Φλοίσβος-Κηφισιά: Δυό τσιγάρα δρόμος

Κοίτα ψέματα δεν θα σου πω. Έχω βαρεθεί λίγο την Αθήνα. Μπορεί επειδή περνάω μια φάση προσωπικής αναζήτησης να μου φαίνονται όλα… τα ίδια. Παρόλα αυτά, ξέρω ότι για την όμορφη πόλη μας, δεν ισχύει κάτι τέτοιο και σήμερα έχω βαλθεί against all odds, να βρω κάτι διαφορετικό να κάνω. Να δω νέα μέρη που δεν έχω ξαναδεί και νέες γειτονιές τις οποίες ακόμη δεν έχω περπατήσει.

Αναφέρθηκα τώρα στο περπάτημα και να μου ήρθε μια ιδέα! Να πάω για περπάτημα. Είναι ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα στον κόσμο. Δεν βρίσκω τίποτα πιο θεραπευτικό από αυτό. Πρωί-βράδυ, όταν εγώ και οι φίλοι μου βρούμε λίγο χρόνο, θα πάμε να βολτάρουμε. Η αγαπημένη μου διαδρομή είναι στην Πλάκα. Αφού λοιπόν ξεκινήσω από το μετρό της Ακρόπολης, θα περάσω μέσα από την πανέμορφη Πλάκα, όπου τα στενά και η ενέργεια της περιοχής πάντα με ηρεμούν και θα καταλήξω προς το κέντρο. Αλλά σήμερα, έχω σκοπό. Έχω σκοπό… να καλομάθω τον εαυτό μου. Μια από τις… σπατάλες μου μια φορά το μήνα (ή όποτε έχω λεφτά!) είναι το Lemon Poppy Seed Hair Salon (Πρωτογενούς 7, Ψυρρή). Εδώ, ξέρω ότι μπορώ να εμπιστευτώ με κλειστά τα μάτια τους κομμωτές που θα μου φτιάξουν τα μαλλιά (σ.σ και δεν είμαι άνθρωπος που εμπιστεύομαι εύκολα τα μαλλιά μου σε κάποιον…). Οι κομμωτές εκεί είναι πραγματικοί γνώστες της δουλειάς τους, αλλά ενημερώνονται και καθημερινά για τις τάσεις της μόδας, της μουσικής, της τέχνης, όλα! Τα προϊόντα που χρησιμοποιούν είναι άριστης ποιότητας όποτε αυτό είναι ένα ακόμη σημαντικό plus για εμένα και τα μαλλιά μου. Το μόνο αρνητικό είναι οι τιμές. Τις οποίες δικαιολογώ απόλυτα για την περιποίηση, τη φροντίδα και το αποτέλεσμα που προσφέρουν τελικά. Γι’ αυτό και όπως σου είπα, όταν έχω λεφτά το Lemon Poppy Seed είναι το hair salon που θα επισκεφθώ χωρίς δεύτερη σκέψη!

Συνεχίζοντας, δεν ξέρω αν στο έχω πει ή το έχεις καταλάβει από μόνη σου, αλλά είμαι άνθρωπος που αγαπάει το φαγητό. Και μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες εδώ και χρόνια –και πολλών Αθηναίων τελευταία-, είναι το brunch. Είμαι άνθρωπος του “breakfast food” και είμαι διατεθειμένη να φάω ένα τέτοιο γεύμα όλες τις ώρες, ακόμη και για βραδινό! Παρόλα αυτά, σήμερα δεν θα το κάνω αυτό. Αλλά το brunch μου δεν θα το στερηθώ! Και όχι μόνο δεν θα το στερηθώ, αλλά μιας και είμαι πλήρως ανανεωμένη από την προηγούμενη στάση μου, ε, πρέπει να το γιορτάσω κάπως. Για να καταλάβεις πόσο… κοιλιόδουλη είμαι θα φτάσω μέχρι και την Κηφισιά για να απολαύσω ένα από τα καλύτερα brunch της πόλης. Το Different Beast (Κασσαβέτη 19, Κηφισιά) είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα concept μαγαζιά των Βορείων Προστίων. Δεν είναι το συνηθισμένο εστιατόριο. Εδώ, δεν θα βρεις τα κλασικά αυγά ποσέ ή τετραόροφα burger που θα βγάλεις με λαχτάρα φωτογραφία, για το προφίλ σου στο Instagram. Αντιθέτως, οι ιδιοκτήτες έχουν φροντίσει το brunch μενού τους να είναι αρκετά υγιεινό αλλά να έχει και vegan επιλογές για αυτούς που είτε είναι χορτοφάγοι, είτε απλά θέλουν να «στερηθούν» το κρέας έστω και για ένα γεύμα. Το μενού δεν μπορώ να σου πω τι περιλαμβάνει γιατί αλλάζει κάθε μήνα. Αλλά μπορώ να σου πω ότι τα πιάτα έχουν προκύψει από συνταγές από όλο τον κόσμο και η εκτέλεσή τους είναι πάντα εξαιρετική. Οι τιμές; Λογικές οπότε μην τρομάξεις σε περίπτωση που φανταστείς ότι πρόκειται για ένα… uptight μαγαζί στην Κηφισιά!

Και επειδή το υποσχέθηκα και σε εσένα αλλά κυρίως στον εαυτό μου, να δω νέα πράγματα σήμερα έτσι λοιπόν θα κάνω! Ένα πραγματικά ενδιαφέρον μέρος στο άκουσμα και μόνο και που θέλω να επισκεφθώ εδώ και μέρες, είναι το πλωτό μουσείο στην Μαρίνα Φλοίσβου. Το «Νεράιδα» πρόκειται είναι ένα παλιό επιβατηγό πλοίο του Αργωσαρωνικού που η οικογένεια Λάτση το 2007, μετέτρεψε σε εκθεσιακό χώρο. Στην έκθεση μπορεί κανείς να δει την ιστορία του ιδιοκτήτη του «Νεράιδα» αλλά και του ίδιου του πλοίου, που αποτελεί ένα από τα λιγοστά μνημεία της χρυσής εποχής της ελληνικής ακτοπλοΐας που σώζονται στις μέρες μας. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Και ενώ μπορεί να έχω περάσει σήμερα όλη μου την ημέρα στα τρένα, τα λεωφορεία και τραμ καθόλη την διαδρομή και τις στάσεις που έκανα, καταλαβαίνω ένα πράγμα για άλλη μια φορά. Μπορεί καμιά φορά η καθημερινότητα να μοιάζει μουντή και στάσιμη, αλλά η πόλη μας ποτέ. Όσο υπάρχουν ακόμη νέοι –και όχι μόνο- άνθρωποι που θέλουν να την βελτιώσουν και να την εξελίξουν, τότε όλα καλά!