Μια βόλτα αλλιώτικη απ’ τις άλλες

Οφείλω να ομολογήσω πως νιώθω πολύ περήφανη που ο πλανητάρχης, παρά τις αντιρρήσεις των συμβούλων του, πάτησε πόδι και έκανε το δικό του! Τι έκανε; Ήρθε στην Ελλάδα, με δόξες και τιμές! Nαι, είναι εδώ, στην Αθήνα, ο Μπαράκ ο αληθινά μεγάλος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Απο χθες. Και με την απλότητα, τη λάμψη και το κύρος του δίνει έναν διαφορετικό «τόνο» σε οτιδήποτε παίρνει μέρος. Οk, είμαστε ελαφρώς (;) αποκλεισμένοι όλοι εμείς, από τα τρομερά και φοβερά μέτρα ασφαλείας, αλλά πες μου πόσο σημαντικό είναι που ο Ομπάμα είναι στην Ελλάδα στην τελευταία του περιοδεία και πριν «παραδώσει» στον απερίγραπτο Ντόναλντ Ντακ, συγγνώμη, Τραμπ ήθελα να πω. (Α, και για να εξηγούμαι, εγώ τον Ντόναλντ Ντακ τον λατρεύω, τον άλλο τον σιχαίνομαι…) Με τον Ομπάμα , λοιπόν, στην Αθήνα, στην Ακρόπολη, στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, στο Μουσείο και στα επίσημα δείπνα, εμείς μπορούμε να κλειστούμε λίγο στις σκέψεις μας, άντε και να κάνουμε μια βόλτα στη γειτονιά μας.

Χθες που γύριζα σπίτι μου, παρατήρησα πως έχουν όλοι οι κεντρικοί δρόμοι στολιστεί ήδη για τα Χριστούγεννα. Από τώρα! Και έχουν ήδη αρχίσει να ανακοινώνονται τα μεγάλα γιορτινά events!

Για να σε προλάβω, όμως, πριν με χαρακτηρίσεις μονόχνοτη, να σου πώ πως αγαπώ πολύ τα Χριστούγεννα. Όμως τα θέλω αληθινά. Χωρίς δηθενιές, χωρίς ψευτοφτιασιδώματα. Τα θέλω ουσιαστικά. Κι αγαπησιάρικα.

Ένα από τα πιο αληθινά, "αγαπησιάρικα" και ουσιαστικά "events" που  δίνουν σ' αυτή τη γιορτή νόημα και Ελπίδα, είναι το bazaar της ΕΛΠΙΔΑΣ.

Κι αφού, σήμερα η παρουσία του, υπέροχου και λατρεμένου μου, Μπαράκ Ομπάμα στην πόλη μας, μας έχει περιορίσει όλους στα πολύ (μα πολύ) πέριξ μας, δράττομαι της ευκαιρίας να σου μιλήσω για μια βόλτα που θα κάνω ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ (όπως κάθε χρόνο, άλλωστε) την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου και την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου στο Χριστουγεννιάτικο Bazaar που διοργανώνει ο Σύλλογος Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ», στο Ξενοδοχείο «Theoxenia Palace Hotel» (Κολοκοτρώνη 34) στο Κεφαλάρι. Κι αν έρθεις κι εσύ, σου υπόσχομαι ότι δεν θα χάσεις, καθώς θα βρεις κοσμήματα, είδη δώρων, ζαχαρωτές λιχουδιές, βιβλία, είδη διακόσμησης αλλά και λευκά είδη, από δημιουργούς και καταστήματα που θα προσφέρουν μέρος των εσόδων τους στην Ελπίδα. Εννοείται ότι στο Βazaar θα λειτουργήσουν τα περίπτερα του «Ιδρύματος Μαριάννα Β.Βαρδινογιάννη» και του ELPIDA YOUTH και -όπως κάθε χρόνο- τα περίπτερα του Συλλόγου «ΕΛΠΙΔΑ» και του Ξενώνα της «ΕΛΠΙΔΑΣ», όπου θα διατίθενται το γούρι της «ΕΛΠΙΔΑΣ» για το 2017, δημιουργία του κοσμηματοπωλείου Serkos, καθώς και πρωτότυπες πανέμορφες χειροποίητες κατασκευές – μπάλες, στεφάνια και άλλα χριστουγεννιάτικα στολίδια, ευχετήριες κάρτες, κοσμήματα, κ.ά.- που δημιούργησαν με πολλή αγάπη τα παιδιά που φιλοξενούνται στον Ξενώνα της «ΕΛΠΙΔΑΣ» με τη βοήθεια των γονιών τους και των εθελοντών. 

Κι από το Theoxenia, με τις σακούλες με τα χριστουγενιάτικα δωράκια μου στα χέρια, θα κατηφορίσω προς την (στολισμένη) κεντρική πλατεία του Κεφαλαρίου, σ' ένα από τα στέκια της (πάλαι ποτέ) φοιτητικής μου ζωής. Αναφέρομαι στο πολυαγαπημένο μου Escoba (Π.Μαξίμου 1, Πλατεία Κεφαλαρίου), που έχει "μεγαλώσει" γενιές και γενιές (ναι, ναι, και τη δική μου) με τις all time classic μαργαρίτες του. Εκτός αυτών, σ' αυτό το ιστορικό Tex-mex cafe-bar-restaurant θα δοκιμάσεις απίστευτα burgers, enchiladas, buritos, φρέσκα steaks και φαχίτας και ζεστά tacos και νάτσος, που θα σε φέρουν λίγο πιο κοντά στο... Μεξικό! Στην δική μου εποχή (βλ. χρόνια πριν!), το μαγαζί ήταν σχεδόν το 1/3 απ' όσο είναι σήμερα, γεγονός που από μόνο του, πιστοποιεί την άριστη ποιότητά του. Αν δεν έχεις πάει ποτέ (που -σχεδόν- το αποκλείω), ΝΑ ΠΑΣ.

Παίρνοντας το (στολισμένο) δρόμο προς το σπίτι μου κι έχοντας απολαύσει την παγωμένη μαργαρίτα μου, θα κάνω μία τελευταία στάση για φαγητό, στα Μελίσσια και συγκεκριμένα στην Πλατεία Αγίου Γεωργίου. Στη γωνιά της εκκλησίας (ακριβώς στη στροφή που ενώνει το δήμο Κηφισιάς με τα Μελίσσια), στην οδό Καραμανλή 1, βρίσκεται η ταβέρνα "Ο βλάχος", που εξειδικεύεται στις λεπτοκομμένες χοιρινές (πεντανόστιμες) μπριζόλες του και στις (ακόμα πιο νόστιμες) χωριάτικες πίτες, που φτιάχνονται με χειροποίητο φύλλο και ψήνονται στα κάρβουνα. Για απόψε, λέω να πάρω το φαγητό μου σε πακέτο -σαν... άλλο δώρο. Και να πάω σπίτι. Να δω και ν’ ακούσω τα νέα του Μπαράκ

Και κάπως έτσι, λέω να σε αποχαιρετίσω, με την -πραγματική- Ελπίδα (ειδικά) σήμερα να σε συναντήσω στην όμορφη (στολισμένη) πόλη μας...