Τα αναπάντητα emails και άλλα μικρά ζιζάνια

Η οικονομική κρίση, η υπερθέρμανση του πλανήτη, το προσφυγικό ζήτημα και οι πόλεμοι στον κόσμο δεν είναι τα μοναδικά προβλήματα που μας απασχολούν. Ίσως, ας το παραδεχτούμε, μας απασχολούν λιγότερο συχνά από άλλα.

Μικρές ανησυχίες εισβάλλουν καθημερινά στον κόσμο που έχει χτίσει ο καθένας από εμάς, εξελίσσονται σε εμμονές και, σαν παράσιτα, μας απομυζούν μια ποσότητα ενέργειας αντιστρόφως ανάλογη του αληθινού τους αντίκτυπου. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι, μια εποχή που κινούμαστε στα όρια των αντοχών μας και που η παραμικρή αναποδιά αρκεί για να μας οδηγήσει σε μια μίνι κατάρρευση.

Μια Αμερικανίδα, η σκιτσογράφος και κινηματογραφίστρια Hilary Fitzgerald Campbell, συνεργάτιδα του New Yorker, παρουσιάζει μερικές από αυτές τις εμμονές σε μια σειρά σκίτσων, αποδομώντας τις με οξυδέρκεια και διακριτικό χιούμορ. Μήπως ήρθε η στιγμή, αλήθεια, να συμφιλιωθούμε με τα αναπάντητα emails μας;

Οι αμήχανες σιωπές που περιμένουμε από στιγμή σε στιγμή:
 

Η είδηση ότι μια ακόμα συνομήλική μας φίλη θα ντυθεί στα λευκά:

Οι προσκλήσεις σε δείπνα και ποτά με συναδέλφους που ζητούν επειγόντως δικαιολογία για αναβολή: 

Τα τυφλά σημεία στην οδήγηση:

 Οι φίλοι που φιλοξενούμε εδώ και καιρό και που δεν λένε να ξεκολλήσουν από τον καναπέ μας: 
 

Τα αναπάντητα emails και οι μονολεκτικές απαντήσεις στα μηνύματά μας: 

Τα άγχη των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων της ζέστης στην επιδερμίδα μας και των χαμένων δεμάτων:

Η σκέψη του τι μπορεί να πάει στραβά ακόμη και στη διάρκεια μιας όμορφης, ηλιόλουστης, τέλειας ημέρας: