«Με κάθε αγάπη, γεννιόμαστε ξανά και με κάθε αγάπη που τελειώνει συλλέγουμε μια νέα πληγή» Ιζαμπέλ Αλιέντε

Αποκλείεται να μη σου λένε κάτι οι τίτλοι «το σπίτι των πνευμάτων», «του έρωτα και τη σκιάς», τα οποία είναι δύο μόνο αντιπροσωπευτικά βιβλία της, αυτής τη σημαντικής και πολυγραφότατης συγγραφέα. Η Ιζαμπέλ Αλιέντε (Isabel Allende) γεννήθηκε στη Λίμα του Περού στις 2 Αυγούστου 1942 και είναι Χιλιανή μυθιστοριογράφος. Η Αλιέντε αποτελεί μια από τις πρώτες λατινοαμερικανίδες συγγραφείς που γνώρισαν διεθνή επιτυχία. Είναι διάσημη για την προσφορά της στην λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία και τα μυθιστορήματα «Το Σπίτι των Πνευμάτων» (1982) και «Η Πόλη των Θηρίων» (2002). Τα μυθιστορήματά της συχνά περιέχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία, με έμφαση στη γυναικεία οπτική, αναμειγνύοντας μύθο και ρεαλισμό.

Είναι ανιψιά του προέδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε. Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα που ανέτρεψε τον θείο της, πήρε το δρόμο της εξορίας και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στο Καράκας της Βενεζουέλας, όπου και εργάστηκε ως δημοσιογράφος.

Έργα της έχουν μεταφραστεί σε 30 γλώσσες και έχουν πουλήσει περισσότερα από 51 εκατομμύρια αντίτυπα. Έχει κάνει πολλές διαλέξεις και μεγάλες περιοδείες προώθησης των βιβλίων της, ενώ έχει διδάξει σε δέκα κολέγια των Η.Π.Α. Τον Σεπτέμβριο του 2010 της απονεμήθηκε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας της χώρας της. Το 2012 της απονεμήθηκε επίσης το Λογοτεχνικό βραβείο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Έχοντας λάβει την αμερικανική υπηκοότητα το 2003, σήμερα διαμένει με τον σύζυγό της στην Καλιφόρνια.

Με αφορμή τα γενέθλιά της θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές της φράσεις:

«Η βιβλιοθήκη κατοικείται από πνεύματα που βγαίνουν από τις σελίδες τη νύχτα».

«Γράψτε αυτό που δεν πρέπει να ξεχάσετε».

«Όσο περισσότερο ζω, τόσο πιο ανενημέρωτη αισθάνομαι. Μόνο οι νέοι έχουν μια εξήγηση για τα πάντα».

«Αποδεχτείτε τα παιδιά με τον τρόπο που δεχόμαστε τα δέντρα - με ευγνωμοσύνη, επειδή είναι ευλογία - αλλά δεν έχουν προσδοκίες ή επιθυμίες. Δεν περιμένεις να αλλάξουν τα δέντρα, τα αγαπάς όπως είναι».

https://www.instagram.com/p/CFnQwMeDWID/

«Έχουμε μόνο αυτό που δίνουμε».

«”Δεν υπάρχει θάνατος, κόρη μου. Οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάμε”, μου εξήγησε η μητέρα μου λίγο πριν με εγκαταλείψει. “Αν μπορείς να με θυμάσαι, θα είμαι πάντα μαζί σου”».

«Ο φόβος είναι αναπόφευκτος, πρέπει να το αποδεχτώ, αλλά δεν μπορώ να επιτρέψω να με παραλύσει».

«Ένας άντρας κάνει ό, τι μπορεί. Μια γυναίκα κάνει αυτό που ένας άντρας δεν μπορεί».

«Δεν μπορείς να βρεις κάποιον που δεν θέλει να βρεθεί».

«Μπορείτε να πείτε τις βαθύτερες αλήθειες με τα ψέματα της μυθοπλασίας»

«Οι λέξεις δεν είναι τόσο σημαντικές όταν αναγνωρίζεις τις προθέσεις»

«Ίσως είμαστε σε αυτόν τον κόσμο για να αναζητήσουμε την αγάπη, να τη βρούμε και να τη χάσουμε, ξανά και ξανά. Με κάθε αγάπη, γεννιόμαστε ξανά και με κάθε αγάπη που τελειώνει συλλέγουμε μια νέα πληγή. Είμαι καλυμμένη με περήφανες ουλές».

«Είστε ο παραμυθάς της δικής σας ζωής και μπορείτε να δημιουργήσετε τον δικό σας μύθο, ή όχι».

«Το γράψιμο είναι μια διαδικασία, ένα ταξίδι στη μνήμη και την ψυχή».

https://www.instagram.com/p/B8hQYOinlB9/

«Δεν είχε παρά να με αγγίξει για να μετατρέψει τα δάκρυά μου σε αναστεναγμούς και τον θυμό μου σε επιθυμία. Πόσο φιλόξενη είναι η αγάπη. Συγχωρεί τα πάντα».

«Η πηγή των δυσκολιών μου ήταν πάντα η ίδια: η αδυναμία να δεχτώ αυτό που στους άλλους φαίνεται φυσικό και μια ακαταμάχητη τάση να εκφράζω απόψεις που κανείς δεν θέλει να ακούσει…»

«Το γράψιμο είναι σαν να κάνεις έρωτα. Μην έχετε άγχος για τον οργασμό, συγκεντρωθείτε μόνο στη διαδικασία».

«Αν γράψω κάτι, φοβάμαι ότι θα συμβεί και αν αγαπήσω πολύ, φοβάμαι ότι θα χάσω αυτό το άτομο. Ωστόσο, δεν μπορώ να σταματήσω να γράφω ή να αγαπώ...»

https://www.instagram.com/p/B6_JeaaBHKj/

«Όταν υπάρχει αγάπη, τίποτα άλλο δεν έχει σημασία, ούτε τα δεινά της ζωής, ούτε η μανία των χρόνων, ούτε η φυσική εξάλειψη ή η έλλειψη ευκαιριών».

«Όλοι έχουμε ένα ανυποψίαστο απόθεμα δύναμης μέσα μας που αναδύεται όταν η ζωή μας βάζει σε δοκιμασία».

«Σιωπή πριν από τη γέννηση, σιωπή μετά το θάνατο: η ζωή δεν είναι παρά θόρυβος ανάμεσα σε δύο ακατανόητες σιωπές».

«Το γράψιμο είναι μια συνεχής άσκηση στη λαχτάρα».

«Οι δαίμονές μας χάνουν τη δύναμή τους όταν τους τραβάμε έξω από τα βάθη όπου κρύβονται και τους κοιτάμε στο πρόσωπο το μεσημέρι».

https://www.instagram.com/p/CEFM5GbDcpi/

«Είναι εύκολο να κρίνουμε τους άλλους όταν δεν περνάμε το ίδιο πράγμα».

«Πριν κατακτήσεις το βουνό, πρέπει να μάθεις να ξεπερνάς τον φόβο σου».

 Βιβλία του/τηςIsabel Allende - Book Odyssey

Περισσότερα για τα βιβλία της που κυκλοφορούν στα ελληνικά ΙΖΑΜΠΕΛ ΑΛΙΕΝΤΕ - Εκδόσεις Ψυχογιός (psichogios.gr)