O Mr. Hendricks, η Gisele και ένα Vicks κρυμμένο στην τσάντα μου

Και να λοιπόν, που και εγώ σαν όλο τον υπόλοιπο κόσμο που ζει την Αθήνα αυτή την στιγμή, έπεσα στην «παγίδα» του Φθινοπώρου. Κατάφερε ο άστατος, φθινοπωρινός καιρός να με πιάσει, κάνοντας την μύτη μου να τρέχει και την φωνή μου μπάσα, λες και έχω καπνίσει ένα πακέτο τσιγάρα το προηγούμενο βράδυ. Ένα κρυωματάκι αυτή την περίοδο είναι must, ειδικά όταν ο καιρός ακόμη δεν μπορεί να αποφασίσει αν κάνει κρύο ή ζέστη.

Αλλά αυτά είναι ένα από τα παιχνίδια του Φθινοπώρου στα οποία είμαστε συνηθισμένοι και που ίσως τελικά να μας φέρνουν και πιο κοντά. «Μα, είδες πώς είναι ο καιρός σήμερα; Δεν ξέρω τι να φορέσω!», μου λέει η διπλανή μου στο μετρό και έτσι ξαφνικά με μια άγνωστη κοπέλα, πιάνω την κουβέντα. Αν είναι ο καιρός αυτός να μας κάνει να κοινωνικοποιηθούμε, ας έχει. Και με αυτό το πνεύμα θα περάσω και εγώ σήμερα την Παρασκευή μου. Έχοντας «πλακώσει» τις βιταμίνες και τα Comtrex Cold και έχοντας κρυμμένο στο backpack μου το Vicks –ποτέ δεν ξέρεις αν θα χρειαστεί-, θα τραβήξω το ταλαιπωρημένο κορμί μου και θα βγω να πιω ένα ποτό.

Και ξέρεις το αλκοόλ σκοτώνει τα μικρόβια! Ή αυτό λέω στον εαυτό μου τουλάχιστον περνώντας μέσα από τις πόρτες του Barrett (Πρωτογένους 11, Ψυρρή) και ήδη λαχταρώντας ένα ποτήρι Hendrick’s με –ολίγο- πάγο και μια φέτα αγγούρι μέσα. Έχω ήδη φτιαχτεί με την νωχελική ατμόσφαιρα και τα καλοντυμένα τυπάκια που κυκλοφορούν στο μαγαζί και κυρίως με την ενδιαφέρουσα μουσική του dj που κάπως με κάποιο τρόπο με κάνει να αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε κάποιο underground μπαρ στο Λονδίνο. Μάλλον γι’ αυτό μου αρέσει το Barrett. Έχει –ακόμα τουλάχιστον- μια «αποστασιοποίηση» από τα υπόλοιπα αθηναϊκά μπαρ με την hip διακόσμηση και trendy μενού των κοκτείλ, που εδώ όλα φωνάζουν ότι μπορείς να είσαι ο εαυτός σου.

Με την διάθεση ανεβασμένη και το κορμί μου να επάνέρχεται στις παλιές του δόξες και να δείχνει ότι μπορεί να αντέξει λίγη ορθοστασία ακόμη –έκανε το τζινάκι την δουλειά του-, μπορώ με σιγουριά να σου πω ότι είμαι έτοιμη για να δω την πολυαγαπημένη μου φίλη Gisele. Όχι, δεν την «άκουσα» από το Vicks απλά θα επισκεφθώ το Why Sleep? (Boυτάδων 50, Γκάζι), στο Γκάζι, όπου σήμερα δουλεύει ένα από τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα, ειδήμων στο nightlife της Αθήνας.

Η Gisele μπορεί ανατομικά να είναι άντρας, αλλά τα βράδια θα την δεις να ντύνεται με ψηλά τακούνια και να φοράει μακιγιάζ, εντυπωσιάζοντας τον κόσμο με τις χορευτικές της κινήσεις και τα μακριά της πόδια. Δεν ξέρω σήμερα αν θα έχει performance ή θα βρίσκεται απλά στην μπάρα του μαγαζιού σερβίροντας ποτά (αυτό το κρατάει έκπληξη για όλους), αλλά όπως και να έχει, ακόμη και αν το μαγαζί έχει ένα συγκεκριμένο μέσο όρο ηλικίας (26 και κάτω), ξέρω ότι θα περάσω καλά και θα ακούσω και λίγη r ‘n b, που συνηθίζεται να παίζει στο μέρος αυτό, με σκοπό μόνο και μόνο γιατί ξέρω ότι μπορώ να «συναγωνιστώ» την νεολαία που βρίσκεται εκεί, ακόμα και αν ο καπνός από τα τσιγάρα φαίνεται να ενοχλεί την βουλωμένη μύτη μου.

Και ενώ έχω αποδείξει στον εαυτό μου και τον υπόλοιπο κόσμο, ότι ακόμα και αν είμαι λίγο άρρωστη μπορώ να διασκεδάσω μέχρι το πρωί, μπορώ τώρα με ασφάλεια να εφοδιαστώ με λίγη ενέργεια. Σε τέτοιες καταστάσεις (ξενυχτιού και κρυώματος) δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο γιατρικό από μια σούπα. Και επειδή ζούμε στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ (τρέμε Αμερική! –κυριολεκτικά-), το 24ωρο εστιατόριο (Λεωφ.Συγγρού 44, Αθήνα) στην Συγγρού είναι η πιο κατάλληλη στάση για την βραδιά, πριν γυρίσω σπίτι. Είναι πολύ περίεργο που ένα εστιατόριο που δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο, τελικά σερβίρει πολύ καλό σπιτικό φαγητό. Ανά πάσα ώρα και στιγμή, το μαγαζί έχει μια τεράστια ποικιλία από πεντανόστιμα σπιτικά φαγητά –και όχι μόνο- από πατσίτσιο και μοσχαράκι κοκκινιστό με ρύζι, μέχρι –και το σημερινό πιάτο που θα επιλέξω-, κοτόσουπα. Ό,τι πρέπει για να «γιατρέψω» το κρύωμα αλλά και την ψυχή μου. Ποιος έχει ανάγκη το Vicks μετά από αυτό;

Στην κεντρική φωτογραφία το μπαρ Barrett (φωτογραφία της Κατερίνας Σαμαρτζή για το propaganda.gr)