Μα τι σύνορα και τι δεσμά έχει αυτός ο νους

Ημέρα Τρίτη, ημέρα καλοκαιρινή.

Σούρουπο και ένας γαλάζιος ουρανός να φωτίζεται στο τέλος του από τα πορτοκαλιά του ηλιοβασιλέματος.
Βρίσκομαι στην πόλη μου, στην πόλη που μεγάλωσα. Σε αυτό που λένε οι ξένοι ‘’home town’’. Η πόλη αυτή είναι η Κόρινθος. Και ενώ όλοι επιστρέφουν από τις βουτιές τους και τα μπάνια τους και υπάρχει στην ατμόσφαιρα αυτή η μυρωδιά αλμύρας και ξεγνοιασιάς, εγώ λέω να επισκεφτώ την βιβλιοθήκη. Η οποία υπάρχει από το 1962 και δεν έχω πάει ποτέ στην ζωή μου. Και ας περνάω καθημερινά από εκεί. Στέκομαι απέξω και μοιάζει σαν όλα τα γκρίζα κτίρια μιας επαρχιακής πόλης της Ελλάδος. Αναπαλαιωμένο κτίριο βαμμένο με ένα περίεργο κίτρινο-άσπρο χρώμα και πράσινα παράθυρα. Έξι σκαλάκια στην είσοδο και μια μεγάλη ξύλινη πόρτα. Αρκετά όμως με τις περιγραφές. Ας μπούμε μέσα.

Κλασσική υπάλληλος, γύρω στα 35 με υποδέχεται με ένα βλέμμα όλο περιέργεια. ‘’Μα τι να θέλει τώρα αυτή’’, θα αναρωτιέται.

-‘’Γεια σας, είμαι από το Πάντειο και στα πλαίσια μιας εργασίας θέλω να κάνω μια έρευνα σχετικά με την βιβλιοθήκη της Κορίνθου’’. Της λεω.

-‘’Ναι αμέ. (χαμογελάει) Από εδώ είσαι εσύ;’’

-‘’Ναι, ναι, από εδώ’’.
-‘’ Θες να σε βοηθήσω πουθενά;’’
-‘’ Θα μου ήταν χρήσιμο να μου πείτε λίγα γενικά πράγματα για την βιβλιοθήκη μας’’.

-‘’Έλα εδώ’’’, μου λέει.

Μπαίνει σε μια ιστοσελίδα και μου δείχνει. ‘’Εδώ λέει τα σημαντικότερα που μπορείς να βρεις για την βιβλιοθήκη’’.

Το κείμενο αργότερα όταν πήγα σπίτι το βρήκα και έλεγε τα εξής:

Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Κορίνθου ιδρύθηκε το 1962 . Από το 1984 αποτελεί τμήμα του Νεοσύστατου Ν.Π. με την Επωνυμία "Πνευματικό Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Κορινθίων". Από 16 Ιουνίου 2011 αποτελεί τμήμα του νέου Ν.Π.Δ.Δ με την επωνυμία "ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΔΗΜΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ" Η βιβλιοθήκη με την ίδρυσή της στεγάστηκε προσωρινά σε διάφορα κτίρια του Δήμου καθώς και σε ιδιωτικά. Από το 2001 ... (και άλλες τέτοιες πληροφορίες).

‘’Μάλισταα’’ της λέω. ‘’Κάτι ακόμη που θα μπορούσα να μάθω;’’.

Μου απαντά: ‘’Εεεμμ, διοργανώνουμε ειδικά τώρα το καλοκαίρι που έρχεται και κόσμος, διάφορες εκδηλώσεις και εργαστήρια. Το επόμενο για παράδειγμα είναι στις 22 Ιούλη και έχει τίτλο: Για φαντάσου… Τι μπορούμε να επιτύχουμε χρησιμοποιώντας τα μαθηματικά. Ή ακόμη μια εκδήλωση έχει τίτλο: Για φαντάσου… να μας μιλούσαν τα άστρα και να μας έλεγαν την ιστορία τους…’’.

‘’Πολύ ενδιαφέρον’’ λέω.

(Χτυπάει τηλέφωνο, απαντά).
Αποχωρώ και ξεκινάω την μοναχική περιήγηση.
Παραδοσιακά ξύλινα έπιπλα, γεμισμένα ασφυκτικά με βιβλία. Προχωράω λίγο ακόμη και μπαίνω σε μια παιδική αίθουσα. Ένα τραπεζάκι στην μέση κιτρινωπό με μικρές καρέκλες μου θυμίζει το δημοτικό μου.



Με μια πρώτη ματιά τα βιβλία φαίνονται ενδιαφέροντα. Βρίσκω στο τραπέζι ένα βιβλίο που έχει ξεμείνει με τίτλο: ‘’Η Ακροδεξιά στην Ελλάδα’’. Το παίρνω στα χέρια μου, δεν μου κάνει για παιδικό βιβλίο όμως. Είναι από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και το τμήμα Πολιτικών Επιστημών από ότι βλέπω. Για να είναι πάνω στο τραπέζι θα έχει ξεμείνει από κάποιον φοιτητή.  

Το ξεφυλλίζω, κοίτα να δεις, σκέφτομαι… που ίσως βρούμε κανέναν θησαυρό εδώ μέσα και δεν του φαινόταν.

Ρίχνω δεύτερη ματιά σε κάποια άλλα ράφια και βρίσκω παιδικά βιβλία περισσότερο. Μάλλον θα διοργανώνουν εκδηλώσεις για παιδιά. Εξακολουθεί να μιλάει στο τηλέφωνο οπότε δεν την ρωτώ για παιδικές εκδηλώσεις.

Βρίσκομαι σε ένα μικρό χώρο που αυτός φαίνεται για ‘’πιο μεγάλους’’. Βρίσκω και έναν κύριο εκεί, εργαζόμενο και τον ρωτάω: ‘’Συγγνώμη, η βιβλιοθήκη οργανώνει σεμινάρια ή εκδηλώσεις για παιδιά’’;

-‘’Μάλιστα δεσποινίς μου, η αίθουσα δίπλα είναι ειδικά διαμορφωμένη για παιδιά. Είναι το Παιδικό τμήμα της βιβλιοθήκης. Οργανώνονται κατά καιρούς διάφορες αναγνώσεις για τους μικρούς’’.

‘’Ααα πολύ ωραία ευχαριστώ’’. Του απαντάω.
Στέκεται στο παράθυρο, κοιτάζοντας τον Κορινθιακό με το ηλιοβασίλεμά του, κάνοντας το τσιγάρο του.
‘’Ότι άλλο θες πες μου, εεε’’. Μου λέει.

-‘’Ναι ναι, σας ευχαριστώ’’ του λέω.

Δεν μου βγαίνει να τον ρωτήσω άλλα όμως, ας τον αφήσω να απολαύσει τις τζούρες του.

Περιπλανιέμαι τριγύρω να δω τι άλλο θα βρούμε. Και βρίσκω μια αφίσα κολλημένη σε μια πόρτα.
Έγραφε:

‘’Καλοκαίρι στην βιβλιοθήκη. Ιούλιος & Αύγουστος.
Κουτί… άνοιξε! Εργαστήρια για παιδιά στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Κορίνθου’’.

Μια αισιοδοξία και ευχαρίστηση την νιώθω.
Το μάτι πέφτει σε ένα ράφι. Και συγκεκριμένα σε ένα κίτρινο βιβλίο. Στο αγαπημένο μου παιδικό βιβλίο! ‘’Ματίλντα, Ροάλντ Νταλ’’. Αχ τι αναμνήσεις που ξύπνησαν…
Τι όμορφες εικόνες έχω από αυτό το βιβλίο. Δεν έχω ξεχάσει σχεδόν τίποτα. Ίσως έχουν δίκιο. Είναι σπουδαίο πράγμα η ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων σε παιδιά. Είναι εικόνες που δεν βγαίνουν ποτέ από το μυαλό σου και μαθήματα διδαγμένα με τον καλύτερο τρόπο.

Μια γαλήνη και ηρεμία νιώθω έντονα. Το κλίμα της βιβλιοθήκης, αυτό το βαρετό και μονότονο που λένε κάποιοι είναι ένας όμορφος μικρός κόσμος με γνώσεις, ιδέες και ταξίδια. Ταξίδια που μπορείς να κάνεις ανά πάσα ώρα και στιγμή. Βλέψεις που ανοίγουν το μυαλό σου και δεν είχες φανταστεί ποτέ. Μα τι σύνορα και δεσμά έχει αυτός ο νους. Μα με τα βιβλία σπάνε πιο εύκολα και πιο όμορφα.

Όμορφη, παραδοσιακή και αγνή βιβλιοθήκη, σε ευχαριστώ.