«Δεν μπορώ να βάλω το χέρι μου στην καρδιά και να πω ότι το να είσαι σε σχέση είναι μια φυσική κατάσταση για έναν άνθρωπο» Hugh Grant

Λίγες δεν ερωτεύτηκαν τα μάτια ή το αφοπλιστικό του χαμόγελο, μεγαλώνει και συνεχίζει να μας γοητεύει. Ο Χιου Τζον Μάνγκο Γκραντ (Hugh John Mungo Grant), γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1960 στο Λονδίνο κι είναι δημοφιλής Βρετανός ηθοποιός. Την πρώτη φορά που τράβηξε πάνω του την προσοχή του κοινού ήταν όταν κέρδισε το Κύπελλο Volpi για την απόδοσή του στην ταινία Maurice (1987), αλλά πέτυχε τη διεθνή επιτυχία αφού εμφανίστηκε στο Four Weddings and a Funeral (1994). Χρησιμοποίησε αυτόν τον πρωτοποριακό ρόλο ως κινηματογραφική περσόνα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, σε ταινίες όπως Notting Hill (1999) και Mickey Blue Eyes (1999). Στο Τέσσερις γάμους και μια κηδεία, ο Grant κέρδισε το βραβείο Golden Globe για τον Καλύτερο Ηθοποιό - και το Βραβείο BAFTA για τον Καλύτερο Ηθοποιό σε έναν Πρωταγωνιστικό Ρόλο.

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Γκραντ στους Τέσσερις Γάμους και μια Κηδεία τον έκανε μια από τις πιο γνωστές φιγούρες στον κινηματογράφο και θεωρήθηκε ως ένα γοητευτικός, ευάλωτος, πνευματώδης και ρομαντικός χαρακτήρας. Μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, είχε καθιερωθεί ως κορυφαίος ηθοποιός, ικανός και με σατιρικό κωμικό ταλέντο. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 επέκτεινε το έργο του με αναγνωρισμένες επιτυχίες σε ταινίες όπως Το ημερολόγιο της Bridget Jones (2001), About a Boy (2002) και American Dreamz (2006). Προσπάθησε να παίξει και κόντρα ρόλους όπως στην επική δραματική ταινία επιστημονικής φαντασίας, Cloud Atlas (2012). Είναι επίσης γνωστός για την εμφάνισή του σε ταινίες εποχής όπως το The Remains of the Day (1993) και το Sense and Sensibility (1995). Πιο πρόσφατα, έλαβε καλές κριτικές για τους ρόλους St. Clair Bayfield στη Florence Foster Jenkins (2016), του Phoenix Buchanan για το Paddington 2 (2017) · και του Jeremy Thorpe στο BBC One miniseries A Very English Scandal (2018). Ήταν υποψήφιος για BAFTA και για τις τρεις παραστάσεις και έλαβε υποψηφιότητες για το βραβείο Golden Globe για την ταινία Florence Foster Jenkins και το A Very English Scandal.

Από το 1987 έως το 2000 είχε δεσμό με το τοπ μόντελ Ελίζαμπεθ Χάρλεϊ. Από το 2004 έως το 2007 είχε δεσμό με τη Τζεμίνα Γκόλντσμιθ. Το 2011 απέκτησε μια κόρη από την Τίνγκλαν Χονγκ, ρεσεψιονίστ σε κινέζικο εστιατόριο στο Λονδίνο, με την οποία είχε ένα σύντομο δεσμό. Το Σεπτέμβριο του 2012 απέκτησε ένα γιο από την Σουηδέζα τηλεοπτική παραγωγό Άννα Ελίζαμπετ Εμπερστάιν, τον οποίο αναγνώρισε τον Ιανουάριο του 2014. Μετά το ξανασμίξιμό του με την Τινγκλαν Χονγκ, απέκτησε το Δεκέμβριο του 2012 και έναν ακόμη γιο.

 Στις 27 Ιουνίου 1995 ο Γκραντ συνελήφθη για προσβολή της δημοσίας αιδούς στο Λος Άντζελες μαζί με μια πόρνη ονόματι Ντιβάιν Μπράουν, η οποία του έκανε στοματικό σεξ μέσα στο αυτοκίνητό του. Του επιβλήθηκε ποινή με 2 χρόνια αναστολή, πρόστιμο 1.180 δολαρίων και διατάχθηκε να παρακολουθήσει ένα επιμορφωτικό πρόγραμμα για το Έιτζ.

Ο Γκραντ αγαπάει το ποδόσφαιρο και είναι οπαδός της λονδρέζικης ομάδας Φούλαμ. Στον ελεύθερο χρόνο του του αρέσει να παίζει γκολφ

Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του παραμένει το Μια βραδιά στο Νότινγκ Χιλ!

 Τιμώντας σήμερα τα γενέθλια του θυμόμαστε μερικές από τις χαρακτηριστικές του φράσεις:

Ξέρετε ότι ο καθένας λατρεύει να είναι ο κακός.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα δει ποτέ ταινία με τον Cary Grant. Από τότε που άρχισα να βλέπω τον βρήκα εκπληκτικό, αλλά δεν βλέπω ομοιότητα μεταξύ μας. Εκτός από το γεγονός ότι λένε ότι φορούσε γυναικεία εσώρουχα, κάτι που επίσης κάνω.

Παραδόξως είμαι καλύτερος στη σκηνή. Μου αρέσει που νιώθω σαν να ανθίζω μπροστά σε ένα πλήθος ανθρώπων.

Ο μόνος λόγος για τον οποίο η δουλειά μου φαίνεται να είναι εκλεκτική σε μια συγκεκριμένη περίοδο είναι επειδή είχα αποτυχίες ως ηθοποιός.

 Οι περισσότεροι ηθοποιοί λατρεύουν πραγματικά τη δουλειά τους, αυτό θέλουν να κάνουν. Καίγονται για να το κάνουν. Και έτσι θα διαβάσουν ένα σενάριο και θα σκεφτούν, ότι ο ρόλος του είναι κάτι ενδιαφέρον. Και επειδή τους αρέσει να παίζουν, αυτό τους τυφλώνει στο γεγονός ότι η υπόλοιπη ταινία μπορεί να είναι σαχλαμάρα, κάτι που ισχύει πολύ συχνά.

Δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί ο Σκορσέζε δεν με κάλεσε ποτέ. Ξέρετε, δεδομένης της φυσικής απειλής που «δημιουργώ» στην οθόνη.

Νομίζω ότι αυτό είναι το βασικό σημείο της Μπρίτζετ Τζόουνς: ότι είναι εντάξει να αποτύχεις.

Δεν νομίζω ότι έχει πολύ νόημα να με παίξω σε μια βαθιά, σκοτεινή, βαριά, συναισθηματική ταινία, επειδή υπάρχουν άνθρωποι που το κάνουν πολύ καλύτερα από εμένα.

Προσκολλώμαι στη φαντασία ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι πιο δημιουργικό. Όπως το να γράψω ένα σενάριο ή ένα βιβλίο. Αλλά η απαίσια αλήθεια είναι ότι ... πιθανώς δεν μπορώ!

Δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα τα μωρά. Δεν με πειράζει για περίπου τέσσερα λεπτά. Αυτό είναι το μέγιστο μου. Μετά από αυτό δεν μπορώ να δω τι είναι αυτό που ξετρελαίνει τους άλλους.

Βασικά, η ζωή μου είναι τόσο βαρετή, είναι σχεδόν ενοχλητικό.

 Δεν θα μπορούσα να βάλω το χέρι μου στην καρδιά μου και να πω ότι νομίζω ότι το να είσαι σε σχέση είναι μια φυσική κατάσταση για έναν άνθρωπο.

Κοιτάζω τη ζωή και βλέπω μερικές πολύ χαρούμενες σχέσεις, αλλά βλέπω επίσης τη μεγάλη πλειοψηφία να μην είναι τόσο ευτυχισμένες.

Νομίζω ότι υπάρχει κάτι ασυνήθιστο για το γάμο. Κλείνεις τον εαυτό σου.

Το θέατρο ήταν πάντα πολύ πιο διασκεδαστικό. Ακούς το γέλιο και είναι πραγματικά ενθαρρυντικό.