Μια Σφίγγα, μια λέξη, η Λίνα κι ο Βασίλης

Τη Λίνα την ξέρω χρόνια. Την αγαπάω και τη θαυμάζω. Ναι, για τη Λίνα Νικολακοπούλου, σου λέω. Του «Μαμά γερνάω», της «Σωτηρίας της ψυχής», του «Να σου λερώνω το φιλί», κι άλλων κι άλλων εκατοντάδων μαγικών τραγουδιών. Είναι όπως τη φαντάζεσαι: υπέροχη! «Με λογισμό και μ’ όνειρο», που θα’λεγε κι ο ποιητής. Η Λίνα, λοιπόν, που ησυχία δεν έχει και που όλο και κάτι σκαρώνει, φέτος, όπως και πέρσι, οργανώνει με τους φίλους της , κάθε Τετάρτη, βραδιές λόγου και μουσικής.Στη «Σφίγγα». Μια μουσική σκηνή στο «ερωτικό» κέντρο της ερωτικής μας πόλης (Ακαδημίας & Ζωοδόχου Πηγής) που σε μια ατμόσφαιρα που θυμίζει παλιά μπουάτ, ομορφαίνει τα βράδια μας.

Στη Σφίγγα, λοιπόν, θα με βρεις απόψε . Με τη Λίνα Νικολακοπούλου τη δημοσιογράφο Αλεξάνδρα Χρηστακάκη και τον καλεσμένο τους , τον αγαπημένο συγγραφέα Βασίλη Αλεξάκη.  Αυτόν που με το «Τάλγκο» του ονειρευτήκαμε και που , τώρα, που γύρισε από το Παρίσι  και ξανα-είναι «δικός μας» Αθηναίος, με την «Πρώτη λεξη» του και το «Θα σε ξεχνάω κάθε μέρα» μας μαθαίνει την «πραγματική» ζωή ενός βιβλίου.
 

Τα δυο, αυτά, βιβλία του Αλεξάκη, έχουν μια ιδιαίτερη γοητεία γιατί μοιάζουν με κομμάτια ενός παζλ που ο αναγνώστης καλείται να συναρμολογήσει και να φτιάξει την ιστορία. Οι λέξεις , που τόσο γοητευτικά παίζει μαζί τους ο Αλεξάκης, γίνονται και για μας ένα είδος παράξενου παιχνιδιού.

Σκέψου, λοιπόν τώρα, να έχεις  μαζί τη Νικολακοπούλου και τον Αλεξάκη  στο δικό τους μαγικό παιχνίδι με τις λέξεις.

Γι αυτό σου λέω. Απόψε θα με βρεις στη Σφίγγα.
 

Και να μην ξεχάσω να σου πω πως στη  συνέχεια  της συζήτησης το λόγο έχει η μουσική και το τραγούδι.
Το μουσικό σύνολο "ΚουΑRΤέτο" και ο  Γιάννης Παλαμίδας με την  Αργυρώ Καπαρού και τον Θοδωρή Βουτσικάκη. Γιατί η μουσική είναι ένας τρόπος να υπάρχουμε και το τραγούδι ένας τρόπος για να κάνουμε τη ζωή μας πιο όμορφη.