Ο Ντιέγκο Μαραντόνα εκτός από την αγάπη του για το γρασίδι ζούσε και για το όνειρο ενός πιο δίκαιου κόσμου

"Η φτώχεια είναι κακή, δύσκολη και την γνωρίζω καλά. Θέλεις πολλά πράγματα και το μόνο που μπορείς να κάνεις γι' αυτά είναι να τα ονειρευτείς. Θα ήταν καλό αν υπήρχε μεγαλύτερη δικαιοσύνη. Μακάρι αυτοί που έχουν πολλά να είχαν λίγο λιγότερα και αυτοί που έχουν λίγα να είχαν λίγα περισσότερα" .

Το απόγευμα της Τετάρτης 25 Νοεμβρίου πέθανε σε ηλικία 60 ετών από ανακοπή ο Ντιέγκο Μαραντόνα ή αλλιώς «ο θεός της μπάλας». Οι δυσκολίες, οι ιδέες για έναν πιο δίκαιο κόσμο, οι επιτυχίες  και η έντονη κοινωνική του δράση ήταν όλα συνώνυμα της προσωπικότητάς του. Από πού να ξεκινήσει κανείς την ανασκόπηση όχι μόνο για τα κατορθώματά του στο ποδόσφαιρο, αλλά κυρίως σε αυτά που αφορούν τη προσφορά του στην κοινωνία;

Ξεκινώντας από τα  πιο πρόσφατα, τον περασμένο Μάιο, ο Ντιέγκο σε μία προσπάθεια να στηρίξει μία φτωχή περιοχή του Μπουένος Άιρες που επλήγη οικονομικά από τον covid-19 έβγαλε σε δημοπρασία φανέλα του από τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων. 'Η όπως δήλωσε ο ίδιος "Θα το ξεπεράσουμε" .

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα είχε αναμετρηθεί στη ζωή του με τη φτώχεια και δεν χρειάζεται πολύ σκέψη για να καταλάβει κανείς από πού πηγάζει η ευαισθησία του γύρω από αυτό το θέμα για το οποίο είχε παλέψει κι άλλες φορές στο παρελθόν. Άλλη μία τέτοια στιγμή ήταν όταν το 1984 πήρε τη πρωτοβουλία να παίξει ένα φιλανθρωπικό παιχνίδι με τους ποδοσφαιριστές της Νάπολι σε ένα από τα πιο φτωχά προάστια της πόλης προκειμένου να εξασφαλίσει την επέμβαση ενός παιδιού που η οικογένειά του δεν διέθετε τα χρήματα για αυτή.

Οι στιγμές που τον ξεχώρισαν στα μάτια της γενιάς του και των επόμενων είναι πολλές και μία μικρή ανασκόπηση γύρω από τις προσωπικές του θέσεις για το πώς όριζε εκείνος το αξιακό σύστημα της ζωής αξίζει να γίνει...

«Τι δώρο θα ήθελα; Τίποτα για μένα. Εύχομαι αυτή η δολοφονική πανδημία να φύγει. Θα ήθελα να φύγουν όλες οι πανδημίες πάνω από όλες αυτές τις χώρες, τους λαούς και παιδιά, που δεν μπορούν καν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Εύχομαι εδώ στην Αργεντινή, όπως και σε πολλά, πάρα πολλά άλλα μέρη του κόσμου, οι ιοί της πείνας και η έλλειψη εργασίας, που καταβροχθίζουν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, να σταματήσουν. Και αφού δεν μπορώ να σταματήσω να μιλάω για το ποδόσφαιρο, θα ήθελα η Νάπολι να κερδίσει σύντομα ένα ακόμα πρωτάθλημα».

«Μισώ οτιδήποτε προέρχεται από τις ΗΠΑ. Το μισώ με όλη μου την καρδιά».

«Περίμενα τους συμπαίκτες μου να έρθουν να με αγκαλιάσουν αλλά δεν πλησίαζε κανείς, οπότε τους είπα «ελάτε και αγκαλιάστε με γιατί αλλιώς θα το ακυρώσει».

«Η Ιαπωνία δεν μου επιτρέπει την είσοδο στη χώρα επειδή κάποτε έπαιρνα ναρκωτικά. Την επιτρέπουν όμως στους Αμερικάνους που τους έριξαν δύο ατομικές βόμβες».

«Ο Πελέ λέει ότι όταν έπαιζε μπάλα ήταν απεσταλμένος του Θεού, αλλά δεν θυμάμαι να έστειλα κανέναν».

«Οι Ιταλοί αδιαφορούν για εσάς 364 ημέρες τον χρόνο και σας ζητάνε τώρα να τους υποστηρίξετε. Εγώ, όμως, παλεύω για εσάς 365 μέρες τον χρόνο».

«Πώς μπήκε το γκολ; Λίγο με το κεφάλι μου και λίγο με το χέρι του Θεού».

«Είχα τσακωθεί με τον Πάπα όταν έπαιζα στη Νάπολι, ναι. Τσακώθηκα επειδή είχα επισκεφθεί το Βατικανό και είδα τα ταβάνια από χρυσό και μετά άκουσα τον Πάπα να μου λέει ότι η εκκλησία ανησυχεί για τα φτωχά παιδιά. Ε, τότε πουλήστε τα χρυσά ταβάνια π... γιοι»!

Τραγούδια που μίλησαν για τον Ντιέγκο Μαραντόνα

https://www.youtube.com/watch?v=HLFH_6KUDNQ&feature=emb_title

Εικόνες από το «αποχαιρετιστήριο» στον Ντιέγκο Μαραντόνα

#AD10S Cinco cuadras de cola por Av. de Mayo para ingresar a Casa Rosada a despedir al más grande. pic.twitter.com/t7diXSqdNN

— Christian Corsetti ⛿ (@chcorsetti) November 26, 2020