και πάντα μπροστά στα χρώματα και τα έργα εκφράζεται ένα συναίσθημα. Θα μάθεις πολλά για τον επίδοξο εραστή σου αν δώσεις ραντεβού σε ένα μουσείο. 

Την Τρίτη όμως είχαμε διπλή χαρά γιατί βγήκε στην κυκλοφορία το διπλό άλμπουμ Ghosteen του Nick Cave & The Bad seeds, το πρώτο διπλό της μπάντας μετά το  Abattoir Blues / The Lyre of Orpheus (2004)—και το τελευταίο μέρος της τριλογίας με το  Push the Sky Away (2013) και το Skeleton Tree (2016).

 

Την Τετάρτη μετά το γραφείο όλα τα κορίτσια του allyou βγήκαμε βόλτα στα βιντατζάδικα του κέντρου. Θέλοντας να πέσουμε με τα μούτρα σ όλο εκείνο που λέγεται thrift- shopping και ξεκινώντας απ την Γουαδελούπη στην Πρωτογένους για τα πρώτα trenchcoat της σαιζόν, συνεχίσαμε με το αγαπημένο μας Yesterday’ s bread στα Εξάρχεια. Η Ρόμυ αγόρασε κάτι faux σκουλαρίκια με την Θάτσερ!



Την Πέμπτη η Λένα κέρναγε τσάι κανέλα, γαρίφαλο, μήλο, πορτοκάλι. Με όλη την μέρα δική της και δική μας, είπε να μας πάει βόλτα αλλά και να μας κεράσει τσάι με κανέλα και γαρίφαλο στην παλιά της γειτονιά, στη Γαργαρέτα, στο Κουκάκι.
Εκεί, στην Ερεχθείου 2, είναι ένα μπιστρό που το 'χει λατρέψει. Η Βανίλια. Την ανακάλυψε τυχαία, σε μια βόλτα. Ψάχνοντας για το φαρμακείο, που το ήξερε και το θυμόταν γωνία Βεΐκου και Ερεχθείου, είδε τη Βανίλια. Μπήκα μέσα από περιέργεια, κι αυτό ήταν. Την αγάπησε. Κι αυτήν και τη μουσική της, και τα γλυκά της και το τσάι της και τις πίτες της!

Την Παρασκευή η Βασιλεία  μας εξομολογείται πως υπάρχει ένα μέρος κοντά στην πόλη της, που μοιάζει με το όνειρό της. Κι εκείνο είναι πολύχρωμο κι εκείνο την καρφιτσώνει σε ένα παγκάκι, με τέντα το μεγαλοπρεπές πράσινο οξυγόνο και μεταφορικό μέσο, κάποιο βιβλίο. Δίχως μέση, δίχως αρχή, δίχως τέλος. Αφηρημένο θα το ήθελε για το ταξίδι της.  Ακούει Κουκάκι και σκέφτεται φωλιά. Όμως, δεν είναι μόνη. Παρέα με περαστικούς, φοιτητές που τρέχουν να προλάβουν το επόμενο μετρό, το επόμενο λεωφορείο ή περιστέρια που κουνούν ρυθμικά το κεφάλι τους σαν κάθε λεπτό της ημέρας να είναι χορός.
Χορό σκέφτεται και φεύγει για Γκάζι. Γκρίζο στην όψη, πολύχρωμο στη ρίζα του,  το σιντριβάνι του πολιτισμού. Κάθε σταγόνα κυλάει στο δέρμα της, θρέφει την ψυχή της.
Ηλεκτρονική μουσική και digital arts. Από την Βαρκελώνη, έφτασε στο Αμαξοστάσιο και στο Gazi Music Hall για να κάνει συντροφιά στον μοναχικό τοίχο. Δεν θα ακούει τόσο καλά και στις 11 και στις 12 Οκτωβρίου, μα του αρκεί μια μέρα όλη δική του και η επόμενη σαν ηχώ, που φεύγει λίγο λίγο από το πλάι του, προτού τον χαιρετήσει αιωνίως. Θα του κάνουν παρέα 33 μεγάλα και ανερχόμενα ονόματα της σύγχρονης μουσικής, όπως οι Paul Kalkbrenner, Jon Hopkins, Modeselektor, UNKLE, DJ Koze, Acid Arab, Foreign Beggars, John Talabot, Tim Hecker και άλλοι πολλοί.
Αντίο όνειρο, αντίο παραμύθι. «Κι αν κάθε μέρα σε αλλάζω, γίνομαι κύμα σε άλλο καλούπι και εκεί ταιριάζω, να θυμάσαι πως ήσουν το πρώτο σύννεφο που πάτησα, για να ακουμπήσω τον ουρανό». Αχ Βασιλεία ακουμπάμε τον ουρανό κι εμείς με σένα!