7ο Φεστιβαλ Αrc for Dance

Δημιουργός του Φεστιβάλ, μια γυναίκα που ο χορός είναι η ζωή της και ζωή της είναι ο χορός. Η Φροσω Τρούσα. Χορεύτρια και δασκάλα χορού, πλάσμα ανήσυχο, ευφάνταστο, αεικίνητο, με πολλά ταλέντα, πολλές περγαμηνές , πολλά όνειρα και πολύ πείσμα. Το allyou μίλησε μαζί της για το Arc for Dance, για το χορό, για την Ελλάδα, για εκείνη.  

Πώς ξεκίνησε η ιδέα του φεστιβάλ;

Το φεστιβάλ ξεκίνησε το 2008. Ήταν μια  ανάγκη να δώσουμε βήμα σε ομάδες και χορογράφους που πιστεύαμε ότι άξιζε να επικοινωνήσουν την δουλειά τους στο ευρύ κοινό. Έτσι δημιουργήσαμε τις συνθήκες και δώσαμε δυνατότητα σε Έλληνες δημιουργούς να παρουσιάσουν τα έργα τους και ταυτόχρονα να έρθουν σε επαφή με άλλους καλλιτέχνες προερχόμενους από το εξωτερικό, δίνοντας έτσι μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα στο αθηναϊκό κοινό για τις τελευταίες τάσεις του σύγχρονου χορού.Θα ήθελα να επισημάνω ότι εκείνη την εποχή οι δυνατότητες ήταν πολύ περιορισμένες για καλλιτέχνες που δεν είχαν φτάσει σε ένα αναγνωρισμένο επίπεδο, έτσι ώστε να συμμετάσχουν με τα έργα τους σε αναγνωρισμένους θεσμούς και φεστιβάλ. 

Ως δημιουργός αυτού του φεστιβάλ, πείτε μας ποια είναι για σας τα τρία κυρίαρχα στοιχεία του.

Η καινοτομία, η πολυπολιτισμική του ταυτότητα, η μικρής κλίμακας έργα με υψηλή ποιότητα. 

Τι διαφοροποιεί το φετινό φεστιβάλ από τα προηγούμενα;

Όλα τα προηγούμενα χρόνια το φεστιβάλ διαρκούσε τρεις μέρες με ένα πολύ πυκνό πρόγραμμα χορευτικών παραστάσεων. Φέτος, για πρώτη φορά, προσθέσαμε μια μέρα για να εξυπηρετήσουμε τον αυξημένο αριθμό παραστάσεων. 

Ο βασικός του κορμός που βασίζεται στους Έλληνες και ξένους χορογράφους δεν έχει αλλάξει. Όμως κάθε χρόνο δίνουμε βήμα και σε νεότερους δημιουργούς.

Φέτος 12 νέοι δημιουργοί από το ετήσιο χορογραφικό σεμινάριο"Απόπειρες Χορογραφίας", που διοργανώσαμε στο στούντιο Dance Cultural Centre μαζί με την χορογράφο Πατρίσια Απέργη, παρουσιάζουν έργα διάρκειας 8' έως 15' λεπτά κατά την διάρκεια των τεσσάρων ημερών.     

Ο σύγχρονος χορός είναι η μετεξέλιξη του κλασσικού;

Πιστεύω ότι ο σύγχρονος χορός προϋπάρχει του κλασσικού. Είναι η σωματοποίηση συναισθημάτων και έκφρασης, εκεί που ο λόγος δεν είναι πια αρκετός και μόνο το σώμα μπορεί να το εκφράσει. Μπορεί να αγγίξει τόσα πολλά νοήματα αλλά και διαφορετικές πτυχές της ζωής όσο και ο αριθμός των θεατών που παρακολουθούν από κοινού μια παράσταση. 

Ο κλασικός χορός έχει την  ύψιστη αρτιότητα της τεχνικής, δημιουργεί μια υπέροχη και μαγική ψευδαίσθηση ελαφρότητας που βέβαια με πολύ κόπο και δουλειά οι κλασικοί χορευτές έχουν καταφέρει. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι χορευτές του σύγχρονου δεν δουλεύουν τεχνική. Αντιθέτως οι απαιτήσεις σε αυτό το κομμάτι είναι εξίσου απαιτητικές και πιο σύνθετες. Ο σύγχρονος χορευτής απαιτείται να έχει πολύ περισσότερες κινητικές γνώσεις όπως των πολεμικών τεχνών, ακροβατικών αυτοσχεδιασμού και πολλά αλλά για να μπορεί να μεταφέρει στην σκηνή την οποία χορογραφική σύνθεση του εκάστοτε χορογράφου.

Για να επανέλθω όμως στην ερώτηση σας, ο σύγχρονος χορός είναι πολύ πιο άμεσα συνδεδεμένος με την ύπαρξη του ανθρώπου και την έμφυτη ανάγκη για έκφραση μέσω της κίνησης. Υπό το πρίσμα αυτό ο σύγχρονος χορός προϋπάρχει του κλασσικού. Με τον κλασικό χορό βέβαια έχουμε μια πιο διαδεδομένη και συγχρόνως τελειοποιημένη τεχνική χορού που σαφώς έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα της.  

Οι σύγχρονες χορογραφίες πιστεύετε πως είναι και διαχρονικές;

Όχι πάντα. Υπάρχουν χορογραφίες που εξυπηρετούν άμεσα μηνύματα την εποχή που δημιουργήθηκαν και άλλες που με το θέμα τους αλλά και την πρωτοπορία της κινητικής τους σύνθεσης είναι ακόμα και σήμερα επίκαιρες.

Πόση και ποια δυνατότητα, πιστεύετε, πως έχουν στην Ελλάδα του 2015 οι νέοι χορευτές και χορογράφοι να δημιουργήσουν και να εκφραστούν;

Δυστυχώς οι συνθήκες για να δημιουργήσουν οι Έλληνες χορογράφοι είναι ελάχιστες και οι δυνατότητες περιορισμένες. Υπάρχουν κάποιοι ανεξάρτητοι φορείς, θεσμοί και οργανισμοί που δίνουν την δυνατότητα παραγωγής, αλλά όταν δεν υπάρχει μια δομημένη πολιτιστική πολιτική, η εξέλιξη είναι αργή και πολλές φορές απογοητευτική. 

Πιστεύω ότι έχουμε σπουδαίους χορογράφους που ήδη έχουν κινηθεί με επιτυχία στο εξωτερικό αλλά και εν δυνάμει νέους δημιουργούς που αξίζει να  υποστηρίξουμε το έργο τους. 

Αν σας ζητούσα να μου αναφέρετε προσωπικότητες που θαυμάζετε στον χώρο του σύγχρονου χορού, ποιες θα μου λέγατε;

Υπάρχουν αρκετοί δημιουργοί που επηρέασαν τον τρόπο με τον οποίο νιώθω και παρατηρώ καταστάσεις μέσα από τον χορό. Μερικές από αυτές τις μεγάλες προσωπικότητες είναι η Anne Teresa De Keersmaeker, ο Rui Horta, η Pina Bausch, η Μaguy Μarin, καθώς και πολλοί νεότεροι που με την τολμηρή χορογραφική τους σύνθεση προκαλούν και μας αποκαλύπτουν πως "κινείται ο κόσμος" στις μέρες μας. 

Τι είναι αυτό που, μετά το τέλος του φετινού φεστιβάλ, θα σας κάνει να νιώσετε ικανοποίηση, δικαίωση και χαρά;

Η μεγαλύτερη μου ικανοποίηση είναι να βλέπω ότι ο χορός κερδίζει όλο και περισσότερο κοινό. Ότι μέσα από αυτή την τέχνη δεν υπάρχουν σύνορα, γλώσσες και κουλτούρες που να μας χωρίζουν. 

Τελειώνοντας, θα παρακαλούσα να μας μιλήσετε για την Μάγια Πλισέτσκαγια, που πριν λίγες μέρες, "έφυγε" μακρυά μας... Πόσο πιστεύετε πως επηρέασε την Τέχνη του κλασικού μπαλέτου; Πιστεύετε  πως αν η Πλισέτσκαγια ζούσε και χόρευε σήμερα θα μπορούσε να εκφραστεί με Σύγχρονο Χορό;

Η Μάγια Πλισέτσκαγια ήταν ένα φαινόμενο στην ιστορία του χορού. Μέχρι τα 80 της ήταν ενεργό μέλος της Χορευτικής Παγκόσμιας Κοινότητας. Ήταν πάντα μπροστά από την εποχή της. Ο Μορίς Μπεζάρ χορογράφησε για εκείνη όταν ήταν ήδη 50 χρονών. Είναι από τις λίγες Μπαλαρίνες του 20ου αιώνα που πειραματίστηκαν με τους σύγχρονους χορογράφους και πρωτοπόρους της εποχής εκείνης. Επομένως είμαι σίγουρη ότι αν ζούσε σήμερα και χόρευε ακόμα, θα πειραματιζόταν και με τους σημερινούς σύγχρονους δημιουργούς και είναι  πολύ πιθανό να  έβρισκε τρόπους έκφρασης μέσω αυτών. Μην ξεχνάμε ότι πολλοί κλασικοί χορευτές συνεργάζονται με τους πιο σύγχρονους δημιουργούς του σήμερα. Όπως η Συλβί Γκιγιέμ με τον Άκραμ Καν που έχουμε δει και εδώ στην Αθήνα

Arc for Dance Festival: 7,8,9 και 10 Μαΐου, Σύγχρονο Θέατρο, Ευμολπιδών 45, Γκάζι, τηλ: 210 5230582