Ένα τραγούδι και ένα... status για τον Λουκιανό Κηλαηδόνη

Αν είσαι πάνω - κάτω στα 30, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη τον ξέρεις μέσα από μερικά χαρακτηριστικά κομμάτια του και σίγουρα όχι όπως τον ήξεραν οι λίγο παλιότεροι. Το καταλαβαίνεις με μια βόλτα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ότι χαράχτηκε στις καρδιές των νέων στις δεκαετίες '70 '- '80. Βλέπεις το βίντεο από το πάρτι της Βουλιαγμένης, το πρώτο στην Ελλάδα που "έβγαλε" τη μουσική στο φυσικό χώρο, και ζηλεύεις. Ζηλεύεις για τη χαρά, την αθωότητα, τις μουσικές. Και όταν ακούς ότι ο Κηλαηδόνης δεν είναι πια εδώ, λυπάσαι, συγκινείσαι, ακόμα και αν εσύ απλά άκουσες ιστορίες και δεν τις έζησες. Ακόμα κι αν εσύ τα τραγούδια του τα αγάπησες εκτός... χρόνου και δεν τα χόρεψες με τη ψυχή σου ως εκεί πάνω, σε κάποια παραλία. 

Σε πιάνει και ένας κόμπος στο λαιμό, όταν στα μάτια σου φτάνει ένα status, που περιγράφει με τα καλύτερα λόγια αυτό που ήταν ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και που οι νεότεροι μάθαμε μέσα από διηγήσεις. 

Και βάζεις ένα τραγούδι στο Youtube για το δικό σου προσωπικό αντίο. Ποιο από όλα να διαλέξεις; Ποιο ταιριάζει σε αυτή τη μέρα; Αφήνεις τη μουσική να παίζει και μετά από λίγο το βρίσκεις. "Το Πάρτυ". Σα να το έγραψε για σήμερα...

Θέλω ένα βράδυ να κάνω ένα πάρτι/ πάρτι από εκείνα τα παλιά/ και να καλέσω σε εκείνο το πάρτι/ να `ρθουν τα πιο καλά παιδιά

Να `ρθει ο Φελίνι/ Να `ρθει κι ο Μάρκος/ Να `ρθουν οι Μπητλς/ Να `ρθει ο Σαρλώ/ Να `ρθει ο Καντίνσκι/ Να `ρθει κι ο Μπόρχες/ Να`ρθει ο Σινάτρα/ και να `μαι κι εγώ.

Τώρα θα είσαι και εσύ.

Μόνο πάρτι να κάνετε εκεί ψηλά, Λουκιανέ.