Single ψάχνει... τον έρωτα στην εποχή του κορωνοϊού

Για όλους τους ερωτευμένους (έστω τους περισσότερους), έστω στην αρχή αρχή του ερωτοχτυπήματος – όταν δηλαδή δεν υπάρχει στη γη κανένας άλλος εκτός από το αντικείμενο του πόθου σου κι όταν όλος κόσμος θα ήθελες να αποτελείται μόνο από εσάς τους δύο…- το σενάριο ενός lockdown θα ήταν ευχής έργο κι όχι τρομακτικός εφιάλτης.

Όμως πόσες/πόσοι βρίσκονται σε αυτή την ευτυχή κατάσταση ώστε να περνάνε τις μέρες και τις νύχτες κάτω από το πάπλωμα, τρεφόμενοι μόνο με την ηδονή της σάρκας (ποιος να τρέχει τώρα στο σούπερ μάρκετ) και ξεδιψώντας με φιλιά και χάδια – σε μια εποχή που απαγορεύονται ακόμα και οι υποψίες αγγίγματος… ώστε να εύχονται η καραντίνα να μην τελειώσει ποτέ…

Αν είσαι μόνη, ξαφνικά το σπίτι σου αρχίζει να φαντάζει τεράστιο. Ο χρόνος σου εκεί που σε πίεζε και δεν προλάβαινες να ασχοληθείς με αυτά που ήθελες όχι μόνο φτάνει και περισσεύει αλλά ήδη από τη δεύτερη εβδομάδα νιώθεις να ζεις επαναλαμβανόμενα τη μέρα της μαρμότας, αλλά σε μια δυσάρεστη εκδοχή της – καθώς, τουλάχιστον στην κινηματογραφική Μέρα της Μαρμότας, υπήρχε ένας Μπιλ Μάρεϊ και υπήρχε ακόμα και σεξ…


 

Κακά τα ψέματα…

Όλα μπορείς να τα κάνεις μόνη στο σπίτι. Να τα βρεις με τον εαυτό σου. Να βρεις τον εαυτό σου. Να χάσεις τον εαυτό σου και να τον ξαναβρείς. Να «πας» θέατρο/σινεμά/στην όπερα/σε διάσημα μουσεία. Να διαβάσεις βιβλία. Να περιποιηθείς τον εαυτό σου. Να ψωνίσεις. Χωρίς να κουνηθείς από την άνεση του καναπέ σου… Μπορείς ακόμα να μείνεις connected με τις κολλητές. Να πλακωθείς με τις κολλητές. Να τα ξαναφτιάξεις με τις κολλητές σου. Να μείνεις σε επαφή με την οικογένεια σου – ή να περάσεις και με τα μέλη της οικογένειάς σου από τα παραπάνω στάδια. Έχεις καταλάβει τι εννοώ… Με απλά λόγια, οι φίλοι, η οικογένεια, οι συνάδελφοι – κι εσύ – with or without you – θα συνεχίσουν και θα συνεχίσεις τη ζωή όπως πριν –ίσως και όπως μετά– την κοινωνική απομόνωση.

Αλλά η δική σου έγνοια ξαφνικά κι εκεί που απολάμβανες την ανεμελιά σου και χαιρόσουν με τη συνειδητή επιλογή του να είσαι single, τώρα μοιάζει να σου έχει γυρίσει μπούμεραγνκ και να μην είναι ούτε συνειδητή ούτε καν επιλογή. Σου λείπει ο άλλος. Ή η ιδέα του άλλου. Ζηλεύεις αυτούς που μοιράζονται το σπίτι, τη ζωή, και κυρίως το φόβο και την ανασφάλεια.

Πριν όμως πανικοβληθείς κι αρχίσεις να οικτίρεις τη μοναξιά και τις επιλογές σου, σκέψου νηφάλια και αναρωτήσου με ψυχραιμία, πόσα από τα ζευγάρια που (ξ)έμειναν «αναγκαστικά» μαζί στην καραντίνα θα αντέξουν να περάσουν με επιτυχία στην επόμενη πίστα της σχέσης τους.

Μπες λίγο στη θέση τους ή κοίτα λίγο από την ασφάλεια της κλειδαρότρυπας, και δες αν είναι όλα τόσο ειδυλλιακά τα έχεις πλάσει στο μυαλό σου. Σε κρίσιμες περιόδους, τα ζευγάρια δοκιμάζονται σκληρά. Η καραντίνα δεν είναι διακοπές στις Κυκλάδες, είναι ανασφάλεια και φόβος και νεύρα και εκνευρισμός κι ένταση επί δύο… Αν έχει περάσει το στάδιο που σου αρκεί να τρέφεσαι με τον έρωτα, η αναγκαστική συμβίωση μπορεί να βγάλει τον κακό εαυτό όλων μας. Κι εκεί που πριν είχες την επιλογή του τι θα δείξεις από τον εαυτό σου και τι από την καθημερινότητά σου θα μοιραστείς με τον άλλον, τώρα εκ των πραγμάτων αναγκάζεσαι να τα δείξεις όλα φόρα παρτίδα.

https://www.instagram.com/p/B-y-85TjiGQ/

Πόσοι όμως είναι έτοιμοι να δουν τον άλλον ή να αποκαλύψουν τον εαυτό τους στην αυθεντική κι όχι ιλουστρασιόν εκδοχή.

Μετά την καραντίνα λένε πως ή που θα έχουμε πολλές γέννες (παιδιά του έρωτα) ή πολλές αιτήσεις διαζυγίου (ελπίζω χωρίς να το πληρώσουν τα νυν παιδιά του έρωτα)… Οπότε το να είσαι single αυτή τη στιγμή, να μην είναι τόσο τραγικό όσο πιστεύεις.

Κι αν το αίσθημα φόβου που σε κατακλύζει μες στη νύχτα και σε κάνει να ξαγρυπνάς είναι το ότι θα πεθάνεις μόνη… Κι ότι δεν έχεις κάποιον δίπλα σου να σε καθησυχάσει και να σε παρηγορήσει, σκέψου ότι με ή χωρίς κάποιον δίπλα μας όλοι έχουμε τον ίδιο ακριβώς φόβο. Κι είσαι σίγουρη ότι ο φόβος όταν είστε δύο διαιρείται (αυτό είναι το καλό σενάριο – αλλά πόσο εφικτό είναι) ή μήπως πολλαπλασιάζεται (τουλάχιστον επί δύο).

Κι αν η μεγαλύτερή σου αγωνία δεν είναι το αν θα πεθάνεις μόνη αλλά το αν πρέπει να ζήσεις μόνη για το υπόλοιπο της ζωής σου…
Ξεκόλλα!

Εκμεταλλεύσου τον χρόνο του «εγκλεισμού» για να αγαπήσεις αληθινά τον εαυτό σου. Αν δεν μπορείς να ανεχθείς αυτή τη στιγμή τον εαυτό σου, πίστεψέ με ούτε οποιονδήποτε άλλον θα μπορείς να ανεχτείς και ούτε και κανένας άλλος θα μπορεί να ανεχτεί εσένα.

Ερωτεύσου τη ζωή. Τη στιγμή. Το γεγονός ότι αναπνέεις. Το ότι είσαι καλά κι έχεις την πολυτέλεια να σκέφτεσαι όλα τα παραπάνω…

Κι αν νιώσεις έτοιμη, αν είσαι ήδη έτοιμη να μπεις στο ερωτικό παιχνίδι – όχι από ανάγκη αλλά από επιλογή… ο έρωτας μπορεί να είναι μόνο μερικά κλικ ή εκατοστά μακριά σου… Μπορείς να τον εντοπίσεις σε αυτόν που σου στέλνει τα πιο γλυκά inbox ή σε αυτόν που δεν χάνει την ευκαιρία να βάλει καρδούλα στις αναρτήσεις σου. Ή μπορείς να τον αναζητήσεις στο Tinder ή το Bumble…

Ίσως τελικά αυτή η εποχή να είναι η πιο κατάλληλη για να γνωρίσεις τον έρωτα της ζωής σου, ακόμα και αν φοράει μάσκα…

Μόνο πρόσεξε να μη σας ενώσει ή σας φέρει κοντά ο κοινός φόβος (όποιος κι αν είναι αυτός), αλλά η κοινή χαρά κι ο ίδιος ο έρωτας για τη ζωή και τις καλύτερες μέρες_και_νύχτες που θα έρθουν…