6-10 Μαρτίου: Εβδομάδα κατά της Σχολικής Βίας

Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της Βίας στο σχολείο. Η ημέρα αυτή αποτελεί μια αφορμή για εκπαιδευτικούς, μαθητές/τριες και γονείς των σχολείων όλης της χώρας να ανταλλάξουν σκέψεις, πληροφορίες και ιδέες και να ενεργοποιηθούν δράσεις ευαισθητοποίησης για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και εκφοβισμού που εκδηλώνεται μεταξύ και εναντίον των μαθητών/τριών. Στόχος είναι να περιοριστεί το φαινόμενο της βίας στη ζωή των ανηλίκων και να αποτραπούν οι αρνητικές συνέπειες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.

Το σχολείο πρέπει να λειτουργεί προληπτικά. Να δημιουργεί χώρους και περιβάλλον ασφάλειας, όπου όλοι να μπορούν να έχουν δικαίωμα στη δημιουργία, την έκφραση και την κοινωνικότητα. Να νιώθουν όλα τα παιδιά ότι αγκαλιάζονται το ίδιο. Τα λάθη να οδηγούν σε συνέπειες αλλά όχι σε αποκλεισμό και περιθωριοποίηση.

Τα παιδιά μπορούν να συγχωρέσουν, μπορούν να δείξουν κατανόηση, μπορούν να διδαχθούν από ένα λάθος ή μια απρεπή συμπεριφορά – μπορούν και πρέπει να νικήσει η συνεργασία, η ομαδικότητα, η φιλία. Το σχολείο πρέπει να είναι ένας χώρος μάθησης, συνεργασίας, φιλίας, αποδοχής, σεβασμού και αγάπης – απ’ όλους προς όλους.

Με αφορμή την εβδομάδα ενημέρωσης κατά του σχολικού εκφοβισμού και την 6η Μαρτίου που έχει καθιερωθεί ως Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας στο σχολείο, επειδή η δύναμη της εικόνας χωράει πολλά μηνύματα και πολλές λέξεις με αποτέλεσμα που διαρκεί για καιρό και εντυπώνεται πιο εύκολα στη μνήμη, δημιουργώντας συγκινήσεις και αναμοχλεύοντας δυνατά συναισθήματα… δείτε μαζί με τα παιδιά το παρακάτω βιντεάκι. Μια ταινία μικρού μήκους της Pixar, το “Lou”, που με εύγλωττο και ευσύνοπτο τρόπο, χωρίς καν λόγια, λέει τα πράγματα με το όνομά τους και βάζει τα πάντα στη θέση τους – ή για την ακρίβεια τα επιστρέφει όλα εκεί που πρέπει ή εκεί που ανήκουν. Σε ένα παιχνίδι “lost and found” το μήνυμα που μένει είναι ότι όλοι όταν χαθούμε θέλουμε να μας ξαναβρούν ή όταν χάνουμε ή μας στερούν κάτι θέλουμε να το ξαναβρούμε!

Μπορείτε να το παρακολουθήσετε εδώ:

Μια ιστορία για μικρά και μεγάλα τέρατα, για το τέρας που κρύβεται μέσα μας, για τις αιτίες που γεννάνε μέσα μας αυτά τα τέρατα και για το πώς να βρούμε το θάρρος και τον τρόπο να αντιμετωπίσουμε το τέρας που βρίσκεται μέσα μας αλλά και το τέρας που βρίσκεται μέσα στους άλλους - όσο δύσκολο κι αν είναι, μπορεί να γίνει - και πρέπει να είμαστε δίπλα στα παιδιά, ως γονείς και ως εκπαιδευτικοί, για να τους πείσουμε ότι μπορούν να το κάνουν γιατί σε αυτή την προσπάθεια δεν είναι μόνα τους!

Πώς μπορούν οι εκπαιδευτικοί να αποτρέψουν φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού

Διδάξτε την καλοσύνη και την ενσυναίσθηση.

Όταν οι μαθητές είναι σε θέση να προσεγγίσουν ιδέες και προβλήματα από πολλές οπτικές γωνίες, είναι λιγότερο πιθανό να εκφοβίσουν τους άλλους.

Από τις πρώτες ηλικίες, οι μαθητές θα πρέπει να συμμετέχουν σε δραστηριότητες που ενισχύουν την κοινωνικο-συναισθηματική μάθηση. Ως δάσκαλοι ή γονείς, βρείτε τρόπους να βοηθήσετε τα παιδιά να κατανοήσουν και να εκτιμήσουν την ταυτότητά τους καθώς και των άλλων.

Δημιουργήστε ευκαιρίες για σύνδεση.

Η καλλιέργεια της αίσθησης της κοινότητας στην τάξη σας μπορεί να μειώσει τα περιστατικά εκφοβισμού και να διευκολύνει τη θεραπεία για στοχευμένους μαθητές.

Η έρευνα δείχνει ότι όταν οι στοχευμένοι μαθητές αισθάνονται συνδεδεμένοι με τους συνομηλίκους τους, είναι πιο ικανοί να αντιμετωπίσουν τον εκφοβισμό. Μελέτες δείχνουν επίσης ότι η διδασκαλία των μαθητών να μιλούν όταν γίνονται μάρτυρες συμπεριφοράς εκφοβισμού και να παίρνουν θέση εναντίον της, μπορεί να μειώσει τις μελλοντικές καταστάσεις εκφοβισμού κατά περισσότερο από 50 τοις εκατό.

Προσδιορίστε τις «συμπεριφορές εκφοβσμού».

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι μικρές συμπεριφορές μπορούν συχνά να σηματοδοτήσουν τα αρχικά μοτίβα εκφοβισμού. Αυτοί οι δείκτες, που ονομάζονται «συμπεριφορές πύλης», μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν συχνά από εκπαιδευτικούς που έχουν ήδη τόσα πολλά στις αρμοδιότητές τους. Αλλά, εάν μπορείτε να τους αναγνωρίσετε νωρίς, υπάρχει μια πιθανότητα να αποτρέψετε την ανάπτυξη της συμπεριφοράς εκφοβισμού στην πορεία. Ως εκπαιδευτικός, εδώ είναι μερικές από τις βασικές συμπεριφορές που πρέπει να προσέξετε:

Περίεργα κοιτάγματα

Παρατεταμένο βλέμμα

Βάναυσο γέλιο/ενθάρρυνση άλλων να γελάσουν

Παρατσούκλια

Παρατυπίες κανόνων

Αθυροστομία

Προκαλώντας σωματική βλάβη

Κατασκοπεία

Καταδίωξη

Αν και αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να μην ταξινομούνται ως εκφοβισμός, η εφαρμογή παρεμβάσεων τώρα θα μπορούσε να μετριάσει την πιθανότητα να εξελιχθούν σε κάτι πιο προβληματικό.

Χρησιμοποιήστε τις τέχνες για να δημιουργήσετε πλαίσιο.

Οι τέχνες μπορούν να είναι ένα ισχυρό εργαλείο για να βοηθήσουν τους νέους να δουν τις καταστάσεις από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Χρησιμοποιώντας το δράμα, τη λογοτεχνία και τις εικαστικές τέχνες ως όχημα για συζήτηση, οι εκπαιδευτικοί μπορούν να βοηθήσουν τους μαθητές να κατανοήσουν τον αρνητικό αντίκτυπο του εκφοβισμού.

Ελαχιστοποιήστε τις «κλίκες» στα σχολεία.

Είναι μια αλήθεια για την οποία οι περισσότεροι δάσκαλοι δεν θέλουν να μιλούν: ακόμα και οι εκπαιδευτικοί μπορεί να είναι εκφοβιστές ή να πέσουν θύματα εκφοβισμού. Και όταν οι δάσκαλοι αισθάνονται εκφοβισμό από συναδέλφους, οι μαθητές τους μπορεί επίσης να επηρεαστούν αρνητικά.