ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ
Υλαγιαλή Bauhaus
Στην περιοχή 12 του βατήρα
«Κάθισα και την χάζευα απορροφημένος. Η καρδιά μου είχε γίνει πελώρια, το αίμα κυλούσε ζεστό στις φλέβες μου. Γιατί δε λες κάτι; Aχ πόσο γλυκιά είσαι! Είπα. "Κάθομαι εδώ γοητευμένος από σένα, αυτή τη στιγμή είμαι για τα καλά γοητευμένος. Δεν μπορώ να το βοηθήσω. Είσαι το πιο παράξενο πρόσωπο που ... μερικές φορές τα μάτια σου είναι τόσο λαμπερά, ποτέ δεν έχω δει κάτι παρόμοιο σαν κι αυτό, μοιάζουν με λουλούδια. Ε; όχι, όχι, ίσως όχι σαν λουλούδια αλλά ... είμαι τρελά ερωτευμένος μαζί σου, και δεν θα μου κάνει καλό. Ποιο είναι το όνομά σου; πραγματικά, θα πρέπει να… πες μου, το όνομά σας είναι ...
"Τι υπέροχη ευχαρίστηση να βρίσκεσαι μέσα σε μια ανθρώπινη κατοικία και πάλι, ν ακούς ένα ρολόι που χτυπάει, και να μιλάς με μια ζωντανή νεαρή κοπέλα. Αντί με τον εαυτό μου!
Ποιό είναι τ’ όνομά σου; Ω θεέ μου σχεδόν το ξέχασα πάλι. Όλη τη μέρα χθες σκεφτόμουν ότι έπρεπε να σε ρωτήσω. Εντάξει όχι όλη τη μέρα χθες, σίγουρα δεν σε σκεφτόμουν όλη την χθεσινή μέρα. Θες να μάθεις πως σε φωνάζω;
Σε φωνάζω Υλαγιαλή. Πως σου φαίνεται; Δεν είναι πολύ γλιστερός ήχος;
-Υλαγιαλή; Είναι σε κάποια ξένη γλώσσα;
- Χμμμ όχι δεν είναι.
- Εντάξει δεν είναι άσχημο”.
Έχω ανέβει στην πισίνα κεντρικού ξενοδοχείου που έχει τον πιο μπαουχάουζ βατήρα στο λεκανοπέδιο. Εχω παρέα μου ένα απ τα αγαπημένα μου βιβλία: Στο “Η πείνα” του Knut Hamsun, κεντρικό πρόσωπο είναι ένας νέος που ποθεί να γίνει συγγραφέας αντιμετωπίζοντας στην διαδρομή κακουχίες και πείνα. Το σώμα του τον αφήνει, δεν ακολουθεί τα θέλω του, μ αποτέλεσμα να έχει τσακισμένα τα νεύρα και τη ψυχή του.
Ευτυχώς υπάρχει –έχει σχεδόν εφεύρει- ένα κορίτσι ποτέ ονειρικό και πότε πραγματικό που λειαίνει πολύ τις συνθήκες.
Για πάτα το play..Η ζωή σε δύο διαφορετικές ταχύτητες…στην δικιά σου, τη γνώριμη, την βολική και στην άλλη του φουλ ονειρο- αγωνίσματος, να καταφέρεις όσα σε κρατάνε ξύπνιο τις νύχτες. Ενας έρωτας ανεκπλήρωτος, ένα πρότζεκτ ζωής, κάτι που θα θελες να είναι κομμάτι του παζλ σου.
Αισθήσεις σε dolby surround και συ φιλοξενούμενος σε μια φυλή που ονομάζεται «αναζήτηση του ονείρου».
Αφήνω τον ωραίο βατήρα μου και κατευθύνομαι σε σούπερ μάρκετ ν αγοράσω…ζάχαρη!
Το βράδι θα ρθουν οι φίλοι μου στο σπίτι για να δούμε ξανά την ταινία The Hunger Games –ο Πέτρος μου υποσχέθηκε να φέρει και την συσκευή που φτιάχνει μαλλί της γριάς-.
Του στέλνω reminder: “Πετράν μην ξεχάσεις το candy floss machine”.
Μερικές φορές σίγουρα οι φίλοι μου είναι οι δικοί μου, οι εναλλακτικοί “Υλαγιαλή”.
* Ο Κνουτ Χάμσουν είναι πολύ σημαντικός Νορβηγός μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και ποιητής, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας (1920). Yπήρξε κεντρική φυσιογνωμία της νεορομαντικής εξέγερσης του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Το έργο του επηρέασε πολύ σημαντικούς συγγραφείς όπως ο Μπέρνχαρντ, ο Μπέκετ και ο Μπουκόφσκι. Ηταν κι εκείνος που έγραψε τη νεκρολογία του Χίτλερ που ήταν και το πιο άσημο γραπτό του.
"Η Πείνα" θεωρείται μυθιστόρημα επανάσταση παραμένοντας μέχρι και σήμερα ένα από τα βασικά κείμενα του λογοτεχνικού μοντερνισμού.