Στην άνεσή μου παρά στον έρωτα (μήπως γι’ αυτό είσαι single;)

O έρωτας είναι επιλογή, δεν είναι απλά ένα συναίσθημα και όπως κάθε επιλογή στη ζωή χρειάζεται την υποστήριξη και την δική μας συμβολή. Βέβαια πολλοί μπερδεύουν την λέξη "έρωτα" με την λέξη "άνεση". Και βλέπουμε συχνά ζευγάρια που δεν είναι χαρούμενα, αλλά μένουν μαζί επειδή είναι άνετα. Κολλάμε με αυτό γιατί η εναλλακτική λύση θα σήμαινε να βγούμε έξω από τη ζώνη άνεσής μας και που να τρέχουμε τώρα. Κι αυτό είναι ο θάνατος μιας δυνατά βιωμένης ζωής - επιλέγοντας το μέτριο αντί του εξαιρετικού. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ αγάπης και άνεσης.
Επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις, η αγάπη είναι τόσο έντονη και τόσο αληθινή που δεν μπορούμε να την βάλουμε σε ένα πλαίσιο που μπορούμε να καταλάβουμε γιατί δεν έχουμε νιώσει αυτό το είδος αγάπης πριν. Έτσι, απομακρυνόμαστε από αυτήν, δεν πιστεύουμε ότι κάτι μπορεί να είναι τόσο αληθινό και υπέροχο.


Μα γιατί κάποιος θα έτρεχε μακριά από την προοπτική ενός παθιασμένου στόρι  και θα επέλεγε την άνεση; Στο πλαίσιο της αγάπης, μπορούμε να εξοικειωθούμε με αυτόν τον τύπο αγάπης που έχουμε βιώσει στο παρελθόν, και αυτό είναι όλο που καταφέραμε να καταλάβουμε. Είναι άνετο και ασφαλές. Δεν υπάρχει τίποτα που πρέπει να γίνει κατανοητό γιατί ήδη είναι σε ένα κουτί  που για μας έχει νόημα. Στη συνέχεια, έρχεται μια διαφορετική αγάπη. Αυτή η αγάπη είναι μια πολύ βαθύτερη συναισθηματικά συνθήκη όπου τα συναισθήματα είναι ισχυρότερα από εκείνα  που είχαμε νιώσει στο παρελθόν. Δεν έχεις τίποτα να το συσχετίσεις γιατί δεν έχεις νιώσει ξανά έτσι. Είναι νέα περιοχή.
Θα μπορούσαμε να μάθουμε μια νέα γλώσσα ή ένα μουσικό όργανο, με λίγη πρακτική και καθημερινή προσπάθεια… αλλά το να παρακινήσoυμε τον εαυτό μας να προπονηθούμε,  είναι πολύ πιο δύσκολο από το binge-watching μιας ολόκληρης season του I care a lot στο Netflix.

Θα μπορούσαμε να έχουμε μια απίστευτη, παθιασμένη, συνδεδεμένη, δυναμική, αφοσιωμένη, ρομαντική σχέση… αλλά επιλέγουμε να κινηθούμε στην ασφάλειά μας και να μείνουμε στη ζώνη άνεσής μας παρά να έχουμε την αγάπη που επιθυμούμε.
Η πιο συχνή δικαιολογία που λέμε σε μας τους  ίδιους, είναι ότι είμαστε πολύ απασχολημένοι με τη δουλειά μας ή με το να φροντίζουμε τα παιδιά, παρά να κάνουμε  την επιπλέον προσπάθεια να προγραμματίσουμε ένα ρομαντικό date. Εχω ακούσει εκπληκτικά αφηγήματα - παραμύθια να λένε οι άνθρωποι στους εαυτούς τους, για να τους πείσουν να παραμείνουν στην μουδιασμένη  τους κατάσταση.

Κι είναι αρκετά μεγάλη η φυλή εκείνων, που  προτιμούν  να απορρίψoυν τις προτάσεις του συντρόφου τους  λέγοντας ότι "δεν είναι σε mood”,  παρά να διασκεδάσουν με την τόσο καινούργια αναζωογονητική ιδέα του πάθους.
Και βεβαίως όλοι περιμένουν από  το άλλο άτομο να κάνει την πρώτη κίνηση, από τον κίνδυνο να μην δείξουμε ανάγκη.
Επιλέγουμε να χαθούμε μέσα στις τηλεοπτικές πλατφόρμες  παρά να σκεφτούμε ερωτήσεις που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν έναν ουσιαστικό διάλογο με τον σύντροφό μας.
Συνήθως μας είναι πιο εύκολο να ουρλιάξουμε, να απομακρυνθούμε από την κουβέντα και να χτυπήσουμε και την πόρτα πίσω μας, από το να ακούσουμε με  συμπόνια και να δείξουμε κατανόηση και συγχώρεση.
Κάναμε το  50 Shades of Gray best selling τίτλο, διαλέγοντάς το, αντί ενός βιβλίου που θα μπορούσε να μας εκπαιδεύσει για το πώς να είμαστε καλύτεροι σύντροφοι.
Εν ολίγοις, (δεν) βιώνουμε το συναρπαστικό πάθος του  έρωτα, μέσα σε μια κουλτούρα που μας προτιμά να είμαστε άνετοι –ως απαθείς- παρά ερωτευμένοι!

Νικητές όμως είναι εκείνοι που έχουν συνήθεια να κάνουν τα πράγματα που για τους losers δείχνουν κάπως άβολα.
Αν θέλεις να κερδίσεις στο παιχνίδι του έρωτα όμως - εντάξει, όχι μόνο το παιχνίδι του έρωτα, αλλά και ολόκληρο το world series της αγάπης – να θυμάσαι πως χρειάζεται να ξεβολευτείς. Να βγεις από το βολικό σου στόρι και να κινήσεις τα βήματά σου προς το "άβολα". Πρέπει να κάνεις stretching στα καινούργια συναισθήματα, να τεντώσεις. Να αρχίσεις να εμπιστεύεσαι και πάλι τον εαυτό σου, να εκπαιδεύεσαι επάνω στο καινούργιο skill της αγάπης, να βελτιώνεσαι, να σκάβεις βαθύτερα, να δίνεις  περισσότερα και… εξάσκηση, εξάσκηση εξάσκηση.
Oι σχέσεις είναι μια συνεχής διαδικασία. Είναι μια εκ νέου δέσμευση μεταξύ των δυο. Αυτό απαιτεί συνεχή συγχώρεση, συνεχή αυτο-ανάπτυξη και επαναπροσδιορισμό. Κι επέτρεψε στον εαυτό σου να είναι αδέξια.
Κάθε φορά που τoλμάμε να περιπλανηθούμε σε μια νέα περιοχή ή εξελισσόμαστε και τεντώνουμε τον εαυτό μας, έχουμε την εμπειρία της "καμπύλης μάθησης" και αυτό πάντα μας φαίνεται αμήχανο. Θυμήσου πόσο άβολα αισθανόσουν όταν πήγες στο  πρώτο σου πάρτι όταν ήσουν μικρή… Σχεδόν όλες μας στην 8χρονη βερσιόν μας περάσαμε την περισσότερη ώρα του πάρτι σε έναν κύκλο με τις φίλες μας, τρομοκρατημένες μόνο και στην ιδέα να κοιτάξουμε τα αγόρια απέναντι.
Δώσε στον εαυτό σου άδεια να είναι αδέξια και να φάνει ανόητη. Κανένας μας δεν είναι υπερτέλειος σε κάτι έξω από τη βολή του,  την πρώτη φορά που θα το δοκιμάσει.

Ταλαντεύτηκες με το ποδήλατό σου κι έπεσες κάτω μερικές φορές, πριν ξεκινήσεις να οδηγείς μηχανή. Θα φτιάξεις μερικά άσχημα cupcakes και κάτι περίεργα μπισκότα πριν ανακηρυχτείς η master chef του τετραγώνου.
Μπορεί να έχεις  μερικές πραγματικά αστείες και αδέξιες εμπειρίες και στην κρεβατοκάμαρα πριν συντονιστείς στο σεξ με τον σύντροφό σου.

Ίσως να αισθάνεσαι αποπροσανατολισμένη και αμήχανη προσπαθώντας να βρεις τον καινούργιο τρόπο για να ακούς και επικοινωνείς μαζί του. (κι εμένα οι εκφράσεις: "Ουάου, τι λες τώρα, πολύ ενδιαφέρον, πες μου περισσότερα” τις πιο πολλές φορές αισθάνομαι πολύ περίεργα που βγαίνουν  από το στόμα μου... αλλά με βοήθησαν να γίνω καλύτερη ακροάτρια!)

Όμως, οι άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να φαίνονται ανόητοι  και να νιώθουν άβολα είναι αυτοί που θα ζήσουν το είδος της αγάπης που εμείς οι υπόλοιποι βλέπουμε στις σειρές και φανταζόμαστε μόνο.

Λοιπόν, τι μπορείς  να κάνεις σήμερα για να νιώσεις άβολα; Πώς μπορείς  να αγκαλιάσετε την αδέξια πλευρά σου; Σε τι θα είσαι πραγματικά δεσμευμένη; Στον έρωτα ή σε κάτι άλλο;