Poetry Black Box: η έκπληξη-όαση ψυχής στην 20ή ΔΕΒΘ, σε σύλληψη και υλοποίηση της Αναστασίας Γκίτση

Η σχέση της ποιήτριας Αναστασίας Γκίτση με τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης δεν είναι καινούργια, είναι μακροχρόνια και σταθερή. Είτε συμμετέχοντας στις παρουσιάσεις των δικών της βιβλίων, είτε μιλώντας και παρουσιάζοντας βιβλία άλλων συγγραφέων ή ποιητών, συντονίζοντας πάνελ, συμμετέχοντας σε θεματικά φεστιβάλ ή υποενότητες της έκθεσης, είτε ως μέλος πιο πρόσφατα των εκδόσεων και του περιοδικού Intellectum. Ούτε η σχέση της με τα videopoems είναι κάτι νέο. Η ίδια έχει χρησιμοποιήσει από πολύ νωρίς την τέχνη της ποίησής της για να συνομιλήσει με άλλες μορφές τέχνης, από performances, εικαστικές εγκαταστάσεις, φωτογραφίες αλλά και video. Δικά της videopoems έχουν παρουσιαστεί σε ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ. Με το πλούσιο και πολυδιάστατο βιογραφικό της αλλά και τη συνεπή της παρουσία σε πολιτιστικά και λογοτεχνικά δρώμενα αλλά και η ζύμωσή της με τα δεδομένα του εξωτερικού, καθώς τα τελευταία χρόνια μένει κι εργάζεται στη Βαυαρία, δεν είναι η πρώτη φορά που έχει μια καινοτόμο σύλληψη ιδέας, αλλά αυτή τη φορά η ιδέα της και η υλοποίησή της δεν πρέπει σίγουρα να περάσει στα ψιλά γράμματα καθώς ευελπιστούμε να δούμε τα επόμενα χρόνια την εδραίωση αυτής της ιδέας στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης αλλά κι ευχόμαστε να ταξιδέψει και σε άλλα ελληνικά ή διεθνή φεστιβάλ.

Από την ιδέα και τη θεωρία…

Τι είναι όμως το Veni Video Vici, ή αλλιώς η ποίηση στην εποχή της εικόνας, ή, όπως τελικά καθιερώθηκε, Poetry Black Box. Όπως διαβάσαμε στο Δελτίο Τύπου της δράσης: 20 videopoems διέτρεξαν όλες τις μέρες της έκθεσης. 20 ποιήματα προβλήθηκαν ασταμάτητα στο Poetry Black Box κι έδωσαν τη δυνατότητα στο κοινό να απομονωθεί, εν μέσω της περιήγησής του στα περίπτερα και να έρθει σε επαφή με τις δημιουργίες 20 ποιητριών και ποιητών της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας.

Videoartists, μουσικοί παραγωγοί, ποιήτριες και ποιητές δημιούργησαν από κοινού νέες εικαστικές δημιουργίες και καλούν τον θεατή να πατήσει Pause, να σταματήσει να τρέχει στους διαδρόμους και στην  απόλυτη απομόνωση του Poetry Black Box να παρατηρήσει τα videopoems, να επεξεργαστεί το υλικό και ν’ αναπλάσει εκ νέου αυτό που βλέπει να συμβαίνει και να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του.

…στην υλοποίηση και στην απόλαυση

Η Αναστασία Γκίτση όταν οραματιζόταν το πρότζεκτ είχε στο νου της ακριβώς αυτό, ένα μαύρο κουτί, ένα δωμάτιο απομόνωσης, ένα διαφορετικού είδους ιδιωτικού χώρου, σιωπής, περισυλλογής και κυρίως απόλαυσης της βιντεοποίησης. Ένα χώρο ανοιχτό στο κοινό από το πρωί μέχρι το βράδυ, αλλά κι ένα χώρο κλειστό στον θόρυβο, στην κοσμοσυρροή, στην ένταση. Το σκοτάδι που αγκάλιαζε όταν άνοιγες την πόρτα κι έμπαινες μέσα στο Poetry Black Box ήταν ιδανικό για να καθαρίσει το βλέμμα σου και τα δερμάτινα ανάκλιντρα που σε περίμεναν ήταν ό,τι έπρεπε για να καθίσεις απολαυστικά και να αφεθείς στις διαφορετικές διαδρομές των 20 videopoems που έπαιζαν στη μεγάλη οθόνη σε λούπα. Κι επειδή ίσως να μη διέθετες το χρόνο για να τα δεις από την αρχή ως το τέλος μπορούσες να μπεις και να βγεις όσες φορές ήθελες και να βιώσεις εκ νέου αυτή τη μυσταγωγική εμπειρία – η οποία δεν μειωνόταν στο ελάχιστο όσες φορές κι αν αποφάσιζες να τη ζήσεις.

Συνοδοιπόροι της δράσης, οι ποιήτριες και οι ποιητές που πήραν μέρος, έχουν επίσης όλοι/ες προσφέρει ήδη ένα σημαντικό έργο στον χώρο της ποίησης και έχουν μια ενεργή παρουσία, σε φεστιβάλ, εκδηλώσεις αλλά και στα πλαίσια της ΔΕΒΘ. Όσο για τα videopoems, αν και διαφορετικά μεταξύ τους και εκπροσωπώντας ξεχωριστές τεχνικές και είδη της video art, δέθηκαν και ταίριαξαν ως σύνολο πολύ όμορφα, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που μόνο καλές εντυπώσεις άφησε στο πολυποίκιλο και πολυάριθμο κοινό που τα πρόσεξε.

Με τα λόγια τους

Στην εκδήλωση που έγινε το Σάββατο 18 Μαΐου η Παρουσιάζοντας το Poetry Black Box η κα Νόπη Χατζηγεωργίου, συντονίστρια της ΔΕΒΘ, σχολίασε τη λογική του εγχειρήματος λέγοντας: «Η Ιδέα ήταν, μέσα σε όλη αυτήν την πολύβουη κατάσταση που είναι γεμάτη χρώματα, θορύβους και ενέργεια, μέσα σε όλη αυτήν την ωραία γιορτή που ζούμε και αγαπάμε όλοι μας, να μπορέσεις να ανοίξεις μια πόρτα, να μπεις μέσα στο μαύρο κουτί της ποίησης και να κάνεις μια παύση και να ακολουθείς τις εικόνες, τα ποιήματα σε εικόνες».

Ενώ η επιμελήτρια του project, αναφέρθηκε στον τίτλο της δράσης με το εγχείρημα του black box «veni, video, vici», τονίζοντας τη σημασία μιας τέτοιας γωνιάς εν μέσω της γιορτής του βιβλίου, δίνοντας κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης τον λόγο στους ποιητές και στις ποιήτριες, των οποίων τα ποιήματα προβάλλονται συνοδεία βίντεο στο χώρο του black box, προκειμένου αυτοί να καταθέσουν τις σκέψεις τους γύρω από την οπτική «μετάφραση» των ποιημάτων τους.

Εμείς πάντως πράγματι πήγαμε είδαμε και κερδίσαμε… μια εξαιρετική ποιητική δημιουργία που συνδύαζε την εικόνα, τις παραστατικές τέχνες με τις λέξεις και τον λόγο της ποίησης.

Προφίλ δράσης

Επιμέλεια δράσης: Αναστασία Γκίτση

Συμμετείχαν οι ποιήτριες/ποιητές: Αλισάνογλου Γιώργος, Αμανατίδης Βασίλης, Γκιούλος Δημήτρης, Γκίτση Αναστασία, Γώγος Θάνος, Δουτσίου Σίσσυ, Ερηνάκης Νίκος, Καλλέργη Λένα, Κουλούρη Μαρία, Λάλου Αγγελική,  Λιούτσια Ιωάννα, Μάινας Αλέξιος, Μαργαρίτη Ειρήνη, Μηλιά Πέννυ, Παναγιώτου Ευτυχία, Παπαχαράλαμπος Κωνσταντίνος, Παππά Ειρήνη, Rondini Patrizia, Στεφανέας Πέτρος, Χαλκιαδάκη Νίκη.

Οργάνωση: Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού