Ο ρόλος μιας ζωγραφιάς για τον παιδικό ψυχισμό

Η πρώτη του ζωγραφιά. Ο μικρός σου καλλιτέχνης μεγαλούργησε. Και θα ακολουθήσουν κι άλλες πολλές δημιουργίες, που θα κρατήσεις φυλαχτό, θα τις καδράρεις, θα τις κολλήσεις στους τοίχους.

Ξέρεις όμως ότι οι ζωγραφιές των παιδιών αποκαλύπτουν πολλά για τον ψυχισμό τους; Γνωρίζεις ότι ένα παιδί κάνοντας τα πρώτα του βήματα στον ερασιτεχνικό αλλά ήδη τόσο γοητευτικό κόσμο της τέχνης, περνά από διάφορα στάδια; 

Εσύ μπορεί να βλέπεις απλά... μουντζούρες, αυτές που αφήνει το χεράκι του, δημιουργημένες από μη ελεγχόμενες κινήσεις. Το παιδί όμως νιώθει ικανοποίηση λερώνοντας επιφάνειες, και λίγο καιρό μετά οι μουντζούρες αυτές θα οργανωθούν και οι κινήσεις του παιδιού θα είναι επαναλαμβανόμενες. 

Σε αυτό το αρχικό στάδιο το παιδί θα περάσει από τρία υποστάδια:

1. Το τυχαίο και ανοργάνωτο μουντζούρωμα στην ηλικία 1-2 ετών. Όταν το μικρό σου γεμίζει επιφάνειες, χαρτιά ακόμα και τοίχους ενθουσιασμένο, ακόμα κι αν το βλέμμα του είναι στραμμένο αλλού.

2. Το ελεγχόμενο μουντζούρωμα, στα 2-3 έτη. Όταν το παιδί ακολουθεί οργανωμένες κινήσεις, και τα έργα του χαρακτηρίζονται από μια ποικιλία σε γραμμές και κατευθύνσεις. Πλέον αρχίζει και περιορίζεται στα όρια του χαρτιού που του έδωσες.  

3. Το κατονομαζόμενο μουντζούρωμα στην ηλικία των 3-4 ετών. Πλέον το παιδί αφιερώνει περισσότερο χρόνο στις δημιουργίες του και στις γραμμές που κάνει αρχίζουν να προστίθενται και κάποια αντικείμενα από το περιβάλλον του. Τώρα πια συγκεντρώνεται πιο πολύ πάνω στο χαρτί του και ελέγχει καλύτερα τα δάκτυλά του όσο ζωγραφίζει.

Αξίζει ένας γονιός να ωθεί το παιδί του να ζωγραφίζει, οκ αν όχι στους τοίχους, σίγουρα σε πολλά χαρτιά και δεκάδες χρώματα γύρω του. Και σίγουρα αξίζει να σταθεί για λίγο πάνω από τις πρώτες του ζωγραφιές. Η αξία τους είναι ανεκτίμητη.