BLOGS
Ευελιξία, ναι! Όλοι μας έχουμε αυτή την φίλη
... αλλά πόσο συχνά μιλάμε μαζί της;
Σ’ ένα ταξίδι που κάναμε πρόσφατα με την οικογένειά μου ο καιρός, που ήταν κρύος και βροχερός, μας χάρισε μια και μοναδική υπέροχα ηλιόλουστη και σχετικά ζεστή μέρα. Εκείνη την ημέρα και οι τρεις μας είχαμε διαφορετικά σχέδια κατά νου. Η κόρη μας ήθελε να πάμε στο ενυδρείο. Εγώ ήθελα να επισκεφθώ ένα μουσείο που φιλοξενούσε για τελευταία μέρα γλυπτά του Henry Moore που είχα χρόνια να δω. Ο άντρας μου ήθελε να περπατήσουμε στην περιοχή που κάποιος του είπε ότι έχει ένα όμορφο πάρκο.
Αν και μου αρέσουν πολύ το περπάτημα και τα πάρκα, σ’ αυτό πόνταρε ο άντρας μου που γενικά δεν περπατάει, εγώ προτιμούσα να πάω στο μουσείο. Η κόρη μου, που και εκείνη ήθελε να γίνει το δικό της, γκρίνιαζε. Εγώ με «κεκαλυμμένα» ψιλο-μούτρα προσπαθούσα να της πω ότι μερικές φορές αλλάζει το πρόγραμμά μας και δεν γίνονται τα πράγματα έτσι όπως τα θέλουμε. Πως όμως να την πείσω αφού δεν έπειθα ούτε εμένα;
Και τότε σκέφτηκα μία φίλη μου: την «Ευελιξία». Στο λεπτό άλλαξα την στάση μου και τη διάθεσή μου. Μας δίνεται μια ευκαιρία να απολαύσουμε την ηλιόλουστη μέρα με ένα περπάτημα όλοι μαζί, σκέφτηκα – κάτι που δεν κάνουμε στην καθημερινότητά μας. «Θυμάσαι τη φίλη σου την ευελιξία;» είπα στην κόρη μου, που έχει κι εκείνη μια τέτοια φίλη. «Το πρόγραμμά μας άλλαξε. Ας πάμε στο πάρκο να δούμε τι ομορφιές μας επιφυλάσσει». Χαρήκαμε το περπάτημά μας, η κόρη μας ενθουσιάστηκε με την καταπληκτική ξύλινη παιδική χαρά, ήπιαμε φρέσκο χυμό πορτοκάλι και το πιο σημαντικό, μοιραστήκαμε μια εμπειρία που θα θυμόμαστε για πάντα.
Αν υπάρχει κάποιο θέμα που σ’ ενδιαφέρει και θα ήθελες να μάθεις περισσότερα επικοινώνησε μαζί μου στο