ΠΑΙΔΙ
Μεγαλώνοντας αισιόδοξα παιδιά
Το ποτήρι με το γάλα είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο;
Να μια ερώτηση παγίδα, που μπήκε για εντελώς χιουμοριστικούς λόγους. Αλλά από την άλλη σκέφτομαι. Έχεις ένα παιδί που δεν τρελαίνεται για γάλα. Και κάθε πρωί του βάζεις ένα ποτήρι, εκείνο πίνει αρκετό αλλά όχι όλο το περιεχόμενο.
Πώς βλέπεις εσύ αυτό το ποτήρι; Γίνεσαι έξαλλη και του λες "Πάλι μισογεμάτο το άφησες; Τι θα κάνω με σένα;" ή το βλέπεις μισοάδειο, αντιμετωπίζοντας έτσι το θέμα πιο αισιόδοξα; Μπορείς, π.χ. να πεις "Α, βλέπω ότι ήπιες αρκετό γάλα!".
Και γιατί στα λέω όλα αυτά; Γιατί η αισιοδοξία καλλιεργείται στο παιδί από εσένα. Από μικρές καθημερινές πράξεις, από αντιμετώπιση προβλημάτων, από τη δική σου ματιά.
Πρόκειται για μια δεξιότητα που αξίζει να καλλιεργήσουμε στα παιδιά μας, λένε οι ειδικοί. Τι γίνεται όμως όταν η μαμά ή ο μπαμπάς, τα σπουδαία αυτά πρότυπα για κάθε παιδί, βλέπουν τα πάντα μαύρα ή, ακόμα χειρότερα γκρίζα;
Γιατί από τη μια είναι οι γενετικοί παράγοντες, τα εφόδια με τα οποία γεννιέται ένα παιδί. Υπάρχει όμως και το περιβάλλον που διαμορφώνει, ακυρώνει ή ενισχύει αυτά τα εφόδια.
Η ανθρώπινη φύση τείνει προς το αρνητικό. Συνεπώς για να είσαι αισιόδοξος, και κατόπιν να μεγαλώσεις ένα αισιόδοξο παιδί, πρέπει λίγο να το προσπαθήσεις.
Για παράδειγμα, ξυπνάς και βρέχει. Πώς το αντιμετωπίζεις; Κατεβάζεις μούτρα, γκρινιάζεις, λες «Ωχού, τώρα, θα γίνουμε μούσκεμα! Θα έχει τρομερή κίνηση στους δρόμους!» ή λες «Ωραία να ποτιστούν λίγο τα χωραφάκια! Αχ, τι ωραία δροσιά είναι αυτή! Επιτέλους, θα πλυθεί το αμάξι!»;
Απλά, καθημερινά πράγματα που ζούμε όλοι μας. Ας κάνουμε μια μικρή προσπάθεια να τα δούμε όχι ροζ, όχι εξιδανικευμένα αλλά λιγάκι πιο φωτεινά. Τι λες;
