Στέλλα Φυρογένη: Η ηλικία, o σύντροφος, η ζωή στο χωριό και οι κατάρες

Η Στέλλα Φυρογένη έχει ξεχωρίσει μέσα από τον ρόλο της Χάιδως στη σειρά «Γη της Ελιάς».

Για όσους τη γνωρίζουν ξαφνιάστηκαν όταν πληροφορήθηκαν πως είπε το «ναι» για μια σειρά στην τηλεόραση, αφού έχει αφιερωθεί στο θέατρο.

Όπως έχει παραδεχτεί και η ίδια με την απόφασή της να παίξει σε σήριαλ, αφού ήταν κάτι που δεν είχε στο μυαλό της.

«Ξαφνιάστηκα και εγώ με τον εαυτό μου. Ήταν κάτι που δεν είχα στο μυαλό μου. Το θέατρο με κάλυπτε από πολλές πλευρές. Ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για το θέατρο. Ήρθε μια πολύ ωραία πρόταση από τον Ανδρέα Γεωργίου και είπα το ναι», είχε πει στην εκπομπή Ελένη.

Το βιογραφικό της Στέλλας Φυρογένη

• Η Στέλλα Φυρογένη είναι 56 χρονών.
• Γεννήθηκε το 1968 στη Γερμανία, αλλά όταν ήταν 2 ετών οι γονείς της επέστρεψαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονίκη.
• Αριστούχος απόφοιτη δραματικής σχολής Εθνικού θεάτρου (1989-1992).
• Σκηνοθέτησε τις παραγωγές «Ινκόγκνιτο» και «Το παλάτι του τέλους» (ΘΟΚ).

• Ως ηθοποιός έπαιξε/πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις «Καλντερόν» (Αγκοστίνα), «Νεφέλες» (χορός), «Σιωπηλή γυναίκα» (Σιωπηλή γυναίκα), «Αντιγόνη» (Ευριδίκη) στο Εθνικό Θέατρο κ.ά., «Ορλάντο» (Ορλάντο, θεατρική ομάδα Περσόνα), Βυσσινόκηπος» (Λιούμπα, θεατρική ομάδα Open arts), «Τρεις ψηλές γυναίκες» (Γυναίκα Β, θεατρική ομάδα Μάριου Μεττή) και στον ΘΟΚ στις παραστάσεις «Ντα» (Μαίρη), «Καζιμίρ και Καρολίνα» (Καρολίνα), «Μικρές τραγωδίες» (Δόνια Άννα), «Περί έρωτος» (Η νεαρή γυναίκα), «Ο γλάρος» (Μάσα), «Το γαϊτανάκι του έρωτα» (η Γυναίκα), «Φοίνισσες» (Αντιγόνη), «Επτά επί Θήβας» (Κορυφαία), «Η ποντικοπαγίδα» (Κάθριν Κέιζουελ), «Μπαμπάδες με ρούμι» (Τζένυ), «Ο δολοφόνος του Λάιου και τα κοράκια» (Η γυναίκα κοράκι), «Οθέλλος» (Ιάγος), «Η πέτρα» (Χάιντρουν), «Όπερα της πεντάρας» (Τζένη), «Καλοκαίρι και καταχνιά» (Άλμα), «Ιφιγένεια εν Ταύροις» (Ιφιγένεια), «Τρίτο στεφάνι» (Νίνα), «Σαμία» (Σαμία), «Το ξύπνημα της άνοιξης» (Ο άντρας με τη μάσκα), «Το γλυκό πουλί της νιότης» (Αλεξάντρα ντελ Λάγκο), «Αύγουστος» (Μπάρμπαρα), «Αστερισμοί» (Μάριαν), «Το παλάτι του τέλους» (Λίντυ Ίνγκλαντ) κ.ά. Στις ταινίες μικρού μήκους «Ο Εντομοσυλλέκτης», «Παιχνίδια ζωής», «Φάρμακον», «5 ways to die», «Πάνω η κάτω» κ.ά. Στις ταινίες μεγάλου μήκους «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου», «Δρόμοι και πορτοκάλια», «BAR», «Κάτω απ’ τ’ άστρα», «GUILD», «The two faces of January», «Παύση» κ.ά.

• Είναι ιδρυτικό μέλος και βασική ερμηνεύτρια του μουσικού σχήματος STELAFI.
• Δείγμα της δουλειάς της στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Αντιγόνη (2016), Καλιγούλας (2017), Αύγουστος (2015), Αστερισμοί (2014).

Οι βραβεύσεις της Στέλλας Φυρογένη

Η ταλαντούχα ηθοποιός έχει τιμηθεί µε τα βραβεία A’ Γυναικείου Ρόλου για τον Εντοµοσυλλέκτη (σκην. Σ. Παπαγεωργίου) στο 6ο Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηµατογραφιστών, για το Φάρµακον στο Κυπριακό Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους και µε το Βραβείο Θεάτρου ΘΟΚ Καλύτερης Γυναίκας Ηθοποιού, δύο φορές, για τον Ορλάντο και για το Ινκόγκνιτο, το οποίο και σκηνοθέτησε.

Ο έρωτας, η αγάπη για τα ζώα και η ζωή στο χωριό

Στην προσωπική της ζωή η Στέλλα Φυρογένη δηλώνει ερωτική μετανάστρια εξηγώντας έτσι την απόφασή της να μετακομίσει από την Ελλάδα στην Κύπρο το 1995.

«Ο έρωτας είναι ένα πολύ δυνατό κομμάτι για μένα κι είναι κάτι που μου συμβαίνει με ό,τι καταπιάνομαι και ό,τι μ" ενδιαφέρει. Ενα πρότζεκτ, όταν παίζω, όταν τραγουδάω -ασχολούμαι μόνον με αυτά που είμαι ερωτευμένη. Ο ρυθμός είναι ένα κομμάτι της ζωής μου, υπάρχει κάτω από κάθε κίνησή μου, πνευματική, σωματική. Και ο έρωτάς μου για τα βιβλία είναι τεράστιος, για τους ανθρώπους, παρ" ότι παλεύω συνέχεια με αυτούς. Η κόλαση είναι οι άλλοι, ακριβώς τη στιγμή που τους χρειαζόμαστε».

Ζει σε ένα χωριό έξω από τη Λευκωσία και η καθημερινότητά της περιλαμβάνει αγροτικές εργασίες μιας και φυτεύει τα δικά της λαχανικά.

«Ήταν μια ανάγκη που είχα πάντα και ένα όνειρο ζωής. Από τη μια φαίνεται σαν πολυτέλεια, από την άλλη είναι αρκετά δύσκολο, γιατί βρίσκεται λίγο πολύ στη μέση του πουθενά. Δεν υπάρχουν σπίτια κοντά, ούτε γείτονες, ούτε δρόμοι. Αυτός ο τρόπος ζωής, με τα ζώα, τα δέντρα, τα μποστάνια, είναι πολύ έξω από τους ρυθμούς της υπόλοιπης ζωής και της δουλειάς μου, με αποτέλεσμα να κυλάει πολύ διαφορετικά ο χρόνος. Γι’ αυτό αργώ πάντα λίγο στα ραντεβού μου!».

Αγαπά πάρα πολύ τα ζώα και όπως έχει πει η αγάπη της σε αυτά την έκαναν καλύτερη ηθοποιό. Μάλιστα, στα 35 της αποφάσισε να σταματήσει να τρώει κρέας: «Δεν ήθελα άλλο αίμα στο τραπέζι μου. Αν έχω γίνει καλή ηθοποιός, αυτό έχει γίνει μέσω των ζώων. Αν έχω αναπτύξει καλύτερες δεξιότητες, αν εμβαθύνω στη δουλειά μου με έναν άλλο τρόπο οφείλεται στα ζώα, είναι πάντα αντικείμενο μελέτης, πάντα με συνάρπαζαν. Ειδικά οι γάτες είναι τόσο αξιοθαύμαστες γιατί ελέγχουν τόσο πολύ τα μέσα τους, καταφέρνουν από την αταραξία να περνάνε στην εγρήγορση μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου».

Το κεφάλαιο…κατάρες

Η Στέλλα Φυρογένη έχει σχολιάσει και τις κατάρες που ξεστομίζει με μεγάλη ευκολία η τηλεοπτική Χάιδω. «Η αλήθεια είναι ότι οι κατάρες είναι ένα πολύ νόστιμο πράγμα, να ψάξεις να βρεις από που πηγάζει όλο αυτό το μένος και ο τρόπος που βγαίνει προς τα έξω… Ανάτρεξα στον εαυτό μου, στις στιγμές που είμαι στο αυτοκίνητο, όπου μου αρέσει πολύ να βρίζω, να είμαι αθυρόστομη, γιατί δεν κινδυνεύω να προσβάλω κάποιον. Παίζω πολύ μ΄ αυτό χωρίς να το αφήνω να δηλητηριάζει το συκώτι μου και μ΄ έναν παρόμοιο τρόπο το παλεύω και με τις κατάρες της Χάιδως. Η ραχοκοκαλιά μέσα μου είναι γερή γιατί είναι μια γυναίκα που τουλάχιστον έχει δίκιο για τον πόνο της, γι" αυτό που της έχει συμβεί. Από εκεί και πέρα το πώς ο ίδιος ο χαρακτήρας εξελίσσεται, τι εμμονές και τι διαταραχές έχει ή ποια εξέλιξη θα έχει αυτό είναι κάτι που ακολουθεί στην πορεία του».