Deux Hommes:«Η τύχη είναι μια πολύ μεγάλη σχεδιαστική δύναμη»

Τους Deux Hommes τους ξέρεις. Σίγουρα έχεις δει το όνομα τους σε κάποιο περιοδικό μόδας (εγχώριο ή διεθνές), ή  έχεις δει κάποια από τις δημιουργίες τους σε μία αγαπημένη σου σταρ, ή μπορεί "απλώς" να είσαι ό,τι κι εμείς: Πιστή φαν τους. Το μεγαλύτερο σχεδιαστικό δίδυμο στην ελληνική βιομηχανία μόδας, ο Δημήτρης Αλεξάκης και ο Γρηγόρης Τριανταφύλλου, μίλησαν αποκλειστικά στο allyou (άρα και σε εσένα) για όλα: για την φιλοσοφία του brand τους, τα πιστεύω τους, τις επιρροές τους αλλά και για όσα τους έχει μάθει η -μέχρι τώρα- μεγάλη και σημαντική πορεία τους στον χώρο. Χωρίς ταμπού , χωρίς απαρχαιωμένες αντιλήψεις, ΑΥΤΑ σημαίνουν «μόδα» για τους Deux Hommes.  

Αγαπάμε την μόδα γιατί... εκτός από μια καλλιτεχνική περιπέτεια, με τα χρόνια ανακαλύψαμε ότι είναι και μια υπαρξιακή περιπέτεια. Δηλαδή είναι μια ιστορία μέσα από την οποία και εμείς ψάχνουμε τα όριά μας, προσπαθούμε να τα διευρύνουμε, να εκφραστούμε όσο το δυνατό καλύτερα με νέους τρόπους και έτσι γινόμαστε και εμείς καλύτεροι με κάθε τρόπο και επαγγελματικά και σαν καλλιτέχνες.

Εμπνεόμαστε πάντα από... την ευρωπαϊκή τέχνη, που είναι οι αγαπημένες μας αναφορές, καθώς και το ευρωπαϊκό σινεμά -σε μεγάλο βαθμό, γιατί σε αυτό βρίσκουμε εικόνες γοητευτικών και εκρηκτικών γυναικών, οι οποίες έχουν και μια απλότητα, σε σχέση με τις αντίστοιχες εικόνες που βλέπουμε στο Αμερικάνο silverscreen. Το ευρωπαϊκό σινεμά έχει πιο διαχρονικές εικόνες ομορφιάς, όπου πολλές από αυτές τις γυναίκες φαίνονται ακόμα και σήμερα σύγχρονες. Ακόμη και σε μια ταινία από την Nouvelle Vague και αυτή την γαλλική περίοδο του avant-garde κινηματογράφου, πολλές γυναικείες φιγούρες φαίνονται απολύτως σύγχρονες και θα μπορούσαν να σταθούν στιλιστικά ακόμα και σήμερα, χωρίς καμία αλλαγή.

Η διαχρονικότητα δηλαδή για εμάς είναι... μια γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον. Ένας τρόπος να «ενώσει» κανείς με έναν φρέσκο τρόπο πράγματα τα οποία έχουν την δύναμη του γνώριμου και του οικείου. Αυτή η λογική έχει μια καθησυχαστική ομορφιά -σε πράγματα τα οποία -με κάποιο τρόπο- τα νιώθει κανείς γνώριμα, χωρίς όμως να είναι συνηθισμένα, τετριμμένα και φυσικά μπανάλ! Και αυτό είναι κάτι που προσπαθούμε να επιτύχουμε μέσα από την μόδα. Σίγουρα μας ενδιαφέρει το καινούργιο, αλλά με έναν τρόπο που αγγίζει την νοσταλγία. Αγγίζει εικόνες που «μιλάνε» στους ανθρώπους.

Η –στενή- μεταξύ μας συνεργασία μπορεί να είναι... μια διαδικασία μέσα από την οποία κάνουμε και οι δύο τα πάντα για τον οίκο μας! Σαφώς λατρεύουμε και προτιμούμε το δημιουργικό κομμάτι, γιατί είναι αυτό που μας ανανεώνει, αλλά υπάρχει και το επιχειρηματικό, το οποίο επίσης περνάει από τα χέρια μας, γεγονός που μας έκανε πολλές φορές στο παρελθόν να αυτοσχεδιάσουμε, όσον αφορά στην προβολή, το επόμενο επιχειρηματικό μας βήμα αλλά και την διαχείριση. Είναι ένας μηχανισμός πολύπλοκος και στην Ελλάδα λείπουν αυτοί οι «κρίκοι» οι οποίοι συνθέτουν το διεθνές pret-a-porter. Οπότε, η συνεργασία μας μέσα από όλα αυτά έχει αυτοματοποιηθεί, δεν έχουμε σημεία στα οποία μπορεί να μας δυσκολέψει όλο αυτό, ούτε τα ισχυρά «θέλω» και δεν είχαμε ποτέ την ανάγκη να φανούμε εμείς οι ίδιοι μέσα από αυτό που κάνουμε. Μας ενδιέφερε μόνο το προϊόν και γι’ αυτό και υπό μια έννοια «κρυφτήκαμε» πίσω από ένα όνομα που μας περιγράφει, χωρίς να μας ονομάζει.

Δεν κουραζόμαστε ποτέ να βλέπουμε σε ένα outfit... την σχεδιαστική οικονομία. Όταν, δηλαδή, ένας δημιουργός καταφέρνει με minimum προσπάθεια, maximum αποτέλεσμα. Δηλαδή, πράγματα που δεν είναι σχεδιαστικά «βασανισμένα», αλλά ωστόσο φτάνουν στην καρδιά του στόχου και μιλάνε στην ψυχή των γυναικών. Αυτό είναι ένα πολύ ωραίο πράγμα που πάντα θαυμάζουμε. Προσπαθούμε και -εμείς εδώ και χρόνια- να ακολουθήσουμε αυτή την κατεύθυνση. Η κατεύθυνση, δηλαδή, προς την ωριμότητα ενός δημιουργού είναι ακριβώς αυτή. Να χρησιμοποιεί όσο το δυνατόν περισσότερο λιτά και εκφραστικά μέσα, που λένε όμως μια ολόκληρη ιστορία.

Οι αναφορές μας ήταν ανέκαθεν... γυναίκες από το παρελθόν και γυναίκες που έχουν μια κινηματογραφική γοητεία.

Πάντα θαυμάζουμε... νέες γυναίκες από τον χώρο του διεθνή κινηματογράφου, όπως την MarionCotillard και την Keira Knightley αλλά και κορίτσια από τον νέο ευρωπαϊκό σινεμά, όπως την AdeleExarchopoulos και την Lea Seadoux, οι οποίες "υποστηρίζουν" μια ευκολία και μια χαλαρότητα στις εμφανίσεις τους, με έναν δικό τους τρόπο και ένα ευρωπαϊκό class που ταξιδεύει στον χρόνο. Με μια ανεπιτήδευτη ομορφιά. Χωρίς καθόλου προσπάθεια στο μακιγιάζ και τα μαλλιά. Παρόλα αυτά, είναι σαν γνήσιες «ακόλουθοι» γυναικών όπως είναι η Catherine Deneuve, η Romy Schneider, η Jean Moreau, η Charlotte Rampling και η Jane Birkin. Γυναίκες που για εμάς ήταν κατεξοχήν ινδάλματα της ομορφιάς και της κομψότητας. Γυναίκες που δεν τυποποιήθηκαν σε ένα συγκεκριμένο ύφος και σε ένα συγκεκριμένο τύπο, αλλά με τα χρόνια εξελίχθηκαν. Είναι πάντα συναρπαστικό να βλέπει κανείς τον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσαν. 

Ακόμα και μετά από τα τόσα χρόνια παρουσίας μας στον χώρο, αυτό που μας κάνει κάθε φορά εντύπωση είναι... όλο αυτό το κομμάτι και ο μηχανισμός που λέγεται «ελληνική μόδα». Πήρε μπροστά κάποια στιγμή την προηγούμενη δεκαετία, μια στιγμή που ήταν για όλους μας ακμαία, αλλά παρόλα αυτά δεν δημιουργήθηκε ο απαραίτητος μηχανισμός, ο οποίος κινεί τα πράγματα όπως και στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό επίσης αποτυπώνεται και στην νοοτροπία των γυναικών, στον τρόπο που απορρόφησαν την μόδα. Σίγουρα διδάχτηκαν πολλά πράγματα, αλλά ακόμα μας εκπλήσσει το γεγονός ότι πολύς κόσμος είναι “star-struck”, απορροφά δηλαδή την πληροφορία και την εικόνα της μόδας κατευθείαν από επώνυμες γυναίκες, από ινδάλματα, fashion icons, pop iconsκτλ., χωρίς να καταλαβαίνει πώς «φιλτράρεται» αυτό το πράγμα από τους δημιουργούς της μόδας και τους επαγγελματίες της μόδας -κάτι που θα έπρεπε πραγματικά να γίνεται. Μας κάνει, δηλαδή, πάρα πολύ εντύπωση που ακόμα παρακολουθούν πάρα πολύ όλο αυτό το star system και όχι πώς φιλτράρεται αυτό μέσα από την μόδα.

Αξιοσημείωτη είναι... η επιρροή που ασκεί η τηλεόραση στις γυναίκες και το ντύσιμό τους. Μέσα στην «χρυσή» περίοδο της μόδας, οι Ελληνίδες έχουν βελτιωθεί προς το καλύτερο σίγουρα, απλά είναι αυτό που λέγαμε και πριν. Mας εκπλήσσει ακόμα το γεγονός ότι μπορούν να λαμβάνουν ακόμα και τώρα την πληροφορία άμεσα από το star system και όχι από εικόνες μόδας, φιλτραρισμένες δηλαδή από άξιους δημιουργούς. Αναφερόμαστε δηλαδή στον τρόπο που η Ελληνίδα γυναίκα επιλέγει να ενημερώνεται. Ο κόσμος επηρεάζεται πολύ από τους σταρ, κάτι που όμως χρειάζεται ένα «φίλτρο». Φυσικά οι γυναίκες έχουν τα μέσα και -αναφερόμενοι στις Ελληνίδες- έχουν βελτιώσει αρκετά το βραδινό τους ντύσιμο, δηλαδή έχουν αφήσει πολλά πράγματα πίσω τους σε σχέση με τα «κλισέ» και έχει μείνει μια ομοιομορφία και κοινοτυπία στοdaywear, αλλά και σε ζητήματα ομορφιάς που εκεί παρατηρούνται κάποιες… υπερβολές. 

Το πώς ένας σχεδιαστής θα επικοινωνήσει μια συλλογή του είναι... δική του επιλογή και ευθύνη. Η τηλεόραση σίγουρα είναι ένα μέσο που μπορεί να το κάνει αυτό, αλλά από εκεί και πέρα πρέπει ξεκάθαρα να τραβάει διαχωριστικές γραμμές, σε σχέση με το ποιο είναι το προϊόν, ποιο είναι τοimage του υλικού, ποιο είναι το DNA του προϊόντος. Ο αποδέκτης δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρει τόσο πολύ, με την έννοια ότι δεν πρέπει να υπάρχει ρατσισμός στο που θα «καταλήξουν» τα ρούχα που φτιάχνουμε, αλλά ποια είναι η ταυτότητά τους και από ποια μυθοπλασία έχει προκύψει. Οφείλει ο κόσμος να το ξέρει καλά, με σκοπό να τον παρακινήσεις να «ψαχτεί» και αυτός, μέσα από τις αναφορές (των ρούχων), τις ωραίες εικόνες κτλ.

Η προετοιμασία που κάνουμε για την διεξαγωγή μιας νέας συλλογής περιλαμβάνει... κυρίως brainstorming, έναν καταιγισμό από ιδέες, προκειμένου να γίνει κάτι με πιο καινούργιο και φρέσκο τρόπο. Οπότε είναι ένα διαρκές brainstorming και μετά την διαδρομή αυτή, αρχίζει το «πείραμα», δηλαδή πάνω στην πρόβα δοκιμάζουμε ιδέες και βλέπουμε ποιες «αντέχουν» και πώς ξεκαθαρίζονται. Μέχρι και την τελευταία στιγμή, όλο αυτό το πράγμα εξελίσσεται και πολλές φορές τα πιο ωραία πράγματα είναι αυτά τα οποία δεν προλαβαίνουν να γίνουν και είναι αυτά που γίνονται στο τέλος-τέλος, όταν έχουμε «στραγγίξει» από ιδέες. Αλλά όπως και να έχει, στην μόδα υπάρχει πάντα αυτή η ματαιότητα και καλό θα ήταν κανείς να είναι ανοιχτός και στο απρόοπτο και στην τύχη. Η τύχη είναι μια πολύ μεγάλη σχεδιαστική δύναμη. Η τύχη, η ανάγκη και το απρόοπτο.

Η τύχη παίζει ρόλο... σε συνδυασμό με την σκληρή δουλειά, οπότε σε ένα νέο σχεδιαστή θα δίναμε σαν συμβουλή ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο και θα μπορούσε να λειτουργήσει και μέσα από την ανάγκη. Ακόμα, δηλαδή, και η ανάγκη, η «στενότητα», τα όρια και τα περιθώρια που έχει, είτε αυτά είναι οικονομικά, θα πρέπει να τα διαχειριστεί και να τα φέρει με το μέρος του. Η αίσθηση της ελευθερίας στην μόδα είναι μια τεράστια ψευδαίσθηση και μια τεράστια αυταπάτη, γιατί αυτή είναι ένας μηχανισμός που λειτουργεί με πάρα πολλούς στενούς και αυστηρούς περιορισμούς. Και γι’αυτό θα προτείναμε σε έναν νέο σχεδιαστή να «συνηθίσει» στην ιδέα ότι εκεί που νομίζει ότι έχει την απεριόριστη επιλογή να κάνει τα πάντα, στην ουσία είναι πολύ λίγα και συγκεκριμένα αυτά που μπορεί να κάνει, προκειμένου να έχει διάρκεια στον χρόνο και να έχει απήχηση αυτό που θέλει να φτιάξει, σύμφωνα με το όραμά του. Και δεν το λέμε αυτό απαισιόδοξα ή απογοητευτικά. Απλά είναι ο ρεαλισμός που απαιτείται απέναντι στην μόδα. Για εμάς, η μόδα αυτή την εποχή ειδικά, χρειάζεται έναν πολύ ισχυρό μηχανισμό εκ μέρους των δημιουργών της και ειδικά των νεότερων. Διδάσκοντας φέτος στο Fashion Workshop by Vicky Kaya, αυτό είχαμε ως motto: φαντασία και πραγματικότητα.

Αυτό που θέλουμε πάντα να επιτύχουμε μέσα από τα ρούχα μας είναι... να πούμε μια ιστορία και τα ρούχα μας να έχουν μια αφηγηματικότητα, δηλαδή να υπάρχει μια ιστορία που να έχει αρχή, μέση και τέλος αλλά αυτό να μην γίνει με έναν τρόπο πολύ προφανή. Αφού, δηλαδή, ολοκληρωθεί αυτό που έχουμε εμείς μέσα στο μυαλό μας και μεταφραστεί μέσα από τα ρούχα μας, μετά προσπαθούμε να «θολώσουμε» τις αναφορές μας, να τις κάνουμε όσο το δυνατόν πιο ασαφείς, έτσι ώστε να μην δώσουμε ένα «έτοιμο σκεπτικό» στον θεατή, το κοινό ή την γυναίκα που πρόκειται να τα φορέσει, αλλά να είναι ανοιχτό και σε άλλες ερμηνείες. Παρόλα αυτά, προσπαθούμε πάντα κάποια πράγματα να «κινήσουν» αυτές τις αρετές ή τις εικόνες της νοσταλγίας που λέγαμε πριν, έτσι ώστε να υπάρχει και ένας συναισθηματικός κραδασμός σε σχέση με τα ρούχα. Για παράδειγμα, πάρα πολλούς σχεδιαστές τους ενδιαφέρει το design να είναι έξυπνο και ευφάνταστο, να κάνουν επίδειξη. Εμάς μας νοιάζει να δημιουργεί έναν συναισθηματικό κραδασμό, είτε σαν θέαμα, είτε σαν μεμονωμένο ρούχο. Είναι ξεκάθαρο, δηλαδή, ότι λέμε μια ιστορία μέσα από τις συλλογές μας, με την έννοια ότι από όλα όσα κουβαλάμε στο μυαλό μας -ή έστω κάτι από όλα αυτά- να περάσει και να «βγει» μέσα από τα ρούχα. 

10 λεπτά πριν ξεκινήσει ένα fashion show μας κάνουμε... ένα reality check! 10 λεπτά πριν τα κορίτσια πρέπει να είναι ντυμένα, φτιαγμένα κτλ. και το “reality check” το εννοούμε εμείς ως προς το πώς νιώθουμε τα ρούχα φορεμένα, όχι ποζάροντας αλλά με τον πιο απλό τρόπο. Αν τα ρούχα έχουν τσέπες, που μπορούν να βάλουν τα ρούχα τους, να ανεβάσουν τα μανίκια, κτλ. και όλα αυτά πάντα σε συνεργασία με τον art director/stylist του show (που σε όλες τις επιδείξεις μας είναι ο Μιχάλης Πάντος). Δηλαδή, τα ρούχα να είναι φορεμένα από γυναίκες που θα βλέπαμε σε μια ταινία, ή σε μια ιδανική στιγμή στον δρόμο. 

10 λεπτά μετά το τέλος ενός fashion show μας αυτό που κάνουμε είναι... να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε λίγο την διαύγειά μας, με σκοπό να απορροφήσουμε το feedback από τους ανθρώπους που μας πλησιάζουν και έχουν κάτι να μας πουν, για να το φιλτράρουμε. Γιατί συνήθως σε μια τέτοια στιγμή, έχουμε αυτό που λέμε «λευκό πανί» και δεν θυμόμαστε τίποτα! Και είναι σημαντικό για εμάς να μην συμβαίνει αυτό, γιατί πρέπει να ακούμε τα πάντα. Δηλαδή μας ενδιαφέρει η γνώμη όλων των ανθρώπων που μας περιτριγυρίζουν και όποιος έχει την διάθεση να μας κάνει ένα σχόλιο θετικό ή αρνητικό, μας ενδιαφέρει πάρα πολύ να το απορροφήσουμε, κάτι που κάνουμε πάρα πολύ και κατά την διάρκεια των προβών. Από το κορίτσι δηλαδή (το οποίο δεν έχουμε τυχαία επιλέξει) που θα φορέσει και θα «νιώσει» τα ρούχα, μέχρι και τους συνεργάτες και τους ανθρώπους που είναι κοντά μας και από τους οποίους θέλουμε πάντα να ακούμε μια γνώμη. Αυτός είναι και ο τρόπος που πάντα φτιάχνουμε τις συλλογές μας. 

Θέλαμε πάντα να σχεδιάζουμε... κάτω από τις ιδανικές συνθήκες. Δηλαδή, να έχουμε ένα ατελιέ με δυνατότητες, αυτό δηλαδή που μπορεί να απογειώσει τις σειρές μας. Αυτό είναι κάτι που συναντήσαμε –χωρίς να θέλουμε να χαρακτηριστούμε από ξενομανία- κάνοντας το δειγματολόγιό μας στην Ιταλία, για τουλάχιστον 3 χρόνια. Εκεί είδαμε πώς είναι να έχεις ένα πολύ μεγάλο και δυνατό ατελιέ. Αρά, θα σας λέγαμε ότι το ιδανικό είναι να δουλεύουμε κάτω από αυτές τις συνθήκες. Ακόμα όμως κι αν δεν μπορεί να έχει κανείς ένα τέτοιο maison στα «χέρια» του, πρέπει να το φτιάξει μόνος του. Και αυτό κάναμε και εμείς, δοκιμάζοντας ανθρώπους και κάνοντας το όνειρο των γυναικών όσο το δυνατόν, πραγματικότητα. 

Η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας μας ήταν... όταν συνεργαστήκαμε με τον σύμβουλο του Riccardo Tisci, Jean-Jacques Picart. Μια συνεργασία που μας έκανε καλύτερους και μας έφερε «αντιμέτωπους» με το DNA του οίκου μας και για το είναι τελικά είναι οι “Deux Hommes”. Μας έβαλε στην διαδικασία να κάνουμε την αναζήτηση αυτή πιο «στιβαρή» και να της δώσουμε συνέχεια. 

Θα θέλαμε να συνεργαστούμε με... ανθρώπους «αφανείς» του pret-a-porter, τους «τεχνοκράτες» της μόδας, οι οποίοι μπορούν να σε κάνουν καλύτερο. Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που θα πάρουν το ρούχο και θα το δουν μόνο σαν εικόνα. Πίσω από τα παρασκήνια, υπάρχουν άνθρωποι της μόδας που κάνουν πάρα πολλές «μπίζνες» με αυτό που κάνεις εσύ. Με το DNA σου, δηλαδή, και πώς θα του δώσουν διάρκεια. Αυτοί μας έλειψαν περισσότερο στην διαδρομή μας. 

Πιστεύουμε πολύ στο γεγονός ότι... οι άνθρωποι αυτοί λείπουν από την βιομηχανία της Ελλάδας. Όταν ξεκινήσαμε την συνεργασία μας με τον Picart ήρθαμε αντιμέτωποι με πολύ σοβαρά ερωτήματα τα οποία αφορούσαν το που οδεύουμε σαν οίκος, ποιο είναι το DNA του brand αυτού που λέγεται “Deux Hommes”, πώς μπορεί να κουβαλάει την ελληνικότητά του σε ένα κόσμο που απορροφά τις πληροφορίες με έναν καταιγιστικό τρόπο και τι παραπάνω μπορεί να δώσει ένα ελληνικό brand, με ένα γαλλικό όνομα κ.ά. ‘Ήταν πράγματα που έπρεπε εμείς οι ίδιοι να απαντήσουμε για να δούμε ποιος είναι ο προορισμός μας. Ποια δηλαδή είναι η αναγκαιότητα των ρούχων Deux Hommes και για ποιο λόγο υπάρχουν. Η «αποστολή» αυτών των ανθρώπων είναι μας βοηθήσουν να απαντήσουμε σ' αυτά τα ερωτήματα. Δεν αρκεί μόνο ο σχεδιασμός του ρούχου. Τεράστιας σημασίας είναι, επίσης, να βρεις έναν καλό κατασκευαστή, ώστε να έχεις την ασφάλεια ότι τα ρούχα είναι καλής ποιότητας, από το 1 έως το 100. Και φυσικά πρέπει να υπάρχει και ένας άνθρωπος που να κάνει το promotion και να φέρει τους ανθρώπους που θα "επικοινωνήσουν" το όνομα σε επαφή με την κολεξιόν (το λεγόμενο press office). Τέλος, απαραίτητος είναι και κατάλληλος ο άνθρωπος που θα ασχοληθεί με τις πωλήσεις, αυτός δηλαδή που θα αναλάβει να προμοτάρει την συλλογή σε ιδιοκτήτες μπουτίκ. Όλοι αυτοί είναι ουσιαστικά οι επαγγελματίες, οι «αδύναμοι κρίκοι» της ελληνικής πραγματικότητας. Και όσοι προσπάθησαν να κάνουν αυτό τον μηχανισμό πραγματικότητα και όπως πρέπει, αναγκάστηκαν να πάρουν τον δρόμο του εξωτερικού. 

Από την ντουλάπα της αναγνώστριας του Allyou, και από μια γκαρνταρόμπα που καλύπτει όλες τις εποχές, δεν πρέπει ποτέ να λείπει... ένα ωραία σχεδιασμένο πανωφόρι, δηλαδή ένα tailored κομμάτι, όπως ένα μαντό, ένα παλτό ή ένα leather jacket. Ρούχα καλής ποιότητας και καλής κατασκευής. Ένα fashion item «επένδυση», που δεν σε περιορίζει και αντέχει στον χρόνο. Γεγονός που εκφράζει και την φιλοσοφία του οίκου μας.