Ναι, τ' αστέρια με κάνουν πάντα να γελάω

Μερικές από τις πιο όμορφες φετινές φωτογραφίες του ουρανού. Αφορμή για ταξίδι στ' αστέρια.

Μαριέτα Χριστοπούλου

17 Αυγούστου 2017

-Α! μικρό μου ανθρωπάκι, μικρό μου ανθρωπάκι, μου αρέσει να σ' ακούω να γελάς!
- Ακριβώς αυτό θα 'ναι το δώρο μου... αυτό θα 'ναι όπως με το νερό ...
- Τι θέλεις να πεις;
- Οι άνθρωποι έχουν αστέρια που δεν είναι τα ίδια. Για κείνους που ταξιδεύουν, τ' αστέρια είναι οδηγοί. Για άλλους δεν είναι παρά μικρά φώτα. Για άλλους, τους σοφούς, είναι προβλήματα. Για τον μπίζνεσμαν μου, ήταν από χρυσάφι. Μα όλα τούτα τ' αστέρια σωπαίνουν. Εσύ, θα έχεις αστέρια που κανείς άλλος δεν τα έχει ...
- Τι θέλεις να πεις;
- Αφού εγώ θα 'μαι σ' ένα απ' αυτά, κι αφού θα γελάω σ' ένα απ' αυτά, τότε για σένα θα είναι σαν να γελούν όλα τ' αστέρια. Θα έχεις εσύ αστέρια που ξέρουν να γελάνε!

----

Θα είσαι πάντα φίλος μου. Πάντα θα θέλεις να γελάς με μένα. Και θ' ανοίγεις καμιά φορά το παράθυρο, έτσι, για την ευχαρίστηση... Και οι φίλοι σου θα σε κοιτάζουν κατάπληκτοι να γελάς, κοιτάζοντας τον ουρανό. Τότε, εσύ θα τους λες: «Ναι, τ' αστέρια με κάνουν πάντα να γελάω!» και θα σε περνάνε για τρελό. Σου σκάρωσα ένα πολύ πονηρό παιχνίδι ...

----

Αν έχεις διαβάσει τον Μικρό Πρίγκιπα, δε γίνεται κάποια στιγμή να μην έχεις κοιτάξει τ' αστέρια με άλλο μάτι. Να μην έχεις χαμογελάσει με τη σκέψη ότι κάποιο δικό σου, χρυσό αγόρι, είναι σε αυτά.

Αν έχεις διαβάσει τον Μικρό Πρίγκιπα, κι αν θυμήθηκες μερικές από τις γραμμές του στο παραπάνω απόσπασμα, δε γίνεται να χαζέψεις τις παρακάτω φωτογραφίες χωρίς να συγκινηθείς. Είναι απλά κλικ, "μικρό μου ανθρωπάκι", σε ένα διαγωνισμό φωτογραφίας. Μα αποτυπώνουν το μεγαλείο του πλανήτη που ζούμε και το μικρό της ζωής μας. Κοιτάμε, σκεφτόμαστε, συγκινούμαστε, αναπολούμε, χαιρόμαστε. Και στο τέλος, χαζεύοντάς τα, γινόμαστε και πάλι παιδιά. Ναι, τ' αστέρια με κάνουν πάντα να γελάω.

Πεκίνο, Κίνα