ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Η αγάπη μπορεί να πάρει αλλόκοτες μορφές
Σήμερα η Γωγώ θα πάει σινεμά: στη «Μορφή του νερού», τη νέα ταινία του Γκιγέρμο ντελ Τόρο.
Η αγάπη είναι σαν το νερό: παίρνει άπειρες, συχνά απρόβλεπτες και αλλόκοτες μορφές. Σαν την αγάπη των ηρώων της νέας ταινίας του Γκιγέρμο ντελ Τόρο, που προβάλλεται από σήμερα στις ελληνικές αίθουσες με τίτλο «Η μορφή του νερού». Είναι διαφορετική, καθώς φέρνει κοντά ένα παράξενο αμφίβιο πλάσμα, αντικείμενο πειραμάτων της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, και μια μοναχική κοπέλα. Θυμίζει κάπως το παραμύθι «Η πεντάμορφη και το τέρας», αν και στην ταινία του Ντελ Τόρο η γυναίκα είναι επίσης από κάποιες απόψεις «διαφορετική» από τον περίγυρό της και σημαδεμένη με τον τρόπο της.
Συνήθως οι ερωτικές ιστορίες δεν είναι η πρώτη μου επιλογή όταν πρόκειται να διαλέξω την ταινία που θα δω στο σινεμά. Μάλλον γιατί δεν μου ταιριάζει η συνήθως ρομαντική ατμόσφαιρα που τις περιβάλλει.
Όμως στην περίπτωση της «Μορφής του νερού» θα κάνω μια εξαίρεση, γιατί ο Ντελ Τόρο είχε σκηνοθετήσει στο παρελθόν το «Λαβύρινθο του Πάνα», μια μαγευτική αλληγορία φαντασίας για την Ισπανία του Φράνκο με άφθονο υποδόριο τρόμο. Και επειδή, απλά, δυσκολεύομαι να απορρίψω μια ταινία που φέτος θέτει υποψηφιότητα για δεκατρία Όσκαρ – μεταξύ άλλων, Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας για το 2018.