Η συναυλία-φούσκα των Flaming Lips είναι η απόδειξη ότι τίποτα δε σταματάει το πάθος για μουσική

Ήταν περίπου εννέα μήνες πριν όταν ούρλιαζες και χοροπηδούσες στο Piraeus Academy, στη Τεχνόπολη και στο An ακούγοντας φωνές που σε έκαναν να ανατριχιάζεις από τη ποιότητα και το δέος που ενέπνεαν. Θα φαντάζοσουν άραγε τότε ότι ενδεχομένως να απολάμβανες την συνήθεια που έγινε λατρεία εκεί στην εφηβεία, τα λάιβ, σφραγισμένος μέσα σε διαφανείς φούσκες; Μάλλον δεν είχες καν τα φώτα να συλλάβεις μία τέτοια ιδέα τότε.

«Δεν νομίζω ότι οποιοσδήποτε στα μέσα του Μαρτίου φοβόταν ότι οχτώ μήνες αργότερα θα συνεχιζόταν η ίδια κατάσταση. Όλοι νομίζαμε ότι θα κρατήσει έναν μήνα, ίσως δύο μήνες, αλλά νομίζαμε ότι θα το ελέγξουμε»

Ο Wayne Coyne των Flaming Lips όταν η επιδημία του κορωνοϊού πήρε διαστάσεις πανδημίας, γύρω στα μέσα Μαρτίου, επειδή έβλεπε λίγο πιο μακριά από όλους μας ζωγράφισε στο μυαλό του μία εικόνα που θα μπορούσε να υποστηρίξει τη συναυλιακή εμπειρία που σιγά σιγά άρχισε να σβήνει από τον καλλιτεχνικό ορίζοντα όταν οι κυβερνήσεις την απαγόρευσαν ως μέρος των περιοριστικών όρων χωρίς να σχεδιάσουν κάποιο μέτρο όπως και τις άλλες επιχειρήσεις...

https://www.instagram.com/p/CGcI-mdhLzL/?utm_source=ig_embed

Το σκεπτικό του έγινε πράξη πριν λίγες μέρες στην Οκλαχόμα τη γενέτειρα του ροκ συγκροτήματος, στήνοντας ένα αλλιώτικο λάιβ. Τα βίντεο και οι φωτογραφίες μουδιάζουν για λίγο το σαγόνι μας στη θέαση στιγμιότυπων  που απέχουν μίλια από εκείνα τα μυσταγωγικά λάιβ που ζούσαμε πριν λίγο καιρό. 

https://www.instagram.com/p/CGSwxqlhulo/?utm_source=ig_embed

https://www.instagram.com/p/CGSil1hp97Z/?utm_source=ig_embed

«Για μερικές ώρες εύκολα» ήταν η δήλωση του Coyne (του εγκέφαλου της συναυλιακής φούσκας) σχετικά με τι ώρες που μπορεί να αντέξουν κοινό και μπάντα μέσα στη φούσκα. 

https://www.instagram.com/p/CGQQc_DBQ4G/?utm_source=ig_embed

https://www.instagram.com/p/CGZslLXhs4u/?utm_source=ig_embed

«Μου αρέσει η τελική εικόνα γιατί μπορείς να ενθουσιαστεις όσο θες, μπορείς να φωνάξεις όσο θες, χωρίς να κολλήσεις τον διπλανό σου. Το όριο είναι ακόμα εκεί, είναι προστατευμένοι και εσύ είσαι επίσης προστατευμένος. Είμαι έτοιμος να εξαντλήσω κάθε δυνατότητα, νομίζω ότι θα μπορούσαμε να το κάνουμε έτσι και να είμαστε απολύτως ασφαλείς», ισχυρίστηκε ο Coyne στο CNN.

Το παράδειγμα αυτής της συναυλίας προδιαγράφει μία τελείως νέα πραγματικότητα για τις συναυλίες (και όχι μόνο) η οποία θα λέγαμε ότι δίνει την ψευδαίσθηση ότι ζεις τις εμπειρίες που βίωνες πριν κάτω από μία μουσική σκηνή αλλά στην ουσία σε κάνει να αισθάνεσαι ακόμη πιο μακριά. Κι αυτό γιατί οι συναυλίες δεν σημαίνουν μόνο την ακουστική και οπτική επαφή με τους καλλιτέχνες που ούτως ή άλλως δεν μπορούσες ποτέ να ''φτάσεις'' αλλά ένα μεγάλο μέρος της εμπειρίας που κατακτάμε μέσα από αυτές είναι η σύνδεση μεταξύ του κοινού. Δεν πετυχαίνεται η λούπα ανάδραση μεταξύ κοινού και καλλιτέχνη όταν το κοινό δεν μπορεί μεταξύ του να έρθει κοντά και να επικοινωνήσει...