«Το θέατρο είναι η μορφή τέχνης της εμπειρίας» το μήνυμα του Peter Sellars για την 60ή Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

Από το 1962, η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου γιορτάζεται από τα Κέντρα ITI, τα Συνεργαζόμενα Μέλη της ITI, τους επαγγελματίες του θεάτρου, τους θεατρικούς οργανισμούς, τα θεατρικά πανεπιστήμια και τους λάτρεις του θεάτρου σε όλο τον κόσμο στις 27 Μαρτίου. Αυτή η ημέρα είναι μια γιορτή για όσους μπορούν να δουν την αξία και τη σημασία της μορφής τέχνης «θέατρο» και λειτουργεί ως αφύπνιση για κυβερνήσεις, πολιτικούς και θεσμούς που δεν έχουν ακόμη αναγνωρίσει την αξία της για τους ανθρώπους και τους ατομική και δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει τις δυνατότητές της για οικονομική ανάπτυξη.

Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2022 από τον Peter Sellars

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Καθώς ο κόσμος κολλάει ώρα και λεπτό σε ένα καθημερινό ρεπορτάζ ειδήσεων, επιτρέψτε μου να προσκαλέσουμε όλους εμάς, ως δημιουργούς, να εισέλθουμε στο κατάλληλο πεδίο και σφαίρα και προοπτική του επικού χρόνου, της επικής αλλαγής, της επικής επίγνωσης, της επικής αντανάκλασης και του επικού οράματος. Ζούμε σε μια επική περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας και οι βαθιές και επακόλουθες αλλαγές που βιώνουμε στις σχέσεις των ανθρώπων με τον εαυτό τους, ο ένας με τον άλλον και με τους μη ανθρώπινους κόσμους είναι σχεδόν πέρα ​​από τις ικανότητές μας να κατανοήσουμε, να διατυπώσουμε, να μιλήσουμε, και να εκφραστούμε.

Δεν ζούμε στον 24ωρο κύκλο ειδήσεων, ζούμε στην άκρη του χρόνου. Οι εφημερίδες και τα μέσα ενημέρωσης είναι εντελώς ανεπαρκή και ανίκανα να αντιμετωπίσουν αυτό που βιώνουμε.

https://www.instagram.com/p/CbmRw8GpnQy/

Πού είναι η γλώσσα, ποιες είναι οι κινήσεις και ποιες είναι οι εικόνες που θα μπορούσαν να μας επιτρέψουν να κατανοήσουμε τις βαθιές αλλαγές και ρήξεις που βιώνουμε; Και πώς μπορούμε να μεταφέρουμε το περιεχόμενο της ζωής μας αυτή τη στιγμή όχι ως ρεπορτάζ αλλά ως εμπειρία;

Το θέατρο είναι η μορφή τέχνης της εμπειρίας.

Σε έναν κόσμο που κατακλύζεται από τεράστιες εκστρατείες τύπου, προσομοιωμένες εμπειρίες, φρικιαστικές προβλέψεις, πώς μπορούμε να φτάσουμε πέρα ​​από την ατελείωτη επανάληψη των αριθμών για να ζήσουμε την ιερότητα και το άπειρο μιας ζωής, ενός μόνο οικοσυστήματος, μιας φιλίας ή της ποιότητας του φωτός σε έναν παράξενο ουρανό; Δύο χρόνια COVID-19 έχουν θολώσει τις αισθήσεις των ανθρώπων, έχουν περιορίσει τις ζωές των ανθρώπων, έχουν σπάσει τις συνδέσεις και μας έχουν βάλει σε ένα παράξενο σημείο μηδέν ανθρώπινης κατοίκησης.

Ποιοι σπόροι πρέπει να φυτευτούν και να ξαναφυτευτούν αυτά τα χρόνια και ποια είναι τα κατάφυτα, χωροκατακτητικά είδη που πρέπει να αφαιρεθούν πλήρως και τελικά τόσοι πολλοί άνθρωποι βρίσκονται στην άκρη. Τόση πολλή βία φουντώνει, παράλογα ή απροσδόκητα. Τόσα πολλά καθιερωμένα συστήματα έχουν αποκαλυφθεί ως δομές συνεχιζόμενης σκληρότητας.

Πού είναι οι τελετές μνήμης μας; Τι πρέπει να θυμόμαστε; Ποια είναι τα τελετουργικά που μας επιτρέπουν επιτέλους να ξανασκεφτούμε και να αρχίσουμε να κάνουμε πρόβες βημάτων που δεν έχουμε κάνει ποτέ πριν;

Το θέατρο του επικού οράματος, του σκοπού, της αποκατάστασης, της επισκευής και της φροντίδας χρειάζεται νέες τελετουργίες. Δεν χρειάζεται να μας διασκεδάζει. Πρέπει να μαζευτούμε. Πρέπει να μοιραζόμαστε χώρο και πρέπει να καλλιεργούμε κοινό χώρο. Χρειαζόμαστε προστατευμένους χώρους βαθιάς ακρόασης και ισότητας.

Το θέατρο είναι η δημιουργία στη γη του χώρου ισότητας μεταξύ ανθρώπων, θεών, φυτών, ζώων, σταγόνων βροχής, δακρύων και αναγέννησης. Ο χώρος της ισότητας και της βαθιάς ακρόασης φωτίζεται από την κρυμμένη ομορφιά, διατηρείται ζωντανός σε μια βαθιά αλληλεπίδραση κινδύνου, ηρεμίας, σοφίας, δράσης και υπομονής.

https://www.instagram.com/p/CbmgHP8B4AA/

Στο The Flower Ornament Sutra, ο Βούδας απαριθμεί δέκα είδη μεγάλης υπομονής στην ανθρώπινη ζωή. Ένα από τα πιο ισχυρά ονομάζεται Patience in Perceiving All as Mirages. Το θέατρο ανέκαθεν παρουσίαζε τη ζωή αυτού του κόσμου σαν να μοιάζει με αντικατοπτρισμό, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να δούμε μέσα από την ανθρώπινη ψευδαίσθηση, την αυταπάτη, την τύφλωση και την άρνηση με απελευθερωτική διαύγεια και δύναμη.

Είμαστε τόσο σίγουροι για το τι κοιτάμε και για τον τρόπο που το βλέπουμε που δεν μπορούμε να δούμε και να νιώσουμε εναλλακτικές πραγματικότητες, νέες δυνατότητες, διαφορετικές προσεγγίσεις, αόρατες σχέσεις και διαχρονικές συνδέσεις.

Αυτή είναι μια στιγμή για βαθιά ανανέωση του μυαλού μας, των αισθήσεών μας, της φαντασίας μας, της ιστορίας μας και του μέλλοντός μας. Αυτή η δουλειά δεν μπορεί να γίνει από μεμονωμένα άτομα που εργάζονται μόνοι τους. Αυτή είναι η δουλειά που πρέπει να κάνουμε μαζί. Το θέατρο είναι η πρόσκληση να κάνουμε αυτή τη δουλειά μαζί.

Σας ευχαριστώ θερμά για το έργο σας.

Peter Sellars