«Τι απαντάω όταν με ρωτούν γιατί δεν θέλω να αποκτήσω παιδιά»

Η Mary White δεν έχει παιδιά και ούτε θα ήθελε να αποκτήσει. Ως μια γυναίκα στα τριάντα-κάτι της, χωρίς σταθερό σύντροφο, έρχεται συχνά αντιμέτωπη με την ερώτηση: «Γιατί δεν θέλεις να κάνεις παιδιά;». Η απάντηση, στο παρακάτω άρθρο που έγραψε.

«Θα μπορούσα να παραθέσω μια σειρά από λόγους. Δεν θέλω να αναλάβω την τεράστια ευθύνη της ανατροφής ενός παιδιού. Η ιδέα μιας εγκυμοσύνης με τρομοκρατεί. Είμαι τόσο εσωστρεφής, που απολαμβάνω να περνάω χρόνο μόνη και δεν μπορώ να φανταστώ να έχω διαρκώς γύρω μου κάποιον άλλο. Με ενθουσιάζει περισσότερο η ιδέα να είμαι θεία παρά μαμά.

»Όλα τα παραπάνω ισχύουν, αλλά δεν είναι ο αληθινός λόγος που αποφάσισα να μη γίνω μητέρα. Ο αληθινός λόγος είναι πολύ πιο απλός: Δεν θέλω παιδιά.

»Προτού πείτε “έλα, τώρα”, ακούστε με. Από μικρή υπέθετα ότι θα παντρευτώ, θα κάνω παιδιά και θα δημιουργήσω τη δική μου οικογένεια – στο μυαλό μου, απλά έκανες παιδιά. Μεγάλωσα σε μια μεγάλη, δεμένη οικογένεια και με τις αδερφές και τα ξαδέρφια μου φανταζόμασταν πώς θα ήταν όταν θα κάναμε τα δικά μας παιδιά και θα πηγαίναμε όλοι μαζί διακοπές, όπως έκαναν και οι γονείς μας. Είχα διαλέξει ακόμα και τα ονόματα των μωρών μου.

»Καθώς πλησίαζα τα 30 άρχισα να συνειδητοποιώ ότι αυτά τα πράγματα όχι μόνο δεν είχαν συμβεί αλλά και δεν φαινόταν ότι θα συνέβαιναν σύντομα. Αλλά δεν ήθελα και να συμβούν. Δεν έχω κανένα μητρικό ένστικτο. Όταν βλέπω ένα παιδί, η πρώτη μου σκέψη είναι, “όχι, ευχαριστώ” αντί για: “Θέλω κι εγώ ένα!”. Τα όνειρά μου για το μέλλον περιλαμβάνουν μια σταθερή σχέση, ένα σπίτι έξω από την πόλη και να περνάω χρόνο με τους αγαπημένους μου,= χωρίς να έχω γύρω μου παιδιά να χοροπηδούν.

»Οι συγγενείς και οι φίλοι μου αναρωτιούνται μήπως αλλάξω γνώμη. Ανάμεσα σε αυτούς και η μεγαλύτερη αδερφή μου, που απέκτησε πρόσφατα το πρώτο της παιδί και μου είπε ότι δίσταζε να γίνει μητέρα και ακόμα δεν νιώθει “έτοιμη”. Σίγουρα όταν συνάντησα τον ανιψιό μου για πρώτη φορά, τον ερωτεύτηκα. Αφού είχα περάσει δέκα μέρες μαζί τους, φεύγοντας άρχισα να μετράω αντίστροφα μέχρι να τον ξαναδώ, βλέποντας ξανά και ξανά στο κινητό μου βιντεάκια με το αξιαγάπητο γέλιο του. Παρ’ όλα αυτά, παραμένω 100% σίγουρη ότι δεν θέλω δικά μου παιδιά.

»Η κατάσταση έχει ως εξής: Δεν διστάζω να κάνω παιδιά. Απλά, είμαι πολύ ευτυχισμένη με τη γάτα μου αγκαλιά, ένα ποτήρι κρασί και άπειρο χρόνο για τον εαυτό μου.

»Οι άλλοι μού λένε ότι θα γινόμουν πολύ καλή μαμά και, από κάποιες απόψεις, θα μπορούσα. Είμαι αρκετά υπομονετική, καλόβολη και σε κάποιο βαθμό υπεύθυνη και το περιεχόμενο της τσάντας μου, με χαρτομάντιλα και τσίχλες, μοιάζει πολύ με εκείνο μιας μαμάς. Το γεγονός όμως ότι θα ήμουν καλή σε κάτι δεν αρκεί για να το κάνω, ειδικά όταν πρόκειται για μια τόσο σπουδαία απόφαση.

»Αν είστε γονείς ή θέλετε παιδιά, σας θαυμάζω – για εμένα είναι αναμφίβολα το πιο δύσκολο και το πιο σπουδαίο πράγμα που μπορείτε να κάνετε. Αλλά εμένα δεν μου ταιριάζει και νιώθω ανακουφισμένη που μπορώ να επιλέξω».

Photo by Elizaveta Dushechkina on Unsplash