Ο κανόνας των 5 λεπτών

Η παραμονή στο σπίτι έχει αλλάξει σε κάποιους συνήθειες, ενώ κάποιοι άλλοι προσπαθούν να βελτιώσουν εκείνες που είχαν και πριν. Δεν σου κρύβω, πως τόσες μέρες στο σπίτι, υπήρξαν φορές που είπα «έλα σιγά και αύριο μέρα είναι» και κάπως έτσι άφησα πίσω μου εκκρεμότητες, που έπρεπε να τελειώσουν. Μπορεί η σκέψη αυτή να με ανακούφισε στιγμιαία, όμως αυτό που είχα αναβάλλει τότε γύριζε συνέχεια στο μυαλό μου υποσυνείδητα, γεμίζοντας με άγχος και ενοχές.

Η αναβλητικότητα είναι μια «κακή» συνήθεια όταν συμβαίνει συχνά ή όταν αναβάλλουμε πράγματα που δεν μας αρέσουν όμως δεν μπορούμε να τα αποφύγουμε. Και για να σε προλάβω, η αναβλητικότητα δεν είναι (μόνο) καμουφλαρισμένη τεμπελιά αλλά σχετίζεται κυρίως με ψυχολογικούς παράγοντες όπως είναι ο φόβος της αποτυχίας, η χαμηλή αυτοεκτίμηση κ.α. Αν η κατάσταση αυτή σε έχει κουράσει και θέλεις επιτέλους να σταματήσεις να γίνεσαι αναβλητική με το παραμικρό, βάλε στην ζωή σου τον κανόνα των πέντε λεπτών. Γιατί τι είναι πέντε λεπτά μπροστά στην αιωνιότητα;

Ένας ακόμα ουσιαστικός λόγος που αναβάλεις γενικά τα πάντα ή συγκεκριμένες υποχρεώσεις, είναι επειδή πριν ξεκινήσεις να «δουλεύεις» πάνω σε αυτές, σκέφτεσαι το αποτέλεσμα. Όμως για να φτάσεις στην κορυφή, απαιτούνται μικρά και μεθοδικά βήματα, τα οποία δεν σκέφτεσαι ποτέ. Εδώ ακριβώς αρχίζει και ο κανόνας των πέντε λεπτών. Πείσε τον εαυτό σου ότι θα ασχοληθείς με την δουλειά που πρέπει να παραδώσεις σε συγκεκριμένο χρόνο, μόνο πέντε λεπτά. Και πραγματικά ξεκίνα με το να ασχολείσαι μόνο πέντε λεπτά την φορά. Τα πέντε λεπτά είναι τόσο λίγος χρόνος, που δεν σου προκαλούν άγχος και τάσεις φυγής. Σύντομα τα πέντε αυτά λεπτά, θα γίνουν είκοσι, μια ώρα, δύο μέρες και θα τελειώσεις.

Και κάπως έτσι καταλαβαίνεις ότι το δύσκολο ήταν να κάνεις απλά την αρχή και όχι η ίδια η διαδικασία. Την επόμενη φορά που θα πεις στον εαυτό σου «άστο για αύριο» ξανασκέψου το!