Λεμόνι και μετά Μπρίκι!

Το Λεμόνι είναι το μικρό πανέμορφο βιβλιοπωλείο στο Θησείο. Με τη μικρή αυλή και τα πολλά βιβλία. Που θυμίζει συνοικιακό βιβλιοπωλείο του Παρισιού. Το Λεμόνι του Σπύρου Ξένου και του συνεργάτη του Αυγουστίνου Γαρουφαλή.

Στην Ηρακλειδών στο νούμερο 22 είναι το Λεμόνι. Από εκεί θα ξεκινήσω, νωρίς το απόγευμα, τη σημερινή μου βόλτα. Ξέρω πως θα βρω εκεί και βιβλία και περιοδικά που θα μπορέσω να τα ξεφυλλίσω και να τα ψάξω με την ησυχία μου. Σε μια υπέροχη αναπαυτική πολυθρόνα στην αυλή. Θέλω ν’ αγοράσω Thomas Wolfe, το «Γύρνα σπίτι άγγελε μου», εκδόσεις Μεταίχμιο.

Δεν ξέρω γιατί δεν το πήρα και δεν το διάβασα όταν είδα την ταινία με τον Τζουντ Λο και τον Κόλιν Φερθ, το «Ένας χαρισματικός άνθρωπος», που ήταν βασισμένη σ’ αυτό. Τώρα, όμως, θέλω οπωσδήποτε, έτσι ξαφνικά και στα καλά καθούμενα να το διαβάσω.   Μη με ρωτήσεις ποιο άλλο βιβλίο θα πάρω… Αρχή του μήνα, μην το ξεχνάς…Δεν είναι να ξανοιγόμαστε!

Μετά το Λεμόνι λέω να πάω πλατεία. Πλατεία Μαβίλη. Θα 'χει αρχίσει να βραδιάζει και αυτή η ώρα έχει τα χρώματα της αμφιβολίας. Του δισταγμού. Και μου πάει. Όπως μου πάει και το Μπρίκι (Δορυλαίου 6). Το μαγαζί που χρόνια τώρα κλέβει την παράσταση και είναι η "σχέση" μας (εμένα και πολλών άλλων) με την Πλατεία Μαβίλη. Μικρό, σαν την παλάμη σου και ζεστό σαν την ανάσα σου. 

Πεθύμησα να πιω καφέ στο Μπρίκι. Ναι, καφέ. Βραδιάτικα. Το αλκοόλ μπορεί να περιμένει. Άλλα βράδια. Άλλες βόλτες.